Γλυκιά Οφηλία με άρωμα γαζίας
Οταν η τραγική ηρωίδα του Σαίξπηρ τριγυρνά στους δρόμους της Αθήνας
- Της Σαντρας Βουλγαρη, Η Καθημερινή, 07/04/2011
Μια μεταλλική θήκη καλυμμένη με φωτογραφίες από την παράσταση:
διάλεξα εκείνη όπου η ίδια η σκηνοθέτιδα Ιωάννα Ρεμεδιάκη κοιτάζει έξω
από τα παράθυρα του στούντιο, κι αυτή η θήκη με ενημερώνουν είναι αντί
για πρόγραμμα, αφού έχει γραμμένα επάνω της όλα τα ονόματα των
συντελεστών. Η «Γλυκιά Οφηλία», της Ομάδας Ισον Ενα που παρουσιάζεται
έως την Κυριακή των Βαΐων στον Κινητήρα είναι μια από τις πιο φρέσκες
παραστάσεις της πόλης.
Η Ιωάννα Ρεμεδιάκη που υπογράφει και την
σκηνοθεσία, η Βίκυ Βολιώτη, η Αργυρώ Λογαρά και η Χαρά Καράτζιου
«αποδομούν» το κείμενο του Σαίξπηρ από τον «Αμλετ» και ζωντανεύουν την
τραγική προσωπικότητα της Οφηλίας.
Στην αυλή έξω από το Στούντιο
του Κινητήρα ανθίζει μια γαζία. Μες στο σκοτάδι οι τέσσερις κοπέλες την
κοιτούν και την ξανακοιτούν ενώ στον απέναντι τοίχο προβάλλεται βίντεο
με καθημερινές εικόνες από βόλτες ανθρώπων στην Αθήνα.
Ενα
περιστέρι που κάθεται σ’ ένα δέντρο στην κλειστή παιδική χαρά του Aγίου
Παντελεήμονα είναι η φωτογραφία της αφίσας και η αφετηρία του ταξιδιού
της Γλυκιάς Οφηλίας. Για σκεφτείτε… «Η Οφηλία είναι ένα μικρό κορίτσι
που περπατά στους δρόμους της Αθήνας. Σε αυτή την παράσταση πάμε πίσω
στον χρόνο και ανατρέπουμε το μοιραίο. Ο Αμλετ σήμερα θα μπορούσε να της
πει «στο πρόσωπο σου, στο σώμα σου καθρεφτίζονται τα δάση που πια δεν
υπάρχουν».
Ετσι φαντάζεται την ηρωίδα της στη νέα της αυτή δουλειά
(όπου τελικά η Οφηλία δεν πνίγεται) η Ιωάννα Ρεμεδιάκη η οποία
συνεχίζει την έρευνά της στο έργο του Σαίξπηρ μετά την πολυσυζητημένη
περυσινή της παράσταση «Χώρος Αμλετ» (Ομάδα Ισον Ενα).
Ως μέρος
της φετινής δουλειάς, επέκταση της σκηνικής δράσης, οι τέσσερις
κοπέλες/ηθοποιοί αναζητούν ιστορίες δέντρων της Αθήνας για τις οποίες
φυτεύουν γαζίες. Η Οφηλία τριγυρίζει στην πόλη… Φέτος, δεύτερη χρονιά
που παίζεται το έργο, η αρχή έγινε στα Εξάρχεια (26/3, στη Δερβενίων και
στο πάρκο) όπου φυτεύτηκαν οι πρώτες γαζίες και κρεμάστηκαν κορδέλες
στα κλαδιά τους. «Επίσης, κρεμάστηκαν κορδέλες στα κλαδιά των δέντρων
που οι άνθρωποι μας είπαν την ιστορία του (Θεμιστοκλέους και πάρκο),
ιστορία που μπορείτε να βρείτε, εκτός από την παράσταση, και στην
κορδέλα που κρέμεται στα κλαδιά τους», εξηγεί η Ιωάννα Ρεμεδιάκη.
«Βασικοί σταθμοί της ηρωίδας είναι η κλειστή ακόμα παιδική χαρά στον
Αγιο Παντελεήμονα και τα δέντρα που χάθηκαν. Γιατί δεν παίζουν τα
παιδιά; Πού είναι τα δέντρα; Εξακολουθούμε να ρωτάμε. Για κάθε ιστορία
που θα μας διηγηθεί κάποιος θα φυτέψουμε μια γαζία στην Αθήνα». Πέρα από
μια τρυφερή παράσταση η Γλυκιά Οφηλία είναι ένα κίνητρο. Ισως για ν’
αναζητήσει ο καθένας μας τη δική του ιστορία, το δικό του δέντρο ή
λουλούδι, τη δική του γλυκιά Οφηλία και μαζί της τη χαμένη «πατρίδα της
αγάπης». Η χορογραφία της παράστασης είναι της Αντιγόνης Γύρα, το βίντεο
του Σίμου Σαρκετζή, ο σκηνικός χώρος και τα κοστούμια της Calliopi, οι
φωτισμοί του Φίλιππου Κουτσαφτή.
Η
Ομάδα Ισον Ενα (σκηνοθέτις της ομάδας η Ιωάννα Ρεμεδιάκη) ασχολείται
συστηματικά με την πόλη και τον δημόσιο χώρο/λόγο/σώμα. Το 2009 ανέβασε
την παράσταση Χώρος Αμλετ που είναι το προηγούμενο μέρος ενός
δίπτυχου-δουλειάς πάνω στον Αμλετ και την Αθήνα στον Κινητήρα και σε
πολλούς ανοιχτούς δημόσιους χώρους της Αθήνας και φεστιβάλ της πόλης. Η
επόμενη δουλειά της ξεκινά σε λίγο καιρό και αφορά ξανά «Το σώμα της
πόλης», έργο σαν σεμινάριο/πρότζεκτ που θα παιχτεί στους δρόμους της
Αθήνας.
No comments:
Post a Comment