ΕΝΑΣ «ΑΜΛΕΤ» ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Με την κινηματογραφική μεταφορά της θρυλικής παράστασης, με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον να «παίζει» επί σκηνής, το «Wooster Group» ανεβάζει το σαιξπηρικό αριστούργημα με τη χρήση των πολυμέσων.

Το «φάντασμα» του Ρίτσαρντ Μπάρτον στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Ή ο «Αμλετ» του Σαίξπηρ μέσα από τη ματιά του πρωτοποριακού νεοϋρκέζικου θιάσου «Wooster Group». Ο θίασος επανέρχεται στο «Φεστιβάλ Αθηνών» μ έναν «Αμλετ» αλλιώτικο από τους άλλους.

Οσοι γνωρίζουν τη δουλειά της θεατρικής αυτής ομάδας, που πειραματίζεται εδώ και 30 χρόνια πάνω σε νέες θεατρικές φόρμες και χρησιμοποιεί με τόλμη τις σύγχρονες τεχνολογίες, σίγουρα δεν περιμένουν να δουν μια κλασική εκδοχή του σαιξπηρικού ήρωα. Και πράγματι, ο «Αμλετ» της δαιμόνιας σκηνοθέτιδας Ελίζαμπεθ Λε Κοντ, που θα δούμε στις 13, 14, 15 και 16 Ιουνίου στην Πειραιώς 260 (Δ) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, αναδύεται μέσα από ένα κινηματογραφικό μοντάζ γρήγορων ρυθμών σε μια παράσταση που απογειώνει για μια ακόμη φορά τα «πολυμέσα» και τις δυνατότητες που αυτά προσφέρουν.

Το «Wooster Group» αντιμετωπίζοντας το σαιξπηρικό αριστούργημα ως παλίμψηστο, ανατρέχοντας σε προηγούμενες προσεγγίσεις μέσα από το φίλτρο της τεχνολογίας, του ήχου και της εικόνας, προτείνει έναν «απόλυτα σύγχρονο και ταυτόχρονα πιστό στο πρωτότυπο» «Αμλετ».

Πρόκειται για μια παράσταση που είναι βασισμένη στην κινηματογραφική μεταφορά της θρυλικής θεατρικής παράστασης του «Αμλετ» που σκηνοθέτησε το 1964 στο Μπρόντγουεϊ ο Σερ Τζον Γκίλγκουντ, με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον στον ομώνυμο ρόλο. Η παράσταση του Μπάρτον μαγνητοσκοπήθηκε ζωντανά με μια μέθοδο που υποτίθεται ότι θα έφερνε τεχνολογική επανάσταση, την electronovision.

Η τεχνολογική επανάσταση τελικά απέτυχε. Υπήρξε αρχικά μια αναμετάδοση του έργου σε κλειστό τηλεοπτικό κύκλωμα και αργότερα προβολή λίγων ημερών στους κινηματογράφους, αλλά το σημαντικό είναι πως η ιδιαίτερα δημοφιλής παράσταση διασώθηκε... [ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 8/6/2008]