Sunday, October 23, 2011

Μοντέρνο έργο με "παλιό κοστούμι"


Τι είναι η πατρίδα μας; Για να απαντήσει κανείς στο ερώτημα του ποιητή, αλλά και στον προβληματισμό που θέτει το Εθνικό Θέατρο, κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2011-13, οφείλει να αναρωτηθεί: τι ήταν η πατρίδα μας; Μόνον έτσι ίσως προεικάσει την απάντηση και στο τελικό ερώτημα: τι θα είναι, τελικά, η πατρίδα μας;
Γι’ αυτό και από χθες επιστρέφει σε ένα εμβληματικό κείμενο της νεοελληνικής δραματουργίας: τον Βασιλικό, έργο του Αντωνίου Μάτεση, του Ζακύνθιου λογίου, φίλου του Διονυσίου Σολωμού (και του Σπυρίδωνος Τρικούπη), που γράφτηκε στα τέλη της Επανάστασης και λίγο πριν τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, στα 1829-30.
Πρόκειται για ένα έργο που απηχεί, αλλά και συμπυκνώνει, τα πολιτικο-ιδεολογικά αιτήματα του αιώνα των Φώτων, καθώς και τις αναζητήσεις του για μια άλλη μορφή δράματος: Με αφορμή μια ερωτική ιστορία, ανάμεσα στον Φιλιππάκη, νέο κατώτερης τάξης, και την κόρη του ευγενή Δαρείου Ρονκάλα, ο Μάτεσης ξεδιπλώνει την σύγκρουση της παλιάς συντηρητικής αριστοκρατίας με την αναδυόμενη αστική κοινωνία και τις φιλελεύθερες ιδέες που τη συνέχουν.

Ένα «μοντέρνο» έργο με «παλαιό κοστούμι» χαρακτηρίζει τον Βασιλικό ο σκηνοθέτης του Σπύρος Ευαγγελάτος, που μετά την απώλεια του Αμφι-θεάτρου επιστρέφει στο Εθνικό μετά από 15 χρόνια -αλλά και στα γνώριμα νερά του επτανησιακού θεάτρου. Σημειώνει μάλιστα πως αυτό το «κοστούμι» επεδίωξε να εμφανίζεται «καινούργιας ραφής»...
Ο Σπ. Ευαγγελάτος είναι ο πέμπτος σκηνοθέτης που ανεβάζει Βασιλικό στο Εθνικό Θέατρο (είχαν προηγηθεί οι Δημήτρης Ροντήρης, 1935, 1948, Αλέξης Μινωτής, 1964, Κώστας Μπάκας, 1985, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, 1999) και στην παράστασή του πρωταγωνιστούν οι Νικήτας Τσακίρογλου, Κατερίνα Χέλμη, Μίνα Αδαμάκη, Μιχάλης Μητρούσης, Πάνος Σκουρολιάκος, Θοδωρής Κατσαφάδος, Γιώργος Βελέντζας, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Θανάσης Κουρλαμπάς, Γιωργής Τσαμπουράκης, Νικόλας Παπαγιάννης, Θανάσης Δήμου, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Λευτέρης Πολυχρόνης. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Γιώργου Πάτσα και η επί σκηνής μουσική του Γιάννη Αναστασόπουλου.

No comments: