Sunday, November 27, 2011

Γιώργος Κιμούλης: Ενας «περίπλοκος» γέρος

Ερμηνεύει "μονόλογο-προειδοποίηση για το επικείμενο τέλος της εγωιστικής ζωής που ζούμε" στο έργο του Μπέρνχαρντ, στο Θέατρο Τέχνης 
«Πρόκειται για ένα διανοητικό χείμαρρο με θέμα τη μοναξιά, το γήρας, τον εγωισμό, τη χαμένη κοινωνική συνείδηση, που δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά στην παραφροσύνη», λέει ο Γιώργος Κιμούλης για το «Α
«Πρόκειται για ένα διανοητικό χείμαρρο με θέμα τη μοναξιά, το γήρας, τον εγωισμό, τη χαμένη κοινωνική συνείδηση, που δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά στην παραφροσύνη», λέει ο Γιώργος Κιμούλης για το «Απλά περίπλοκος» του Τόμας Μπέρνχαρντ
Ενας γέρος, πρώην διάσημος ηθοποιός, τώρα εντελώς ξεπεσμένος, ο οποίος μονολογεί διηγούμενος τη ζωή του, είναι το κεντρικό πρόσωπο του έργου του Τόμας Μπέρνχαρντ, "Απλά περίπλοκος", που ανεβαίνει στο "Υπόγειο" του "Θεάτρου Τέχνης - Καρόλου Κουν" από τη Δευτέρα (και για μόνο 10 παραστάσεις). Τον ρόλο υποδύεται ο Γιώργος Κιμούλης (ο οποίος υπογράφει τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία), αγνώριστος εμφανισιακά.

Γερασμένος μερικές δεκαετίες, με ρυτίδες, λευκά μαλλιά, μουστάκι και μούσι, ο πρωταγωνιστής μεταμορφώνεται στον ηλικιωμένο ηθοποιό, τελευταίο επιζώντα της οικογένειάς του -ακόμα και η γυναίκα του έχει πεθάνει-, που ζει κάτω από άθλιες συνθήκες σ' ένα φθαρμένο σπίτι, μισώντας τους πάντες και τα πάντα.
Η συνεχώς αυξανόμενη αυτολύπηση, το μίσος και η γεροντική κατάθλιψη τον έχουν μετατρέψει σε μια αλλόκοτη φιγούρα. Το μόνο πρόσωπο που βλέπει είναι η Κατερίνα, ένα εννιάχρονο κοριτσάκι, που του φέρνει δύο φορές την εβδομάδα ένα μπουκάλι γάλα. Είναι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο επιτρέπει να τον πλησιάσει, ο μόνος με τον οποίο μιλά. Της ομολογεί ότι μισεί το γάλα, ότι το χύνει, αλλά το παραγγέλνει μόνο και μόνο για να βλέπει το κορίτσι. "Οι ηθοποιοί είμαστε σαν τα παιδιά, γι' αυτό τα πάμε τόσο καλά οι δυο μας", της λέει. Η σύνθεση αυτή του Tόμας Μπέρνχαρντ είναι "τόσο απλή όσο και σύνθετη" σημειώνει ο Γιώργος Κιμούλης.
Το έργο αποτελεί έναν "μονόλογο-προειδοποίηση για το επικείμενο τέλος της εγωιστικής ζωής που ζούμε. Πρόκειται για έναν διανοητικό χείμαρρο με θέμα τη μοναξιά, το γήρας, τον εγωισμό, τη χαμένη κοινωνική συνείδηση, που δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά στην παραφροσύνη". Τα περισσότερα πρόσωπα του Μπέρνχαρντ είναι δυσαρεστημένοι άνθρωποι που θέλουν οπωσδήποτε να υπάρξουν, έστω κι αν συντρίβουν όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω τους. "Υπάρχουμε μόνον όταν είμαστε το κέντρο του κόσμου" γκρινιάζει ο γέρος ηθοποιός.
"Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κατακτήσουν μία θέση στο κέντρο του κόσμου. Γύρω τους οι άλλοι φαντάζουν αποτυχημένοι δημιουργοί μιας ζωής, που δεν τους ανήκει. Μιας ζωής που τη σκηνοθετούν, μόνον όσοι αποφάσισαν να καταστρέψουν ό,τι ανθρώπινο υπάρχει ακόμη στην ανθρωπότητα". Μια "σύγχρονη διαστροφή, που συναντάμε συχνά δίπλα μας: άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να κάνουν τη ζωή τους, όπως θα ήθελαν, καταστρέφουν ό,τι ζωντανό υπάρχει" καταλήγει ο πρωταγωνιστής.
Τη μετάφραση-σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Κιμούλης, τα σκηνικά-κοστούμια η Κατερίνα Σωτηρίου και τους φωτισμούς ο Λευτέρης Παυλόπουλος. Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Ιρις Αδάμ.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο Αυστριακός συγγραφέας Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας. Ο θεατρολόγος Μάρτιν Εσλιν τον παραλληλίζει με τον Σάμουελ Μπέκετ. Εχει γράψει ποιήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 26/11/2011

No comments: