Friday, February 1, 2008

ΑΤΤΙΣ: «Δεσποινίς Τζούλια» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ


Σήμερα το θέατρο «Αττις» ανεβάζει το έργο «Δεσποινίς Τζούλια» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, σε μετάφραση, σκηνοθεσία, σκηνική εγκατάσταση Θόδωρου Τερζόπουλου, με προσθήκη ενός τρίτου προσώπου - του «θεατή». «Στην παράσταση φαίνεται καθαρά» -σημειώνει ο σκηνοθέτης - «ότι το παιχνίδι της Mademoiselle Julie είναι χαμένο από την αρχή. Η κάθοδός της είναι προδιαγεγραμμένη, γιατί η ύπαρξή της φέρει το σημάδι ενός αρχαίου τραύματος, που προκλήθηκε από τη συγχώνευση των αντιμαχόμενων δυνάμεων του έρωτα και του θανάτου. Η Τζούλια επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις της ζωής, για να υποσκελίσει το θάνατο, αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει το αδυσώπητο. Ο ερωτισμός της υποκύπτει στην ηγεμονία του θανάτου. Ο έρως, εμποτισμένος με θάνατο, αυτοακυρώνεται». Παίζουν: Τάσος Δήμας, Σοφία Μιχοπούλου, Σοφία Χιλλ, Θανάσης Αλευράς.

Παράλληλα οργανώνεται στην Κίνα μια φωτογραφική έκθεση για τη δουλειά του με υλικό που έχει τραβήξει η μόνιμη συνεργάτιδά του, Johanna Weber. Τι όμως οδήγησε το διεθνή και πολυπράγμονα σκηνοθέτη να καταπιαστεί με το αστικό δράμα; Γιατί το ανεβάζει με το γαλλικό του τίτλο; Και πώς η υποκρισία της αστικής τάξης του έργου του Στρίντμπεργκ αντανακλά τη σοβαροφάνεια του σύγχρονου ελληνικού πολιτιστικού τοπίου;

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΕ. [Ιωάννα Μπλάτσου, Ελεύθερος Τύπος, Τρίτη, 05.02.08]. Ενώ ανέβασε στο θέατρο Aττις τη «Mademoiselle Julie», μια σκηνική σύνθεση βασισμένη στη «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ, δουλεύει τον «Προμηθέα Δεσμώτη», μια κινεζική παραγωγή που θα ανεβεί στο Πεκίνο στις 28/5 στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας με προοπτική να έρθει του χρόνου στην Ελλάδα αλλά και τον «Αίαντα» που επίσης θα ανεβεί στην κινεζική πρωτεύουσα στις 30/5. Παράλληλα οργανώνεται στην Κίνα μια φωτογραφική έκθεση για τη δουλειά του με υλικό που έχει τραβήξει η μόνιμη συνεργάτιδά του, Johanna Weber. Τι όμως οδήγησε το διεθνή και πολυπράγμονα σκηνοθέτη να καταπιαστεί με το αστικό δράμα; Γιατί το ανεβάζει με το γαλλικό του τίτλο; Και πώς η υποκρισία της αστικής τάξης του έργου του Στρίντμπεργκ αντανακλά τη σοβαροφάνεια του σύγχρονου ελληνικού πολιτιστικού τοπίου; Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος σε πρώτο ενικό

No comments: