Thursday, April 23, 2015

Το «παράδειγμα» του Εθνικού

ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23/04/2015
Τα θέματα που απασχολούν για πολύ καιρό την επικαιρότητα μπορεί να φέρνουν στη δημοσιότητα τα εμπλεκόμενα, κάθε φορά, πρόσωπα, αλλά, μόλις ο καιρός παραπεράσει και το ίδιο θέμα εξακολουθεί να συνεχίζεται, ίσως οι πόντοι που έχουν κερδίσει στο μεταξύ οι εμπλεκόμενοι στην προτίμηση του κοινού ν’ αρχίζουν να χάνονται. Κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει και με την υπόθεση του Εθνικού Θεάτρου, που ξεκίνησε να απασχολεί την επικαιρότητα –για διοικητικούς και όχι καλλιτεχνικούς λόγους– από τα μέσα του περασμένου Μαρτίου. Χθες, το υπουργείο Πολιτισμού έδωσε τη λύση που θεωρούσε σωστή, παύοντας τη σύμβαση του Σωτήρη Χατζάκη και των μελών του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου, για μια σειρά λόγους (αναφέρθηκαν αναλυτικά στο χθεσινό φύλλο της «Κ»).

Ο Σωτήρης Χατζάκης απάντησε προχθές με τον δικό του τρόπο. Χθες απάντησε και το Δ.Σ., το πρώην Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου. Με τον δικό του τρόπο επίσης, που περιείχε πολλές αναφορές στην αρχαία ελληνική γραμματεία και με κάποιους τρόπους παρέπεμπε σ’ αυτό που λέμε «θεατράλε»: «Μια πρόχειρη ανάγνωση των πεπραγμένων της παρούσας διοίκησης θα κατέληγε στη σωκρατική πρόταση περί απονομής αριστείου στο Εθνικό Θέατρο. Αντ’ αυτού, διά της ανακλήσεως “προσεφέρθη κώνιον” και αμαυρώθηκε η άριστη εικόνα του Εθνικού Θεάτρου... (...) Το Εθνικό Θέατρο αποτελεί Εθνικό Σχολείο, Εθνική Αξία, που διαπορεύεται τον ελληνικό πολιτισμό παγκοσμίως και τα μέλη του Δ.Σ. και ο πρόεδρος έχουν πλήρη επίγνωση της αποστολής και των ευθυνών τους». Την ανακοίνωση υπογράφει ο πρόεδρος του Δ.Σ., Γ. Στεφανάκης. Λίγη ώρα αργότερα, νέο μήνυμα ήρθε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Αυτήν τη φορά από το δικηγορικό γραφείο του κ. Αντώνη Βγόντζα, στον χώρο του οποίου καλεί τους δημοσιογράφους σήμερα το μεσημέρι, για να δώσει ανοιχτή συνέντευξη Τύπου «για τις πρόσφατες διώξεις στον χώρο του πολιτισμού», όπως σημειώνεται. Τίτλος της συνέντευξης: «Ολη η αλήθεια για το Εθνικό Θέατρο και όχι μόνο». Και συμπληρώνει ο κ. Βγόντζας, που είχε την ευθύνη για τη σύνταξη του ιδρυτικού νόμου του Εθνικού Θεάτρου στα χρόνια που το διοικούσε ο Ν. Κούρκουλος: «Θα δοθούν πλήρεις απαντήσεις, ακόμα και για τις ανεπίτρεπτες εκβιάσεις που οργανώθηκαν τον τελευταίο καιρό».
Νομικά δεν γνωρίζω. Σκέφτομαι, όμως, κάτι απλό: το θέατρο είναι ασφαλώς παιδεία, διαπαιδαγωγεί και δίνει παραδείγματα. Μοναδικά, ισχυρά, διαχρονικά. Ολη αυτή η κατάσταση που συνεχίζεται και ξεχειλώνει τι παραδείγματα, άραγε, δίνει στο θεατρόφιλο κοινό;

No comments: