Αλαν Μπένετ "Φωνές"

Ηπιες παράνοιες εν οδώ Κωμικοτραγικά στιγμιότυπα από μισότρελες υπάρξεις. Αλαν Μπένετ "Φωνές". Σκην.: Κοραής Δαμάτης. Θέατρο: Αγγέλων Βήμα

Το «Αγγέλων Βήμα», που εδώ και μία τριετία διευθύνει ο σκηνοθέτης Κοραής Δαμάτης, βρίσκεται στην Ομόνοια. Φθάνεις εκεί χωρίς ή μετά από έμφοβη αντιρατσιστική γυμναστική, αλλά αποζημιώνεσαι γενναία: ένα παλιό νεοκλασικό σοφά διαρρυθμισμένο ώστε να μπορεί να φιλοξενεί θεατρικές, εικαστικές, μουσικές, αλλά και γευστικές δράσεις μέσα σε μια πολυτέλεια τόσο λιτή που λες και θέλει να αρνηθεί, να κρύψει τον εαυτό της.

Εκεί συνευρέθησαν επί τω αυτώ τέσσερα σχεδόν -σχεδόν, και επιμένω- ετερόκλητα μονόπρακτα του σύγχρονου Αγγλου Αλαν Μπένετ υπό τον κοινό τίτλο «Φωνές». Ανήκουν σε μια ολόκληρη δωδεκάδα μονοπράκτων, των περισσότερων για γυναίκες, που παίχτηκαν από σπουδαίες Αγγλίδες ηθοποιούς στο «Βασιλικό θέατρο του Λονδίνου», περίπου ως αναλόγια, τιτλοφορημένα «Talking heads».

Ο Κοραής Δαμάτης οργάνωσε έναν αναστατωμένο κοινό σκηνικό χώρο, στον οποίο οι τέσσερις ήρωές του μπορούσαν με μια αδιόρατη σημειολογία (π.χ. κάτι ξεραμένα λουλούδια) συνδυασμένη με τα λεγόμενά τους να παράγουν έναν σφιχτότερο του υπάρχοντος δεσμό μεταξύ των κειμένων: φιλοξένησαν έρημους ανθρώπους, τον καθένα με τις ιδιορρυθμίες του, αλλά ορατούς διά γυμνού οφθαλμού του θεατή ότι βιώνουν μια ήπια, ψυχιατρικώς «περιπατητική» εν κοινωνία, μελαγχολική ή υπερθυμική παράνοια...

[Γιάννης Βαρβέρης, Η Καθημερινή, 4/5/2008]