Με κεντρικό θέμα τον έρωτα «Το περίπτερο με τις παιωνίες» θεωρείται αντιπροσωπευτικό δείγμα της όπερας Κουν του 16ου αιώνα. Ο συγγραφέας Κένεθ Πάι υπογράφει τη σύγχρονη προσαρμογή και μιλάει για την απήχηση του είδους
Στιγμιότυπο από την παράσταση
«Από το πάθος γεννήθηκε ένα όνειρο και αυτό το όνειρο μετατράπηκε σε έργο». Με τη φράση αυτή ο συγγραφέας Tang Xianzu (1550-1616) επιχειρούσε να περιγράψει με λόγια τον τρόπο με τον οποίο εμπνεύστηκε «Το περίπτερο με τις παιωνίες». Εμβληματικό έργο της όπερας Κουν, της «μητέρας της κινεζικής όπερας», όπως έχει χαρακτηριστεί, καθώς αποτελεί ένα από τα παλαιότερα και πλέον θαυμαστά δραματικά είδη της χώρας που φιλοξενεί εφέτος τους Ολυμπιακούς Αγώνες, συνδυάζει με τρόπο γοητευτικό τη δυνατή πλοκή με τη μουσική, τον χορό, τα θεαματικά ακροβατικά και τα εντυπωσιακά κοστούμια. Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα στη σύγχρονη εκδοχή του - γεννημένου στην Κίνα - ταϊβανέζου συγγραφέα και επιτίμου καθηγητή της Κινεζικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Κένεθ Πάι με σκοπό, όπως λέει ο ίδιος, να συστήσει στο κοινό της χώρας μας «μια παράδοση παμπάλαια και ταυτόχρονα διαχρονική, ικανή να νικήσει τα όποια εμπόδια διαφορετικής κουλτούρας και γλώσσας».
Προτού μιλήσει για το έργο και τη δική του προσαρμογή (την «Εκδοχή για νεαρούς εραστές», όπως την έχει ονομάσει), ο Κένεθ Πάι κάνει μια εισαγωγή ως προς την όπερα Κουν. «Πρόκειται για ένα είδος που άνθησε στην Κίνα κυρίως στη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ (1368-1644), μια περίοδο κατά την οποία η τέχνη και ο πολιτισμός έφθασαν σε πραγματικά εντυπωσιακά επιτεύγματα» λέει ο ίδιος και συνεχίζει: «Η όπερα Κουν είναι το αποκορύφωμα της κινεζικής παραδοσιακής όπερας και κυριάρχησε στη χώρα για περίπου 200 χρόνια έχοντας αποτελέσει πόλο έλξης για τους καλύτερους συγγραφείς, συνθέτες και ερμηνευτές, οι οποίοι συνέβαλαν στην εξέλιξη ενός είδους εξαιρετικά εξευγενισμένου και φίνου. Στο σημείο αυτό πρέπει να πω ότι πρόκειται για ένα είδος που άσκησε μεγάλη επίδραση σε όλες τις άλλες μορφές της κινεζικής όπερας, συμπεριλαμβανομένης της περισσότερο γνωστής και μεταγενέστερης όπερας του Πεκίνου. Ωστόσο κάποια στιγμή η όπερα Κουν θεωρήθηκε κάπως ελιτίστικο είδος, ικανό να απευθυνθεί περισσότερο στα άτομα του υψηλότερου πνευματικού, μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου. Εν τούτοις αυτή η άποψη με τα χρόνια ξεπεράστηκε. Το 2001 μάλιστα το είδος εντάχθηκε από την UNESCO στα 19 Αριστουργήματα της Προφορικής και Αϋλης Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας»... [ΙΣΜΑ Μ. ΤΟΥΛΑΤΟΥ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 8/6/2008]
No comments:
Post a Comment