ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΣΙΛΕΡ ΑΠΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ

Επιστροφή ύστερα από 11 χρόνια «σιωπής»

Οι τελευταίες καθυστερήσεις για το Μέγαρο Τσίλερ μετράνε από τον Οκτώβριο του 2007.
Τελικά θα αρχίσει να παραδίδεται τμηματικά στο Εθνικό Θέατρο από τον Σεπτέμβριο και αν δεν υπάρξουν νέες καθυστερήσεις, το Εθνικό θα εγκαινιάσει το νέο κτίριο στη Νέα Σκηνή και τον Νοέμβριο στην Κεντρική Σκηνή (εδώ, σκηνή από την παράσταση «Rainbow» που παίζεται στο γιαπί... Τσίλερ)

Η Οδύσσεια αποκατάστασης του κτιρίου Τσίλερ τελειώνει για να αρχίσει η νέα εποχή στο Εθνικό Θέατρο, με 16 παραγωγές

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Η επόμενη χρονιά θα είναι ιστορική για το Εθνικό Θέατρο, το οποίο θα επανακτήσει το κτίριο Τσίλερ έπειτα από 11 χρόνια «σιωπής». Ακόμα κι αν υπάρξουν νέες καθυστερήσεις (στο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου έχει γίνει υπέρβαση δύο ετών), δεν μπορούν να ανατρέψουν την παράδοσή του στο Εθνικό Θέατρο.

Το μέγα έργο της αναστήλωσης, ανακαίνισης, εκσυγχρονισμού και επέκτασης με νέα πτέρυγα (επί της οδού Μενάνδρου) του Μεγάρου Τσίλερ οφείλει πολλά στον μόχθο του Νίκου Κούρκουλου (με απόφαση του Δ.Σ. η Νέα Σκηνή θα φέρει το όνομά του). Ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο οποίος το παρέλαβε σε κρίσιμη φάση, με διαφυγόντα κέρδη και προβλήματα, το οδηγεί στην τελική ευθεία. Το επόμενο ζήτημα είναι τι θα στεγαστεί κάτω από τη λαμπρή στέγη. Πόσο ελκυστικό, εξελιγμένο και προωθημένο θα είναι το ρεπερτόριο, ώστε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα να σταθεροποιήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου στο Εθνικό, αλλά και να ανανεώσει το κοινό του. Γιατί, με τέτοιο θεατρικό πληθωρισμό, τόσες παραστάσεις, τόσες προκλήσεις που επιδιώκουν να μας καταπλήξουν , λησμονήσαμε σχεδόν, πως ουκ εν τω πολλώ το ευ. Μας το θύμισε ο ίδιος ο Χουβαρδάς, παρ΄ ότι πέρυσι, στον πρώτο χρόνο της θητείας του ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού, ήταν εκείνος που ζόρισε τόσο την παραγωγή ώστε να ακουστούν κραδασμοί από έναν γιγαντισμό πάνω σε ισχνά θεμέλια.

Φέτος, όμως, περιορίζει κατά δύο τις παραγωγές (από 18 γίνονται 16), ξενοικιάζει τα δύο θέατρα, Κάππα και Από Μηχανής, καταργεί ως τίτλο την Πειραματική Σκηνή, αλλά διατηρεί για έναν χρόνο τις δύο σκηνές του Σύγχρονου Θεάτρου. Φυσικά δεν κάνει πίσω στην προσπάθειά του να ανανεώσει το καλλιτεχνικό προφίλ του θεάτρου, να το κάνει περισσότερο ερευνητικό, κόντρα στην ομοιομορφία και στις συμβατικές σκηνικές αφηγήσεις. Επικίνδυνη μετάβαση για το καινούργιο που ακόμα δεν ξεπρόβαλε.

«Η φετινή χρονιά ξεκίνησε δύσκολα. Για μένα ήταν εξαιρετικά απότομη η προσγείωση στην πίστα. Αλλά καταφέραμε και απογειωθήκαμε», είπε ο Γιάννης Χουβαρδάς, κάνοντας την αυτοκριτική του, προφανώς όχι για να αθωώσει τις επιλογές του, αλλά για να ανασυστήσει μέρος από την απολεσθείσα εμπιστοσύνη.

Ένας δυναμικός θίασος υποστηρίζει το ρεπερτόριο που θα πραγματοποιηθεί στις έξι αίθουσες των τριών κτιρίων του Εθνικού (Τσίλερ, Ρεξ και Σύγχρονο Θέατρο). Ενώ δεν απουσιάζουν ηθοποιοί της παλιάς και παλιότερης γενιάς, είναι έντονη η παρουσία τών κάτω των 50. Ανάμεσά τους: Αλέκα Παΐζη, Γιάννης Βογιατζής, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Δημήτρης Πιατάς, Σοφία Σεϊρλή, Φιλαρέτη Κομνηνού, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Άκης Σακελλαρίου, Γιάννης Νταλιάννης, Νίκος Καραθάνος, Αμαλία Μουτούση, Νίκος Κουρής, Αιμίλιος Χειλάκης, Χρήστος Λούλης, Γιάννος Περλέγκας, Εύη Σαουλίδου, Δήμητρα Ματσούκα, Στεφανία Γουλιώτη, Κόρα Καρβούνη, Λαέρτης Βασιλείου κ.ά. [ ΤηςΈλενας Δ. Χατζηιωάννου, Τα Νέα, 21/5/2008]