Ο Alexandre Dumas, υιός (γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1824 στο Παρίσι και πέθανε στις 27 Νοεμβρίου 1895) ήταν ο εξωσυζυγικός καρπός της σχέσης της μοδίστρας Marie-Catherine Labay, και του μυθιστοριογράφου Alexandre Dumas, père, και ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του στο χώρο των γραμμάτων και της θεατρικής συγγραφής με επιτυχία.
Το 1831 ο πατέρας του τον αναγνώρισε ως νόμιμο παιδί του κι έτσι ο νεαρός Δουμάς υιός έλαβε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση στο Institution Goubaux και στο Collège Bourbon. Ο νόμος που ίσχυε εκείνη την εποχή, επέτρεψε στον Dumas να πάρει το παιδί από τη μητέρα του. Η αγωνία της ενέπνευσε στον Dumas υιό να γράψει για τους τραγικούς γυναικείους χαρακτήρες. Σχεδόν σε όλο τα έργα του, υπογράμμισε τον ηθικό σκοπό της λογοτεχνίας και το 1858 στο έργο του, Le fils naturel (The Illegitimate Son), εδραίωσε την πεποίθησή του ότι ο πατέρας παράνομου παιδιού, έχει υποχρέωση να νομιμοποιήσει το παιδί και να νυμφευθεί τη γυναίκα. Πάντως, στο σχολείο, ο Dumas υιός χλευαζόταν συνεχώς από τους συμμαθητές του. Αυτή η αντιμετώπιση κι όλα αυτά τα ζητήματα σχετικά με τις σχέσεις γονιών και παιδιών, επηρέασαν βαθιά τις σκέψεις, τη συμπεριφορά, και τη γραφή του.
Opéra de Paris. La Dame aux Camélias. Μπαλέτο σε έναν πρόλογο και τρεις πράξεις (1978) – βασισμένο στο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά υιού. Μουσική του Frédéric Chopin. Χορογραφία και σκηνοθεσία του John Neumeier. Marguerite: Clairemarie Osta, Armand Duval: Mathieu Ganio
Το 1844 ο Dumas υιός πήγε στο Saint-Germain-en-Laye για να ζήσει με τον πατέρα του. Εκεί, συνάντησε την Marie Duplessis, μια νεαρή πόρνη που θα ήταν η έμπνευσή του για το ρομαντικό μυθιστόρημά του, Η κυρία με τις καμέλιες [La dame aux camélias]. Προσαρμοσμένο για τη σκηνή, το έργο
Ένα πόστερ που σχεδιάστηκε για την όπερα La Traviata - by Rafal Olbinski.
Το έργο αποτέλεσε τη βάση για την όπερα La Traviata (1853) του Verdi. Αν και αναγνώρισε ότι αυτός είχε κάνει την προσαρμογή επειδή χρειάστηκε τα χρήματα, είχε μια τεράστια επιτυχία με το έργο. Έτσι άρχισε η συγγραφική του καριέρα στο θέατρο που όχι μόνο σκίασε αυτήν του πατέρα του κατά τη διάρκεια της διάρκειας ζωής του αλλά και εξουσίασε τη σοβαρή γαλλική σκηνή για το μεγαλύτερο μέρος του δεύτερου μισού του δέκατου ένατου αιώνα. Μετά από αυτό, εγκατέλειψε ουσιαστικά το μυθιστόρημα – αν και το ημι-αυτοβιογραφικό L'Affaire Clemenceau (1867) είχε κάποια σχετική επιτυχία.
Το 1864, ο Alexandre Dumas υιός νυμφεύθηκε την Nadejda Naryschkine, με την οποία απέκτησε μια κόρη. Μετά το θάνατο της Naryschkine, νυμφεύθηκε την Henriette Régnier. Το 1874, έγινε μέλος της Académie française και το 1894 του απονεμήθηκε το βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής. Ο Alexandre Dumas υιός πέθανε στο Marly-le-Roi, Yvelines, στις 27 Νοεμβρίου 1895 και ετάφη στο Νεκροταφείο της Μονμάρτης, στο Παρίσι. Ήταν, ίσως συμπτωματικά, μόνο περίπου
Paris 1806- id. 1881
Le voyage en Espagne
H/T 1,95 x 1,45m 1855
Musée Alexandre Dumas Villers Cotterëts
Θεατρικά έργα: Atala (1848),
No comments:
Post a Comment