«ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ» ΣΤΟ «ΘΗΣΕΙΟΝ». Περιπέτεια για τρεις με εικόνες αποκάλυψης

"Το δράμα του ανθρώπου παύει να έχει νόημα. Το νόημα και ο άνθρωπος ανάγονται πια στις καταστάσεις", λέει ο Νίκος Καμόντος για το έργο του Ρίχτερ

Το έργο του Φαλκ Ρίχτερ "Κατάσταση εξαίρεσης" παρουσιάζεται στο θέατρο "Θησείον"

"Κατάσταση Εξαίρεσης" (σύμφωνα με το νομικό λεξιλόγιο) είναι το δικαίωμα της εξουσίας να αποφασίζει την αναστολή της κανονικότητας που εγγυώνται οι νόμοι και το σύνταγμα μπροστά στον εκάστοτε κίνδυνο πολέμου, επανάστασης, τρομοκρατίας ή οικονομικής κατάρρευσης. "Σε κατάσταση εξαίρεσης" τοποθετεί τους πρωταγωνιστές του ο Φαλκ Ρίχτερ, στο ομότιτλο έργο που παρουσιάζεται από τις 8 Οκτωβρίου (και μόνο για δέκα παραστάσεις) στο θέατρο "Θησείον, Ενα Θέατρο για τις Τέχνες", σε μετάφραση και σκηνοθεσία Νίκου Καμόντου.

Το έργο πραγματεύεται μια κατάσταση που προκύπτει από την αναστολή του κανόνα. Ενας άντρας, μία γυναίκα κι ένα παιδί συμβιώνουν σε έναν προστατευόμενο οικισμό. Εγκλειστοι σε καθεστώς ασφαλείας, τα μέλη μιας θεμελιώδους κοινωνικής δομής γίνονται πόλοι αντιπαράθεσης, πολεμούν το ένα το άλλο. Μέσα από ένα σύστημα παραγωγής φοβικών συνδρόμων που υφίστανται το όριο που χωρίζει τους προνομιούχους από τους μη προνομιούχους γίνεται αδιευκρίνιστο.

Κίνημα
Μια ιστορία με εικόνες αποκάλυψης που ακροβατούν ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, στο παρόν και το μέλλον μας ως πολίτες μιας ευρωπαϊκής πόλης τώρα, ζωντανεύει στη σκηνή. Αλλωστε, ο 42χρονος Γερμανός συγγραφέας είναι πολιτικοποιημένος.

"Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός πολύ μεγάλου κινήματος και, για να το πω ευθέως, ενός κινήματος που στρέφεται ενάντια στον υπάρχοντα παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό, ενός κινήματος που δεν διαθέτει ακόμα συνταγές και μπορεί να δώσει μόνο περιορισμένες απαντήσεις, αλλά μέσα στο οποίο είναι σημαντικό ο καθένας μας να δει τον εαυτό του ως ένα τμήμα που δίνει ορμή, που μεγαλώνει το δίκτυο, ώσπου να διαμορφωθεί η μεγάλη εικόνα. Και πράγματι, πότε εδώ και πότε εκεί, εμφανίζονται ήδη οι πρώτες άμεσες ιδέες και ενέργειες", λέει.

Ως "αλληγορία" αντιμετώπισε το έργο ο σκηνοθέτης, "όχι σαν ένα περιπτωσιακό, απομονωμένο συμβάν, αλλά υπό το πρίσμα μιας γενικευμένης σύγχρονης κατάστασης", σημειώνει. "Με τράβηξε η αντίφαση του ίδιου του θέματος - τίτλου ''Κατάσταση Εξαίρεσης'', που εμπεριέχει την αντιφατικότητα του προσωρινού (εξαίρεση) με το μόνιμο (κατάσταση). Θεωρώ ότι αυτό ακριβώς είναι ό,τι χαρακτηρίζει την εποχή μας και τον άνθρωπό της. Το δράμα του ανθρώπου παύει να έχει νόημα. Το νόημα και ο ίδιος ο άνθρωπος ανάγονται πια στις καταστάσεις.

Αυτό αποτελεί μια νέα εποχή που η συνείδηση οφείλει να τη διαπιστώσει και να τη διατυπώσει. Ο Ρίχτερ το επιχειρεί συγκινητικά παρακάμπτοντας τις ατομικές ψυχολογίες και συμπεριφορές, εστιάζοντας σε μια καθολική κατάσταση που μας αφορά όλους", καταλήγει ο Νίκος Καμόντος. Πρωταγωνιστούν: Ηλίας Ζερβός, Ρηνιώ Κυριαζή, Πολυξένη Ακλίδη.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 23/9/2011