Thursday, November 13, 2008

Το τέταρτο κουδούνι

Πολύ, μα ποooλύ περίεργη ιστορία αυτά τα «θεατρικά βραβεία κοινού».

Έως «κουφή»... Για παράδειγμα, οι θεατρόφιλοι ψηφοφόροι- που αγνόησαν φέτος τον «Ηλίθιο» του Στάθη Λιβαθινού ή τη συγκλονιστική ερμηνεία της Λήδας Πρωτοψάλτη στο «Σωτηρία με λένε»- έδωσαν βραβείο γυναικείου ρόλου στην Μαρία Ναυπλιώτου για το «Βossa Νova» και ΟΧΙ για τη Ναστάζια Φιλίποβνα που ΄κανε στον «Ηλίθιο»μια Ερμηνεία, κατά γενική ομολογία, σταθμό! Τον Ίθαν Χόουκ (στη φωτογραφία)και την Ρεμπέκα Χολ- η Βίκι στο «Vicky, Cristina, Βarcelona» του Γούντι Άλεν, κόρη του σκηνοθέτη σερ Πίτερ Χολ και της σοπράνο Μαρία Γιούινγκ- θα δούμε το καλοκαίρι στην ορχήστρα της Επιδαύρου. Θα ερμηνεύσουν, αντίστοιχα, Αυτόλυκο και Ερμιόνη στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Σαίξπηρ που θα κλείσει το Φεστιβάλ Επιδαύρου- 21 και 22 Αυγούστου.

Σκηνοθέτης, άλλη μια διασημότητα: ο Βρετανός, πορτογαλικής καταγωγής, βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας- για το επίσης βραβευμένο με το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας έξοχο «Αμερικανική ομορφιά» («Αmerican Βeauty»), πρώτη του (1999) δουλειά στον κινηματογράφο- Σαμ Μέντες, με εξαίρετη καριέρα και στο θέατρο- έχει σκηνοθετήσει στο Γουέστ Έντ, στον Βασιλικό Σαιξπηρικό Θίασο, στο Βασιλικό Εθνικό Θέατρο ενώ απ΄ το ΄92 και για μια δεκαετία διετέλεσε ιδιαίτερα επιτυχημένος καλλιτεχνικός διευθυντής του «Ντόνμαρ Γουέρχαουζ»- και σύζυγος της Κέιτ Γουίνσλετ.

Η παράσταση, συμπαραγωγή του «Ολντ Βικ»- καλλιτεχνικός διευθυντής του, ο Κέβιν Σπέισι (φωτογραφία), πρωταγωνιστής και βραβευμένος με Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ακριβώς στο «Αmerican Βeauty»-, της Μουσικής Ακαδημίας του Μπρούκλιν και της εταιρείας θεατρικών παραγωγών «Νιλ Στριτ Προντάξιονς» της οποίας συνιδρυτής είναι ο Μέντες, αποτελεί το δεύτερο μέρος ενός δίπτυχουτο πρώτο είναι ο «Βυσσινόκηπος» του Τσέχωφ-, πρώτου καρπού τού τριετούς προοπτικής διατλαντικού «Σχεδίου Γέφυρα» («Τhe Βridge Ρroject») για το οποίο συμβλήθηκαν οι τρεις εταίροι. Και σύμφωνα με το οποίο, επί τρία χρόνια θα ετοιμαστούν τρία δίπτυχα με μεικτό βρετανοαμερικανικό θίασο που θα παρουσιάζονται στην Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο αλλά και σε διεθνή περιοδεία, σε φεστιβάλ ή θεατρικούς οργανισμούς που θα συμμετάσχουν στην παραγωγή- όπως το Ελληνικό Φεστιβάλ φέτος. Το δίπτυχο «Βυσσινόκηπος» (σε νέα προσαρμογή του Τομ Στόπαρντ)/ «Χειμωνιάτικο παραμύθι» θα δώσει την πρεμιέρα του τον Ιανουάριο στην Νέα Υόρκη, θα παιχτεί στην Σιγκαπούρη, στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, στην Μαδρίτη και στο Ρέκλινγκχάουζεν της Γ ερμανίας πριν φτάσει στο Λονδίνο, στο «Ολντ Βικ», τον Μάιο. Αμέσως μετά τη λήξη των εκεί παραστάσεών του το «Παραμύθι» θα παιχτεί στην Επίδαυρο.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν τέσσερα ακόμα μεγάλα ονόματα του βρετανικού και του αμερικανικού θεάτρου: Σάιμον Ράσελ Μπιλ (Λεόντιος) με τον οποίο ο Σαμ Μέντες συνεργάζεται συχνά, Σινάιντ Κιούσακ (Παυλίνα)η σύζυγος του Τζέρεμι Άιρονς-, Ρίτσαρντ Ίστον (Γέρος Βοσκός και Χρόνος) και Τζος Χάμιλτον (Πολύξενος).

Ο Σαμ Μέντες (φωτογραφία) είχε επιχειρήσει ένα ανάλογο δίπτυχο- «Θείος Βάνιας» του Τσέχωφ/ «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ- το 2002 αποχαιρετώντας το «Ντόνμαρ», παράσταση που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία και με βραβεία, μεταξύ των οποίων το «Λόρενς Ολίβιε», και που μεταφέρθηκε στην Ακαδημία του Μπρούκλιν.

Αξίζει να σημειωθεί πως το «Χειμωνιάτικο παραμύθι» παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο και το 1988 απ΄ το Εθνικό Θέατρο της Βρετανίας, σε σκηνοθεσία τού- αποχωρούντος τότε καλλιτεχνικού διευθυντή του- Πίτερ Χολ ως ένα απ΄ τα τρία έργα ενός τρίπτυχου με τα ύστατα έργα του Σαίξπηρ- τις άλλες δυο βραδιές παίχτηκαν «Η τρικυμία» και ο «Κιμβελίνος».

«Ο πρόεδρος, δυο γαλοπούλες και εκλογές το Νοέμβριο»: έτσι αποφάσισαν να «μετασχηματίσουν»- μπρρρρ...- τον τίτλο «Νοέμβριος» του έργου του Ντέιβιντ Μάμετ που παίζεται στο «Εμπορικόν»- η σκηνοθεσία του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη.

Δεν τα πάει καλά στο ταμείο η παράσταση και- λύση πανικού- άλλαξαν τον τίτλο. Αλλά «Ο πρόεδρος, δυο γαλοπούλες και εκλογές το Νοέμβριο»; Για όνομα! Σαν ελληνικός τίτλος κωμωδίας του Λουί ντε Φινές απ΄ τα βάθη της δεκαετίας του ΄60... Έτσι, δηλαδή, τον βρίσκουν πιο τραβηχτικό; Μα μπροστά του ωχριά ακόμα και το «Ο τσάρος Σαλτάν, η όμορφη τσαρέβνα και ο μαγεμένος κύκνος» της Παιδικής Σκηνής της Λυρικήςστη διασκευή για παιδιά απ΄ την all time classic Κάρμεν Ρουγγέρη της όπερας του Ρίμσκι- Κόρσακοφ «Το παραμύθι του τσάρου Σαλτάν»...

Κι άμα μπει ο Δεκέμβριος- που έγιναν πια κι οι αμερικάνικες εκλογές- πώς θα το πούνε;«Ο πρόεδρος, δυο γαλοπούλες και καλά Χριστούγεννα μετά τον Νοέμβριο»; Άντε και καλά κρασά...

Να το μάθει ο Μάμετ που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου στην άλλη όχθη του Ατλαντικού και να γυρίσει το μάτι του ανάποδα...

Η Ναταλία Καποδίστρια θα ΄ναι, τελικά, η Αγαύη στις «Βάκχες» που ετοιμάζει η Ρενάτε Τζετ για τον Δημήτρη Τάρλοου στο «Πορεία». Κι όχι η Αγλαΐα Παππά που ΄χε αρχικά αναλάβει το ρόλο, όπως προ μηνών σας έγραφα.

Δυο άγνωστα - αλλά ταλαντούχα- κορίτσια ηθοποιοί- η Άρτεμις Μάνου και η Γεωργία Παρασχάκη-, ένας πρωτάρης νεαρός σκηνοθέτης- ο Πάρης Ψάφος- και στο υπόγειο του «Ράγες» έχουν κάνει μια εξαιρετική λεπτοδουλειά- έξοχη και η σκηνογραφική/ ενδυματολογική δουλειά του Άγγελου Μιχαηλίδη και η μουσική του Μάριου Μπιτσάνη- πάνω στο ανάλαφρο έργο της Κατρίν Αν «Τίτα- Λου» (βασική φωτογραφία). Αφρός!

Σας έγραφα στο «Τέταρτο Κουδούνι» της περασμένης Πέμπτης για το «Τρίπτυχο» του Χάινερ Μίλερ που ΄δα στις τουαλέτες του «Βios» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μπίτουκαι πόσο ενδιαφέρουσα βρήκα την παράσταση.

Έμαθα και παρασκήνιο όμως. Πως, απ΄ τους δυο νέους ηθοποιούς που παίζουν, ηυπέροχης ελληνικής ομορφιάς- Ειρήνη Δράκου είναι γυμνάστρια και διδάσκει σε ιδιωτικό σχολείο, ενώ ο Πρόδρομος Τσινικόρης (φωτογραφία), απόφοιτος του Τμήματος Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην κατεύθυνση υποκριτικής, στέλεχος της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης» που παίζει και τον Εσθονό«Ταλινεσθονία»...- Γιούρι στο «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» του Άκη Δήμου στο θεσσαλονικιώτικο ανέβασμα του έργου απ΄ τον Γιάννη Μόσχο, ανεβοκατεβαίνει ΔΥΟ φορές- τέσσερα ταξίδια- τη βδομάδα απ΄ την Θεσσαλονίκη, με το τρένο, για να ξεσκατίσουν, μαζί με τη συνάδελφό του και το σκηνοθέτη πριν από ΚΑΘΕ παράσταση τις τουαλέτες κι ύστερα να καταθέσουν εκεί την ψυχή τους.

Το βρίσκω- στις μέρες μας- πολύ συγκινητικό. Τουλάχιστον...

Θα τα ξαναπούμε Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου.

No comments: