Το έργο του Εντουαρντ Μποντ «Τίποτα δικό μου», σε σκηνοθεσία Εφης Θεοδώρου, παρουσιάζεται στο θέατρο «Πορεία». Ο Εντουαρντ Μποντ, με τη συγγραφική του δύναμη να κινείται με άνεση από την κωμωδία στη φάρσα, μας μιλάει εδώ γι’ αυτό που φαντάζεται, πώς θα είναι ο κόσμος το 2077: ποιον δρόμο παίρνουμε δηλαδή αν δεν βρισκόμαστε σε απόλυτη επαγρύπνηση.
Ενας κόσμος όπου οι «αρχές» θα έχουν καταφέρει να αποσπάσουν από τον καθέναν το παρελθόν, τις αναμνήσεις, ακόμα και τις πιο προσωπικές, αναγκάζοντάς τον να ζει σ’ ένα αποστειρωμένο περιβάλλον περιορισμένο στα απολύτως αναγκαία.
Στις 18 Ιουλίου του 2077 ένας άντρας (Ιπποκράτης Δελβερούδης) χτυπάει την πόρτα του διαμερίσματος του Τζαμς (Νίκος Κουρής) και της Σάρα (Μαρία Ζορμπά) και ισχυρίζεται πως είναι ο ξεχασμένος αδελφός της Σάρα, φέρνοντας μάλιστα μαζί του και αποδείξεις. Ετσι μέσα σε αυτό το οικογενειακό «κεκλεισμένων των θυρών» «αρχίζει ένα μείγμα από φάρσα και κάτι άλλο»...
Ενας κόσμος όπου οι «αρχές» θα έχουν καταφέρει να αποσπάσουν από τον καθέναν το παρελθόν, τις αναμνήσεις, ακόμα και τις πιο προσωπικές, αναγκάζοντάς τον να ζει σ’ ένα αποστειρωμένο περιβάλλον περιορισμένο στα απολύτως αναγκαία.
Στις 18 Ιουλίου του 2077 ένας άντρας (Ιπποκράτης Δελβερούδης) χτυπάει την πόρτα του διαμερίσματος του Τζαμς (Νίκος Κουρής) και της Σάρα (Μαρία Ζορμπά) και ισχυρίζεται πως είναι ο ξεχασμένος αδελφός της Σάρα, φέρνοντας μάλιστα μαζί του και αποδείξεις. Ετσι μέσα σε αυτό το οικογενειακό «κεκλεισμένων των θυρών» «αρχίζει ένα μείγμα από φάρσα και κάτι άλλο»...
No comments:
Post a Comment