Ανατρεπτικός από την εποχή της εμφάνισής του στο προσκήνιο, ο Ισπανός (αλλά από το 1955 μονίμως εγκατεστημένος στο Παρίσι) συγγραφέας Φερνάντο Αραμπάλ, ήρθε στη χώρα μας, προσκαλεσμένος του Λάκη Προγκίδη βρέθηκε στο Ναύπλιο, συμμετέχοντας στην 8η Συνάντηση του γαλλικού περιοδικού L’ Atelier du Roman.- Τι λόγο μπορεί να εκφέρει σήμερα η λογοτεχνία αν εκλείψει η δυνατότητα της πρόκλησης, αν πάψει να μπορεί να σοκάρει; «Δεν συνάντησα ποτέ μου κανένα συγγραφέα που να ήθελε να σοκάρει. Ποτέ. Hμουν πολύ καλός φίλος του Πικάσο, φίλος του Μπέκετ. Επισκεπτόμουν καθημερινά τον Ιονέσκο πριν από τον θάνατό του. Υπήρξα για τρία χρόνια μέλος των υπερρεαλιστών, φίλος του Αντρέ Μπρετόν. Σήμερα είμαι ενδεχομένως ο καλύτερος φίλος του Μισέλ Ουελμπέκ. Είμαι φίλος του Κούντερα. Oλοι εμείς θεωρούμασταν προκλητικοί άνθρωποι. Και σκανδαλώδεις. Νομίζω ότι η λέξη σκάνδαλο είναι ελληνική λέξη και σημαίνει την παγίδα μέσα στην οποία πέφτουμε. Δύσκολα μπορώ να μας φανταστώ να τοποθετούμε παγίδες για να πιάσουμε τους ανθρώπους. Δύσκολα μπορώ να φανταστώ έναν άνθρωπο της επιστήμης όπως ο Νταλί. Συχνά, οι εκδότες μας ή οι παραγωγοί μας, μας ζητούσαν να είμαστε προκλητικοί. Να προκαλέσουμε σκάνδαλο. Από εκεί ενέσκηψε το σκάνδαλο. Ορισμένα θεατρικά έργα μου προκάλεσαν σκάνδαλο σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Μυστηριωδώς. Γιατί στην πατρίδα μου δεν είχαν προκαλέσει κανένα σκάνδαλο. Tο «Πικ νικ στην εξοχή», προκαλεί σήμερα σκάνδαλο στο Τελ Αβίβ και στη Γάζα, στην Παλαιστίνη. Είναι μυστήριο, ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε το γιατί. Πάντως, το σκάνδαλο προκαλείται χωρίς να υπάρχει η παραμικρή πρόθεση από την πλευρά των συγγραφέων. Δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε κάποιον ο οποίος γράφει κλεισμένος στο δωμάτιό του με τη σκέψη: θα προκαλέσω σκάνδαλο. Είναι μυστήριο…» (Συνέντευξη στον Σπύρο Γιανναρά, Η Καθημερινή, 9/10/2005).
No comments:
Post a Comment