Τενεσί Γουίλιαμς, ο εικαστικός

• Μια διαφορετική τέχνη του διάσημου θεατρικού συγγραφέα βγαίνει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας

ΤΟ ΒΗΜΑ: 18/04/2015

Ο θεατρικός συγγραφέας Τενεσί Γουίλιαμς

Ο πίνακας που ο Γουίλιαμς αφιέρωσε στον φίλο του Ντέιβιντ Βολκόβσκι

Εχουν περάσει 32 χρόνια από τον θάνατο του αμερικανού συγγραφέα Τενεσί Γουίλιαμς και μόλις τώρα βγαίνει στο φως της δημοσιότητας μια άλλη ιδιότητά του: αυτή του ζωγράφου. Το ζωγραφικό έργο του δημιουργού του «Λεωφορείον ο Πόθος» και της «Λυσσασμένης γάτας» εκτίθεται για πρώτη φορά δημοσίως και είναι μια συλλογή πινάκων που ανήκε στον στενό φίλο του Γουίλιαμς Ντέιβιντ Βολκόβσκι.

Η έκθεση, που παρουσιάζεται από τις αρχές Μαρτίου στο Μουσείο Ογκντεν της Νέας Ορλεάνης, περιλαμβάνει 19 πίνακες του Γουίλιαμς και έχει τίτλο «Tennessee Williams: The Playwright and the Painter» («Τενεσί Γουίλιαμς: Ο θεατρικός συγγραφέας και ο ζωγράφος»).

Ο Ντ. Βολκόβσκι γνώρισε τον Γουίλιαμς στη Φιλαδέλφεια, όταν εργαζόταν ως μεσίτης, και είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεση περιλαμβάνει και ένα είδος πορτρέτου του Βολκόβσκι με αφιέρωση από τον Γουίλιαμς ότι ο πίνακας απεικονίζει περισσότερο το πνεύμα παρά το σώμα του φίλου του.

«Υπήρχε λόγος που δεν τραβούσε φωτογραφίες και δεν έγραφε για αυτά τα πράγματα» δήλωσε ο διευθυντής του μουσείου Γουίλιαμ Αντριους για τον Γουίλιαμς σε σχέση με τη συλλογή του. «Η ζωγραφική είναι ένας καθρέφτης του εαυτού. Νομίζω πως στον Τενεσί Γουίλιαμς άρεσε η αντανάκλαση που ανακάλυψε σε αυτήν».

Μέσα από χριστιανικούς σταυρούς, το στοιχείο του νερού και τη γυμνή σάρκα γίνεται φανερό στους πίνακες ότι ένας αισθησιακός ονειρικός κόσμος ζούσε μέσα στον Γουίλιαμς. Ακόμη και στίχοι από τη γαλλική ποίηση, όπως και η σάτιρα και η ειρωνεία, είναι ευδιάκριτα ανάμεσα στα χρώματα και στις γραμμές. 

Τα χρώματα είναι τροπικά, όμοια με αυτά που έβλεπε τριγύρω του στη Φλόριδα. Παρά το πλούσιο έργο του - θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, ποίηση, σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση -, η ζωγραφική ήταν για εκείνον μια διέξοδος, ενώ του έδινε μεγαλύτερη ελευθερία να δημιουργήσει. Σπανίως πουλούσε τους πίνακές του, προτιμούσε να τους δίνει ως ενθύμια σε ανθρώπους του στενού του κύκλου.

Μεγάλο μέρος του ζωγραφικού έργου του έγινε στο Κι Γουέστ της Φλόριδας. Ο Γουίλιαμς είχε επισκεφθεί το νησί το 1941, προτού ξεκινήσει η πιο παραγωγική του περίοδος. Μετά την επιτυχία που σημείωσε με τον «Γυάλινο κόσμο», το «Λεωφορείον ο Πόθος», αλλά και το «Καλοκαίρι και καταχνιά», το «Τριαντάφυλλο στο στήθος» και τη «Λυσσασμένη γάτα», αγόρασε εκεί το σπίτι που αποτέλεσε το καταφύγιό του. Μάλιστα εκεί έζησε και με τον σύντροφό του Φρανκ Μέρλο.

Ο Αντριους είπε ότι, αν και οι πίνακες του Γουίλιαμς θεωρούνται πρωτόγονοι και διαθέτουν μια αφέλεια, ωστόσο χαρακτηρίζονται από μια πλούσια εκφραστικότητα. Ενδεικτικά σε έναν πίνακα του 1976 απεικονίζονται ένας άντρας και μια γυναίκα κοντά σε μια παραλία. Το ζευγάρι αιμορραγεί από την καρδιά ενώ ένα μωρό με ένα πιστόλι κάνει παρέλαση δίπλα τους.

Το συγκεκριμένο μωρό έχει τo κεφάλι και τους ώμους του συγγραφέα Τρούμαν Καπότε, με τον οποίο ο Γουίλιαμς είχε αντιδικία επί σειρά ετών. Σε έναν άλλον πίνακα μια φιγούρα ζωγραφισμένη με άσπρες γραμμές χάνεται μέσα σε ένα σκοτεινό τοπίο. Στο βάθος αχνοφαίνεται ένας φοίνικας, αλλά η φιγούρα δεν μπορεί να προχωρήσει προς τα εκεί, μόνο κάθεται ακίνητη και παρατηρεί.

Μέσα από τη ζωγραφική ο Γουίλιαμς είχε τη δυνατότητα να εκφραστεί επάνω σε θέματα για τα οποία δεν έγραφε, όπως οι ιδιαίτερες ερωτικές προτιμήσεις του.