Γιασμινά Ρεζά: Γράφοντας για βιρτουόζους
Η Γιασμίνα Ρεζά (φωτογραφία), η συγγραφέας που προ ετών έγινε παγκοσμίως (και εδώ) γνωστή με το Art, επέμενε πάντοτε τόσο πολύ να αναμειγνύεται στο ανέβασμα των έργων της ώστε δεν μπορούσε παρά να καταλήξει να σκηνοθετήσει η ίδια, πράγμα που συμβαίνει με το τελευταίο της, τον Θεό του μακελειού. Η Ρεζά περνούσε από ψιλό κόσκινο τη δουλειά του σκηνοθέτη, του παραγωγού και προπαντός των ηθοποιών, για τους οποίους λέει: «Γράφω για βιρτουόζους, αλλιώς τι νόημα έχει;». Η επιμέλεια αυτή της εξασφάλισε για τον Θεό του μακελειού εξαίρετη πρωταγωνίστρια, την Ιζαμπέλ Υπέρ, ενώ και στο Λονδίνο, όπου το έργο θα ανέβει σύντομα, θα το ερμηνεύσουν λαμπροί ηθοποιοί με επικεφαλής τον Ρέιφ Φάινς και θα το σκηνοθετήσει ο Μάθιου Γουόρτσας, ο οποίος διαθέτει πείρα από τα έργα της Ρεζά έχοντας σκηνοθετήσει τέσσερα από τα παλαιότερά της, μεταξύ των οποίων και το Art. Οι παρισινές παραστάσεις του Θεού του μακελειού, στο θέατρο Antoine, θα διαρκέσουν ως τις 29 Μαρτίου. Η λονδρέζικη πρεμιέρα, στο θέατρο Gielgud, θα δοθεί στις 8 Μαρτίου. [ars... brevis, Αναστασία Ζενάκου]
Πρεμιέρα «Άλμα Μάλερ». Παν μέτρον άριστον
Τρωάδες από τον Β. Θεοδωρόπουλο στην Αλβανία
Τι συνδέει τη Ζωή Λάσκαρη με τη Δήμητρα Ματσούκα εκτός από μια πλατιά αγκαλιά; Μια γυναίκα τόσο ερωτική όσο ήταν η πρώτη τη λεγόμενη «χρυσή» εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και όσο η δεύτερη προσπάθησε να γίνει την σήμερον. Η Αλμα Μάλερ, η σύζυγος του διάσημου συνθέτη, ζωγράφος και συνθέτις η ίδια, η οποία συνέδεσε τη ζωή της με πολλούς ακόμη σημαντικούς ανθρώπους από τον χώρο του πολιτισμού, είναι το πρόσωπο που υποδύεται η Ζωή Λάσκαρη στην ομότιτλη παράσταση που προ ολίγων ημερών έκανε πρεμιέρα στη θεατρική σκηνή της Αθηναΐδας από όπου και το στιγμιότυπο με τη νεαρότερη συνάδελφό της. Στα πηγαδάκια που ακολούθησαν σε δεξίωση παραπλήσιας αίθουσας του πολυχώρου του Βοτανικού οι περισσότεροι από τους παρευρισκομένους ομολόγησαν ότι έδωσαν το «παρών» για να δουν πώς η Ζωή Λάσκαρη κινείται από ηλικία σε ηλικία της εν λόγω ηρωίδας. Πράγματι η ηθοποιός επιχειρεί να ενσαρκώσει τη γυναίκα που έκανε αίσθηση στους κύκλους της Βιέννης των αρχών του 20ού αιώνα από τα 16 ως τα 84 της χρόνια. Τόλμημα; Μάλλον, αν αναλογιστεί κανείς ότι η πλειονότητα των παρευρισκομένων τη βρήκε πιο πειστική ως όψιμη παρά ως έφηβη Αλμα Μάλερ. Δυστυχώς, όμως, τέτοια σχόλια δεν είναι από αυτά που μοιράζεται κανείς με τον πρωταγωνιστή και μάλιστα σε ένα γενικό κλίμα διαχύσεων μιας πρεμιέρας. [Άσπρο-μαύρο, Κατερίνα Λυμπεροπούλου]
Με το Εθνικό Θέατρο της Αλβανίας θα συνεργασθεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος για να ανεβάσει τις Τρωάδες του Ευριπίδη. Ο σκηνοθέτης του Θεάτρου του Νέου Κόσμου θα είναι ο πρώτος που θα γνωρίσει στο αλβανικό κοινό το αρχαίο δράμα καθώς στα 60 χρόνια του Εθνικού τους Θεάτρου δεν έχει ανεβεί ποτέ αρχαία ελληνική τραγωδία ή κωμωδία. Η πρόταση αφορούσε στον Αριστοφάνη αλλά ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος αντιπρότεινε τις Τρωάδες, και γιατί πρέπει να γνωρίζεις καλά το κοινό και να ξέρεις με τι γελάει για να ανεβάσεις κωμωδία, αλλά και γιατί είναι ένα έργο για την προσφυγιά. Τον ρόλο της Εκάβης θα υποδυθεί η κορυφαία αλβανίδα πρωταγωνίστρια Μαργαρίτα Τζέπα. Η πρεμιέρα θα δοθεί στο Βουθρωτό, στις 17 Ιουλίου, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα - στο Βουθρωτό άλλωστε πήγαν πρόσφυγες οι Τρώες, και εκεί πήγε την Ανδρομάχη ο Νεοπτόλεμος. Το έργο θα περιληφθεί και στο χειμερινό ρεπερτόριο. Σε όλη αυτή τη διαδικασία ο σκηνοθέτης έχει κοντά του έναν «δικό τους» και «δικό του» άνθρωπο, τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Λαέρτη Βασιλείου, ο οποίος, εκτός από μεταφραστής, θα είναι και ο βοηθός σκηνοθέτη στις Τρωάδες… [στη μπούκα, Μυρτώ Λοβέρδου]
Ορλάντο, μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ σε θεατρική διασκευή Ρόμπερτ Γουίλσον - Ντέιβιντ Πίκνεϊ στον πολυχώρο Bios, σε σκηνοθεσία Στ. Τσακίρη (τηλ. 210 3425.335). Αγγλία, 16ος αιώνας. Ενας εξαιρετικά όμορφος νέος ψάχνει απεγνωσμένα να ακουμπήσει κάπου την περιπλανώμενη καρδιά του. Του ανήκουν τα δάση - χάνεται μέσα τους για ώρες μαζί με τα σκυλιά του. Τον ποθεί μια βασίλισσα, αυτός όμως επιλέγει την αγάπη μιας βελανιδιάς και τον έρωτα μιας ρωσίδας πριγκίπισσας. Η προδοσία μεταμφιέζεται σε ένα καράβι που σαλπάρει νωρίτερα, ο Μεγάλος Παγετός λιώνει και ο 17ος αιώνας κάνει θριαμβευτικά την εμφάνισή του. Μια νέα γυναίκα με τα πατίνια της στροβιλίζεται ανάμεσά μας στο σκοτάδι. Κινείται γρήγορα, με σιγουριά και επιμονή, λες και η ένταση των ελιγμών της θα σπρώξει τον χρόνο βίαια μπροστά. Φοράει ανδρικό κοστούμι και το πρόσωπό της είναι λευκό… [Κριτική, Λουΐζα Αρκουμανέα]
No comments:
Post a Comment