Έπαιξε για δεύτερη σεζόν την υπηρέτρια Γκρούσα στον Κύκλο με την κιμωλία του Μπέρτολτ Μπρεχτ που παρουσίασε το Εθνικό Θέατρο στο θ. Κάππα, σε μετάφραση Πέτρου Μάρκαρη και σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου. Για τη σκηνοθεσία της στον Ίωνα του Ευριπίδη που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο η Θυμέλη (Ριζοσπάστης, 10/9/2003) έγραψε «είχε διάνοια, τόλμη, χιούμορ, αλλά και μέτρο κι ακροβατούσε ισόρροπα, με ευγένεια και πνευματώδη χάρη, μεταξύ δραματικού και κωμικού, πραγματικότητας, ποίησης και φαντασίας…».
«Η σκηνοθετική μου άποψη, εν γένει, δεν είναι να προτάσσω την πρωτοπορία. Γιατί αν στοχεύουμε στην πρωτοπορία, μένουμε στην πρωτοπορία, η οποία στέκεται εμπόδιο ανάμεσα στον θεατή και την ουσία του έργου – δεν λέω ότι δεν γίνονται αναγνώσεις σύγχρονες με επιτυχία. Στη δική μου περίπτωση, ξεκινάμε πάντα με την προσήλωση στο έργο και σε αυτά που αποκαλύπτει Προσερχόμαστε με γνησιότητα και σεμνότητα σε αυτό και από κει πηγάζει οποιοσδήποτε κώδικας με τον οποίο προσπαθούμε να φωτίσουμε το έργο. Δεν προηγείται ο κώδικας. Η προσπάθειά μου, ο τρόπος μου είναι να χρησιμοποιώ κώδικες που δεν ξαφνιάζουν άμεσα τον θεατή έτσι ώστε να μπορώ να τον ξαφνιάσω με την ίδια την ουσία του έργου. Η ουσία του έργου με ενδιαφέρει...» (Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καράλη, Έθνος της Κυριακής, 13-19/7/2003).
No comments:
Post a Comment