Πολύ κακό και τίποτα

"Πολύ κακό και τίποτα". Μουσικοθεατρική παράσταση βασισμένη σε κείμενα του Σέξπιρ. Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης, Ερρίκος Μπελιές, Γιώργος Χειμωνάς. Δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία, χορογραφία, και μουσική επιμέλεια Κωνσταντίνος Ρήγος, σκηνικά και κοστούμια Διονύσης Φωτόπουλος, μουσική Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, φωτισμοί Σάκης Μπιρμπίλης, στίχοι τραγουδιών Μίνως Θεοχάρης, φωνητική επεξεργασία- διδασκαλία Μελίνα Παιονίδου, βοηθός σκηνοθέτη Ελευθερία Μπενοβία. Διανομή: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Ριχάρδος III), Αλμπέρτο Φάις, Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος, Έμιλυ Κολιανδρή, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Νικόλας Στραβοπόδης, Παναγιώτης Κοντονής, Στράτος Μενούτης, Μίνως Θεοχάρης (Άμλετ), Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος (Μάκβεθ), Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Δημήτρης Θεοχάρης, Παναγιώτης Κοντονής, Στράτος Μενούτης, Νικόλας Στραβοπόδης, Αλμπέρτο Φαϊς, Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος (Αιμιλία), Κωνσταντίνος Ασπιώτης (Μαύρος Άγγελος. Όλοι οι ήρωες), Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Νάνσυ Σταματοπούλου (Λαίδη Άννα), Μίνως Θεοχάρης, Παναγιώτης Κοντονής, Στράτος Μενούτης (Ρωμαίος), Αλεξία Καλτσίκη (Οφηλία), Αλεξία Καλτσίκη, Έμιλυ Κολιανδρή, Δήμητρα Ματσούκα, Νάνσυ Σταματοπούλου, Χάννα Μάϋ (Ιουλιέττα), Παναγιώτης Κοντονής (Χορευτής), Δήμητρα Ματσούκα (Λαίδη Μάκβεθ), Ελευθερία Μπενοβία (Βασίλισσα Μαργαρίτα), Γεννάδιος Πάτσης (Οθέλλος), Νικόλας Στραβοπόδης (Φρουρός), Χάννα Μάϋ (Δυσδαιμόνα). (Εθνικό Θέατρο, Νέα Σκηνή - Θέατρο Χώρα, 4/3/2007). Μια σύνθεση βασισμένη σε κείμενα του Ουίλιαμ Σέξπιρ. Ο σκηνοθέτης επεξεργάστηκε το υλικό του ελισαβετιανού συγγραφέα, και με τη βοήθεια ενός πιάνου, ενός μικροφώνου και δεκαπέντε προσώπων δοκιμάζει "ένα συνειρμικό ταξίδι όπου τα λόγια του ποιητή γίνονται η αφορμή για να ειπωθούν νέες ιστορίες, αληθινές ή φανταστικές".

Εως εδώ, καλά. Είναι τα στοιχεία που μένουν. Μετά ήρθε η ώρα του κοινού και του κριτικού κι ο κριτικός - εν προκειμένω ο Μηνάς Χρηστίδης ("Μια ανούσια παράσταση", Ελευθεροτυπία, 10.3.2007)- έγραψε:

Μπορεί ο τίτλος της παράστασης να παραπέμπει στο «Πολύ κακό για το τίποτα» του Σέξπιρ, αλλά πιο σωστό τίτλο γι' αυτή την παράσταση δύσκολα μπορούσε να βρει κανείς. Γιατί πραγματικά έγινε το πολύ κακό (φασαρία, ασταμάτητη κίνηση 15 ηθοποιών) για το τίποτα.

Μια παράσταση χαμένη στο πουθενά. Σύμφωνα μ' αυτά που γράφει στο έντυπο πρόγραμμα ο σκηνοθέτης της παράστασης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος, θα βλέπαμε «ένα ρέκβιεμ για τον έρωτα, το θάνατο, τον ύπνο, τους φόβους μας». Λόγια, κουβέντες του αέρα. Να σκεφτεί κανείς μόνο πως αυτή η παράσταση αποτελούνταν από το απίστευτο σύνολο των 31 (!) σκηνών... κ.λπ.