Ο ερμηνευτικός... άθλος συμβαίνει στην παράσταση «Ταξίδια με τη θεία μου». Πρόκειται για την αναπαράσταση ενός παιδικού παιχνιδιού στη διάρκεια του οποίου κάθε ηθοποιός αναλαμβάνει την εξιστόρηση μιας ιστορίας, ερμηνεύοντας ταυτόχρονα τους «ρόλους» όλων των εμπλεκομένων σε αυτήν. Το έργο αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος του Γκράχαμ Γκριν [στο σκίτσο του Levine] από τον Τζάιλς Χάβεργκαλ για το θέατρο, ένα κείμενο άπαιχτο στην Ελλάδα, αλλά αντίθετα πολυβραβευμένο στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και στο Σαν Φρανσίσκο. Κεντρικός ήρωας, ένας συνταξιοδοτημένος τραπεζίτης που ζει στη μιζέρια. Σημαντικό ρόλο στην πορεία της ζωής του θα παίξει η θεία του την οποία συναντά στην κηδεία της μητέρας του. Η γυναίκα αυτή διαλύει την αδράνεια και το τέλμα και τον παρασύρει στα «ταξίδια της», οδηγώντας τον στην περιπέτεια, βάζοντάς τον και πάλι στο παιχνίδι της ζωής. Τα ταξίδια είναι τόσο κυριολεκτικά όσο και φανταστικά. Η σκηνοθεσία είναι του Μπάμπη Χατζηδάκη, ο οποίος παίζει μαζί με τους Δημήτρη Κουτρουβιδέα, Δημήτρη Σταμούλη, Δημήτρη Μοσχονά . Στο Θέατρο του Ηλιου ως τις 15 Μαρτίου. Γουίλιαμ Σαίξπηρ, βρετανός ποιητής (1564-1616). Στην ηλικία των τεσσάρων ετών θα πρέπει να αρχίζει η διδασκαλία του έργου του, σύμφωνα με τη γνώμη των επικεφαλής της Royal Shakespeare Company. Οπως υποστηρίζει η διευθύντρια εκπαίδευσης της σαιξπηρικής ομάδας Τζάκι Ο΄ Χέινλον στην εφηβεία είναι ήδη πολύ αργά για να γνωρίσουν οι μαθητές το έργο του Βάρδου. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν έπειτα από πειραματικές διδασκαλίες σε παιδιά του Δημοτικού, όπου διαπίστωσαν ότι οι μαθητές ήταν καλύτεροι δέκτες, αφού δεν είχαν ξανακούσει για τον Σαίξπηρ και δεν τον αντιμετώπιζαν με δέος. ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ
[πρόσωπα & παρασκήνια, επιμέλεια: Άννα Βλαβιανού, Το Βήμα, 6/3/2008]
No comments:
Post a Comment