Για το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού (ΕΚΕΘΕΧ)

Ο διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού Ηρ. Λογοθέτης μιλά για τα σχέδια του νέου επιτελικού πολιτιστικού οργανισμού

[Του Βασίλη Αγγελικόπουλου, Η Καθημερινή, 16/3/2008]. Ανακατατάξεις, αλλά με Δίκαιη Λύρα. Θα αποκτήσουμε ποτέ ως χώρα κάποια συγκεκριμένη («εθνική» τη λένε άλλοι) πολιτική στον τομέα του θεάτρου και του χορού; Μήπως μπορούμε τουλάχιστον να συμμαζέψουμε το σκορποχώρι υπηρεσιών, «φορέων», ανευθυνοϋπεύθυνων και αρμοδιοαναρμόδιων που «χειρίζονται» τα σχετικά ζητήματα –με φωλεά τους κυρίως το παραλυτικό υπουργείο Πολιτισμού–, με αποτελέσματα εξόχως οδυνηρά και για τις τέχνες αυτές ειδικά, και για τον πολιτισμό γενικότερα; Αν υπάρχει μία και μόνη ελπίδα να συμβεί κάτι τέτοιο στις μέρες μας, αυτή εναποτίθεται στην ίδρυση του «Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού» (ΕΚΕΘΕΧ), το οποίο άρχισε ήδη να λειτουργεί, αν και «στα σπάργανα ακόμη», όπως παρατηρεί ο Ηρακλής Λογοθέτης, ο κριτικός θεάτρου που ανέλαβε τη διεύθυνσή του. Το Κέντρο (για συντομία) θεσμοθετήθηκε επί Γ. Βουλγαράκη το περασμένο καλοκαίρι και μόλις πρόσφατα εγκαταστάθηκε σε τετραώροφο των Εξαρχείων, ανεπίπλωτο ακόμη. Πρόεδρος του Δ.Σ. τοποθετήθηκε ο εκδότης Γιώργος Δραγώνας, αντιπρόεδρος ο Βασίλης Παπαβασιλείου, γραμματέας η Βίκη Δούβου, του ελληνικού παραρτήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, και μέλη οι Απόστολος Βέττας, Πέτρος Γάλλιας, Γιώργος Λαζαρίδης, Αλέξανδρος Μυράτ, Ελευθερία Ντεκώ, Βάνα Ξένου και Σμαρούλα Λυτάρη, διευθύντρια Θεάτρου και Χορού του ΥΠΠΟ... [συνέχεια ΕΔΩ].