ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΜΕΝΗΣ: Οι "παρέες" και τα "ιστορικά σχήματα" πληγώνουν!

Ανοιχτή επιστολή στον υπουργό Πολιτισμού, Μ. Λιάπη, στέλνει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, Γιώργος Αρμένης, με αφορμή την πρόσφατη συνάντηση του πρώτου με διευθυντές θεάτρων.

Μεταξύ άλλων ο αποστολέας αναρωτιέται «με ποια κριτήρια εισηγήθηκαν στον υπουργό Πολιτισμού τα "Ιστορικά Θέατρα"; Τι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό έχουν, ούτως ώστε να ονομάζονται "Ιστορικά" και να επιχορηγούνται χωρίς να χρειάζεται γνωμοδοτική επιτροπή για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα; Τι είναι; Τα αιώνια χαϊδεμένα παιδιά της τριακονταετίας; Ποιοι κανονίζουν τα ραντεβού και τις στενές κλειστές συνεντεύξεις. Αγνοώντας πορείες, διαδρομές - ιστορία;». «Ως πότε θα παίζουμε με σημαδεμένα χαρτιά για να κερδίζουν πάντα οι ίδιοι;» σημειώνει ο Γ. Αρμένης.

Τέλος, απευθύνει έκκληση για «ανοιχτή δημοκρατική συνάντηση μ' όλους τους καλλιτέχνες, που έχουν κάτι να καταθέσουν. Οι "παρέες" και τα "ιστορικά σχήματα" πληγώνουν όχι μόνο τους καλλιτέχνες αλλά και την ίδια κεντρική εξουσία».

• Ίσως να έχει δίκιο ο Αρμένης. Βέβαια, δεν φταίνε αυτοί που κλήθηκαν στο υπουργείο Πολιτισμού. Ούτε ξέρω με ποια διαδικασία κλήθηκαν. Το θέμα είναι ότι δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ η απορία μας ΓΙΑΤΙ κάποια θέατρα να επιδοτούνται δια βίου; Αυτή δεν είναι θεατρική πολιτική! Το κράτος έχει φτιάξει ημικρατικούς παρασιτικούς θεατρικούς οργανισμούς και είναι ήσυχο, αφού όταν δίνει χρήματα, δεν ακούει διαμαρτυρίες. Αυτή είναι μια τακτική που βολεύει την εκάστοτε εξουσία. Και γνωρίζουμε όλοι πως οι καλλιτέχνες, σαν ευαίσθητα όντα, χρήμα θέλουν, να παίξουν, να δημιουργήσουν, να κάνουν θέατρο, να δώσουν συναυλίες και πάει λέγοντας
  Κάποτε θα πρέπει να βρεθεί μια κυβέρνηση ή ένας υπουργός που να έχει "θέσεις", να μη φοβάται κανένα "πολιτικό κόστος", να μη νιώθει στενάχωρα απέναντι στον κόσμο των διανοουμένων και των καλλιτεχνών, και να προχωρήσει με αποφασιστικότητα, λαμβάνοντας μέτρα για τον πολιτισμό γενικώς, που να δείχνουν ότι σέβεται η πολιτεία τα χρήματα και τον ιδρώτα του λαού. Ο κόσμος αυτός του Πολιτισμού όταν παίρνει χρήμα, δεν μιλάει και όλα πάνε καλά. Βάζει τις παρωπίδες, κλείνει τ' αυτιά και δεν καταλαβαίνει τι γίνεται πέρα από τη μύτη του. Όταν δεν παίρνει χρήμα τότε τα βάζει με την εκάστοτε εξουσία...