Ο Μαρξ επιστρέφει... Όχι μονάχα οι θεωρίες του, που αναγνωρίζονται σήμερα από αρκετούς σαν ένα ενδιαφέρον εργαλείο ερμηνείας της κρίσης που σαρώνει τις ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες, αλλά ο ίδιος προσωπικώς! Επιστρέφει για λίγο από τον άλλο κόσμο, μόνο και μόνο για να αποδείξει πως οι ιδέες του δεν έχουν πεθάνει. Αυτό τουλάχιστον συμβαίνει στον πνευματώδη μονόλογο του Αμερικανού ιστορικού και ακτιβιστή Χάουαρντ Ζιν Ο Μαρξ στο Σόχο, που με τον Άγγελο Αντωνόπουλο στον ρόλο του Γερμανού φιλόσοφου επιστρέφει κι αυτός από τη Δευτέρα στη σκηνή του θεάτρου «Ιλίσια», για πέμπτη χρονιά.
Ο μονόλογος του Χ. Ζιν, γραμμένος στα 1999, ως αντίδραση στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις θριαμβολογίες για το «τέλος της ιστορίας», μέσα από ένα κείμενο με φοβερές εντάσεις και με μια συγκινησιακή λειτουργία που πολύ συχνά ανατρέπεται από κωμικά στοιχεία, παρουσιάζει έναν Μαρξ θυμωμένο με τη διαστρέβλωση των θεωριών του και τη σύνδεσή τους με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που τον επικαλούνταν, αλλά και έναν Μαρξ «ανθρώπινο», που μιλά για την ελευθερία, την επανάσταση, την οικογένεια, τον Σαίξπηρ, την ηλιθιότητα των ηγετών του κόσμου, τον έρωτα, το κρασί, τον Ναπολέοντα, τη δημοκρατία, την τηλεόραση... Έναν Μαρξ αυτοκριτικό, που δεν διστάζει να παραδεχθεί επί σκηνής ότι έκανε λάθος το 1848 που έλεγε πως ο καπιταλισμός ήταν στα τελευταία του, αλλά και βέβαιο πως ο καπιταλισμός σκάβει τον λάκκο του κι ότι κάτι νέο θα βγει απ’ όλα αυτά...
Η παράσταση Ο Μαρξ στο Σόχο παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου, ενώ τα σκηνικά και τα κοστούμια φρόντισε ο Γιώργος Ασημακόπουλος.
Ο μονόλογος του Χ. Ζιν, γραμμένος στα 1999, ως αντίδραση στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις θριαμβολογίες για το «τέλος της ιστορίας», μέσα από ένα κείμενο με φοβερές εντάσεις και με μια συγκινησιακή λειτουργία που πολύ συχνά ανατρέπεται από κωμικά στοιχεία, παρουσιάζει έναν Μαρξ θυμωμένο με τη διαστρέβλωση των θεωριών του και τη σύνδεσή τους με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που τον επικαλούνταν, αλλά και έναν Μαρξ «ανθρώπινο», που μιλά για την ελευθερία, την επανάσταση, την οικογένεια, τον Σαίξπηρ, την ηλιθιότητα των ηγετών του κόσμου, τον έρωτα, το κρασί, τον Ναπολέοντα, τη δημοκρατία, την τηλεόραση... Έναν Μαρξ αυτοκριτικό, που δεν διστάζει να παραδεχθεί επί σκηνής ότι έκανε λάθος το 1848 που έλεγε πως ο καπιταλισμός ήταν στα τελευταία του, αλλά και βέβαιο πως ο καπιταλισμός σκάβει τον λάκκο του κι ότι κάτι νέο θα βγει απ’ όλα αυτά...
Η παράσταση Ο Μαρξ στο Σόχο παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου, ενώ τα σκηνικά και τα κοστούμια φρόντισε ο Γιώργος Ασημακόπουλος.
No comments:
Post a Comment