«Ασχημος» σε κοινωνία «ευτυχίας»

Ο όμορφος κι ο νέος. Κι όλοι οι άλλοι για τα μπάζα - ή περίπου. Το πρότυπο της λαϊφστάιλ κοινωνίας, αυτό που προβάλλει λυσσωδώς η τηλεόραση, ιδίως δε η ελληνική, σατιρίζει ανηλεώς η απολαυστική μαύρη κωμωδία «Ο άσχημος», που παίζεται αυτό τον καιρό στη Νέα Σκηνή του Εθνικού (Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας). Εργο του νέου αλλά πολυγραφότατου Γερμανού συγγραφέα Μάριους φον Μάγιενμπουργκ (γύρω στα 35), το οποίο σκηνοθετεί, συνεργαζόμενος για πρώτη φορά με το Εθνικό, ένας ομήλικός του Ελληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο φέρελπις Θανάσης Σαράντος.

Σπούδαζε Αγγλική Φιλολογία και συνέχισε σ’ ένα κολέγιο της Νέας Υόρκης όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα υποκριτικής. Οταν γύρισε πήγε στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, στο οποίο κι έπαιξε αρκετά χρόνια, όπως και σε διάφορα άλλα θέατρα. «Ηθοποιός συνεχίζω να είμαι», λέει, αλλά σιγά σιγά ξανοίχτηκε και στη σκηνοθεσία, σε θέατρο και κινηματογράφο, όπου έχει γυρίσει τρεις ταινίες μικρού μήκους. Με μια υποτροφία για σενάριο βρέθηκε πρόπερσι στο Βερολίνο, όπου και διάβασε το έργο του Μάγιενμπουργκ πριν ακόμη παιχτεί και κάνει τη διεθνή επιτυχία που κάνει τώρα -σε περισσότερες από δέκα χώρες.

«Θα το ανεβάζαμε με τον Τάσο Μπαντή, με τον οποίο είχαμε κάνει και το έργο της Τσέρτσιλ στο Εμπρός», λέει, «αλλά μας πρόλαβε ο θάνατός του». Ετσι, το πρότεινε στο νέο διευθυντή του Εθνικού, τον Γιάννη Χουβαρδά, που έδωσε το πράσινο φως. Για να γίνει μια χυμώδης εν τέλει παράσταση, την οποία έστησε με τους ηθοποιούς Μπέση Μάλφα, Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Σωκράτη Πατσίκα και Παναγιώτη Παναγόπουλο, σε μετάφραση Γιώργου Δεπάστα, σκηνικά-κοστούμια Λίνας Μότσιου, κίνηση Ερμη Μαλκότση και Εντι Λάμε και φωτισμούς Σάκη Μπιρμπίλη... [Του Βασίλη Αγγελικόπουλου, Η Καθημερινή, 17/5/2008]