ΜΑΡΙΝΑ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ: Δεν ξέρω πότε θα έρθει αλλά οφείλω να περιμένω ένα καλύτερο αύριο

Η Μαρίνα Ασλάνογλου, ηθοποιός που βαδίζει με σταθερά βήματα στη σκηνή, που εξελίσσεται χωρίς να βιάζεται και δεν φοβάται να δοκιμάζεται σε δύσκολους ρόλους, υποδύεται την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη, στην παραγωγή που σκηνοθετεί ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος για το θέατρο Μπάντμιντον (πρεμιέρα 12 Ιουνίου).

Είναι φρικτό, ανατριχιαστικό και αδιανόητο αυτό που έγινε στην Αννυ. Δεν μπορεί κανένας ανθρώπινος νους να δικαιολογήσει αυτόν τον πατέρα

«Είναι η πρώτη φορά που θα αναμετρηθώ με ένα τόσο δύσκολο είδος, όπως είναι η αρχαία τραγωδία», λέει η πρωταγωνίστρια. «Εχοντας όμως δίπλα μου τον "θεατρικό" μου πατέρα (όπως τον αποκαλώ εγώ), τον σπουδαίο και σημαντικό Σπύρο Ευαγγελάτο, νιώθω μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά. Του οφείλω πολλά και νιώθω βαθιά συγκίνηση και μεγάλη χαρά για αυτήν τη συνεργασία».

• Πόσο καίρια και επιτακτικά μοιάζουν σήμερα τα ηθικά διλήμματα που θέτει ο Ευριπίδης στην τραγωδία «Ηλέκτρα»;

Το ηθικό δίλημμα που θέτει ο Ευριπίδης στην «Ηλέκτρα» είναι αν θα πρέπει τα δύο αδέλφια να σκοτώσουν τη μητέρα τους, Κλυταιμνήστρα, για να εκδικηθούν τον άδικο φόνο του πατέρα τους, Αγαμέμνονα. Τα ηθικά διλήμματα οδηγούν στη δημιουργία των ηθικών κανόνων και πολλές φορές δεν ελέγχονται από την κοινή λογική. Πρέπει να παλέψεις με τη μοίρα, η οποία δεν έχει πάντα ηθικές αρχές.

• Κατανοείτε ή μπορείτε να δικαιολογήσετε την ηρωίδα για τις πράξεις της;

Η ευριπίδεια «Ηλέκτρα» είναι διαφορετική. Επινοεί η ίδια το σχέδιο της δολοφονίας της μητέρας της και συμμετέχει και αυτή. Νιώθει μίσος και διψάει για εκδίκηση. Μόνο έτσι πιστεύει ότι θα λυτρωθούν τα βάσανά της και θα πάρει πίσω το αίμα του πατέρα της. Θέλει να τιμωρηθούν οι ένοχοι και γι' αυτό ζητάει θεία δικαιοσύνη. Μετά τον φόνο μετανιώνει, έρχονται οι τύψεις και φαίνεται καθαρά η αλλαγή των συναισθημάτων της. Δεν ξέρω αν τη δικαιολογώ, την κατανοώ όμως. Πρέπει να το κάνω για να την καταλάβω.

• Η «Ηλέκτρα» αποτελεί μια σπουδή πάνω στις έννοιες της εκδίκησης, της μεταμέλειας και της δικαιοσύνης. Ποιες από αυτές τις έννοιες έχουμε ανάγκη σήμερα;

Θεωρώ την έννοια της μεταμέλειας. Είναι ανθρώπινη και ουσιαστική. Την έχουμε ανάγκη. Φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους, θεραπεύει την ψυχή τους. Η μεταμέλεια ελαφρύνει τη συνείδησή μας, απομακρύνει τις ενοχές που μας βασανίζουν και μας συμφιλιώνει με το μέσα μας, με τους γύρω μας.

• Οι ήρωες της τραγωδίας βιώνουν ακραία συναισθήματα. Είναι οι εποχές που δημιουργούν τα ακραία συναισθήματα ή οι άνθρωποι επιτρέπουν στον εαυτό τους να τα αναπτύξουν;

Σε όλες τις εποχές υπάρχουν «τραγικοί ήρωες» και «τραγικές καταστάσεις». Και σε αυτό ευθύνονται οι πράξεις των ανθρώπων. Ο ανθρώπινος νους μπορεί κάποιες φορές να είναι επικίνδυνος. Αυτά είναι ένστικτα που αναπτύσσονται σε ψυχές και μυαλά με «προσοδοφόρο έδαφος». Και όταν συμβαίνει αυτό, τα συναισθήματα είναι ακραία και μη αναστρέψιμα.

• Η «Ηλέκτρα» είναι μια θυμωμένη ηρωίδα. Αισθάνεστε ότι υπάρχει συνάφεια του ρόλου με το κοινωνικό γίγνεσθαι;

Οχι, δεν νομίζω ότι υπάρχει συνάφεια. Η Ηλέκτρα είναι ένα αγρίμι που διψάει για εκδίκηση. Θέλει να σκοτώσει, θέλει να δει αίμα, να εκδικηθεί για να λυτρωθεί και να ελευθερωθεί. Και όλα αυτά, για τον άδικο χαμό του πατέρα της.

• Ο κύκλος του αίματος στον οποίο έχει βυθιστεί η οικογένεια των Ατρειδών, σας θυμίζει με έναν τρόπο την εκδικητικότητα που έχει η δική μας εποχή; Δεν συγχωρούμε, δεν κατανοούμε τον άλλο, αντιδρούμε με κακές προθέσεις, εκφραζόμαστε κι απαντάμε με βία...

Οχι, δεν μπορώ να πω ότι μου θυμίζει κάτι από τη δική μας εποχή. Η κατάρα των Ατρειδών είναι αδιανόητη και βαριά και η εκδίκηση στον οίκο των Ατρειδών πολύ σκληρή. Σαφέστατα και η δική μας εποχή είναι σκληρή, υπάρχει ένταση στην καθημερινότητά μας, κάποιοι έχουν κακές προθέσεις, άλλοι καλές, υπάρχει βία, υπάρχει φτώχεια, υπάρχει εκδικητικότητα, αλλά όχι σε τόσο τραγικό βαθμό.

• Η εβδομάδα που μας πέρασε είχε πολύ έντονες πολιτικές εξελίξεις. Σας ανησυχεί αυτό που συμβαίνει σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο; Επηρεάζει τη ζωή σας, τις σκέψεις σας;

Φυσικά και με ανησυχεί αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας, όχι μόνο την τελευταία εβδομάδα, αλλά τον τελευταίο καιρό γενικά. Προσπαθώ όμως να μην επηρεάζομαι και επειδή είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, σκέφτομαι θετικά και περιμένω ένα καλύτερο αύριο. Δεν ξέρω πότε θα έρθει, αλλά οφείλω να το περιμένω. Ετσι έχω μάθει και έτσι θέλω να συνεχίσω να σκέφτομαι.

• Υποδυθήκατε πρόσφατα στη σκηνή, στο «Τζόρνταν», μια μητροκτόνο σε ένα σκληρό έργο. Πώς αντιδράσατε στο άκουσμα της είδησης για τη μικρή Αννυ;

Το «Τζόρνταν» για μένα ήταν ένα πολύ μεγάλο στοίχημα, ένας δύσκολος ρόλος με ένα αληθινό και πολύ σκληρό θέμα. Την παιδοκτονία. Αυτό που έκανα με την ηρωίδα ήταν να τη συγχωρήσω μέσα μου, για να τη συγχωρήσω και πάνω στη σκηνή. Την άκουσα, την έπιασα από το χέρι και τη δικαιολόγησα. Γιατί ό,τι έκανε, το έκανε από βαθιά αγάπη και μόνο. Είχε πραγματικό αδιέξοδο και σκεφτόταν μόνο το παιδί της. Στην περίπτωση της Αννυ, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Είναι φρικτό, ανατριχιαστικό και αδιανόητο αυτό που έγινε. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανένας ανθρώπινος νους να δικαιολογήσει και να συγχωρήσει αυτόν τον πατέρα.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 17/05/2015