Μια έγχρωμη νέα κοπέλα, γεννημένη στην Ελλάδα από γονείς Κενυάτες, κλείνει τα 18, αλλά δεν μπορεί να βγάλει ταυτότητα στη γενέθλιο χώρα· ο ελληνικός νόμος δεν την αναγνωρίζει. Κυκλοφορεί με ένα χαρτί στην τσέπη, όπου αναγράφεται ότι «γεννήθηκα στο μαιευτήριο "Αλεξάνδρα"».
Ο Γιώργος Νανούρης στο τροχόσπιτο, πλαισιωμένος από τους ηθοποιούς του, Αννίτα Καπουσίζη, Βαγγέλη Κοντομού και Σοφία Κεφαλληνού |
Ενας Αφρικανός αθλητής, που ζει από 5 ετών στη χώρα μας, αν και πρώτης κατηγορίας, δεν κάνει προκοπή. Οι ομάδες, παρ' ότι διακρίνουν τις δυνατότητές του, διαρκώς τον απορρίπτουν, αφού δεν έχει χαρτιά. Ενας Αλβανός έρχεται στην Ελλάδα και κάνει εγχείρηση στο μάτι του. Σε συμπλοκή με αστυνομικούς, τραυματίζεται στο χειρουργημένο μάτι και πρέπει να χειρουργηθεί ξανά. «Γνώρισα μια Ελλάδα όπου σου βάζουν το μάτι και μια Ελλάδα όπου στο βγάζουν», λέει σήμερα αφοπλιστικά.
Ο Κενυάτης Ηλίας έχει καημό να ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία - όχι ότι τα καταφέρνει. Ομως, υπάρχουν «παρενέργειες» και στον δικό του κύκλο. Εζησε τον ρατσισμό των συμπατριωτών του, με επικεφαλής τον πατέρα του· επειδή θεώρησε ότι προδίδει τη φυλή του, τον έδιωξε απ' το σπίτι. Η Μάγια από το Βελιγράδι. Η Ροζίνα από το Ιράν. Ο Ηλίας από την Κένυα. Ιστορίες αληθινές, με κοινό χωροχρόνο την Ελλάδα τού σήμερα, σκιαγραφούν χωρίς εμπάθεια, χωρίς μεροληψία ή ρητορία τη βία της ελληνικής αστυνομίας, τον παραλογισμό της εγχώριας γραφειοκρατίας, τον ρατσισμό της κρατικής μηχανής απέναντι στον μετανάστη, τις δυσκολίες αφομοίωσης αλλά και την άρνηση των αλλοδαπών για ενσωμάτωση... [Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ, Ελευθεροτυπία, 3/6/2008]
No comments:
Post a Comment