Ο Άρθουρ Μίλερ

Στις 11 Φεβρουαρίου 2005 και σε ηλικία 89 ετών πέθανε, χτυπημένος από καρκίνο, ο Aμερικανός θεατρικός συγγραφέας, Άρθουρ Mίλερ. Πολυβραβευμένος ο Mίλερ σκιαγράφησε με τον καλύτερο τρόπο το αμερικανικό όνειρο στο έργο του O θάνατος του εμποράκου. Aπέσπασε ερήμην του τα φώτα των μέσων ενημέρωσης, όταν παντρεύτηκε τη Mέριλιν Mονρόε, την οποία θεωρούσε «εξαιρετικά αυτοκαταστροφική». «Δυστυχώς απέτυχα να τη βοηθήσω», είχε αναγνωρίσει σε συνέντευξή του το 1992... «Πιθανότατα, θα ξεχαστώ εντελώς. Το 99,99% των έργων τέχνης έχουν ξεχαστεί. Πόσοι και πόσοι συγγραφείς που κυριάρχησαν στην εποχή τους δεν πέρασαν στη σκιά; Η Ιστορία είναι ένα γιγάντιο τέρας. Γυρίζει την πλάτη και εξοβελίζει ό,τι μένει πίσω της». Ο Άρθουρ Μίλερ, που πέθανε τα 89 του, μας άφησε παρακαταθήκη τα έργα και τις σκέψεις του. Συχνά δηκτικές, άλλοτε προκλητικές, κάποτε μαχητικές. Ίσως μέσα απ' αυτές μπορούμε να τον γνωρίσουμε, έστω και μετά θάνατον. Είπε: Για τη γραφή: «Ο τρόπος της γραφής μου θυμίζει τα πτηνά που επιστρέφουν στη φωλιά τους για να κλωσήσουν. Είναι ο ελληνικός τρόπος, η φόρμα της αρχαίας τραγωδίας, του Ίψεν. Αφορά προκλήσεις που δεν αντιμετωπίσθηκαν στον καιρό τους και επιστρέφουν και κυνηγούν, στοιχειώνουν τους ανθρώπους. Και η Ιστορία είναι η βάση σ' αυτή τη φόρμα. Γράφω, εν τέλει, για να ανακαλύψω αλλά και για να εξηγήσω».

Για τα έργα του: «Κάποια από τα έργα μου έχουν ηλικία πενήντα ετών. Τι κρατάει πενήντα χρόνια; H δημοσιογραφία πέρασε, τα περισσότερα από τα δοκίμιά μου ξεπεράστηκαν, ένα μέρος της ποίησης ξεπεράστηκε και αυτό, όμως τούτα τα έργα έχουν πάντα την ίδια δύναμη. Τα γράμματα που λαμβάνω εκπέμπουν το ίδιο ξάφνιασμα με εκείνο πριν από μισόν αιώνα. Κάθε στιγμή μπορώ να αισθανθώ κάποιον να διαβάζει ή να βλέπει ένα έργο μου. Δεν σαστίζεις όταν τα βλέπεις τα έργα σου να διατηρούν μια τέτοια δύναμη;». (Τα Νέα, 14/2/2005)