Φαίνεται ότι το καλοκαιράκι έχει μπει για τα καλά. Κάνει ζέστη κι έτσι πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να παρακολουθήσει θεάματα σε κλειστό χώρο. Βέβαια πρέπει να είναι πολύ δυνατό το θέαμα για να σε κάνει να ξεχάσεις και ζέστη και τα δύστροπα καθίσματα που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις...
Τέλος πάντων, πήγα την Κυριακή και παρακολούθησα στο θέατρο Άττις το νέο έργο του φίλου μου Μάριου Ποντίκα "Η Κασσάνδρα απευθύνεται στους νεκρούς", σε σκηνοθεσία του Θόδωρου Τερζόπουλου. Μια εκπληκτική παράσταση, ένα έργο που μας ανοίγει νέους ορίζοντες στη δημιουργία του Ποντίκα... Σταματώ εδώ γιατί θα γράψω ένα κομμάτι αποκλειστικά για τον Ποντίκα. Η άλλη παράσταση σε εντελώς διαφορετικό κλίμα, στο θέατρο Τόπος Αλλού, όπου η θεατρική ομάδα Χρυσοθήρες παρουσίασε τον "Αγαπητικό της Βοσκοπούλας" ("δραματικόν ειδύλλιον"), σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του (και συνεργάτη των "Δρώμενων") Δημήτρη Φραγκιόγλου. Μια έξοχη καλοδουλεμένη παράσταση σε εντελώς διαφορετικό κλίμα, με ηθοποιούς που δημιούργησαν ευφρόσυνη ατμόσφαιρα κι έκαναν το "ειδύλλιον" σημερινό... Θα τα ξαναπούμε και για την παράσταση του Δημήτρη...
Τέλος πάντων, πήγα την Κυριακή και παρακολούθησα στο θέατρο Άττις το νέο έργο του φίλου μου Μάριου Ποντίκα "Η Κασσάνδρα απευθύνεται στους νεκρούς", σε σκηνοθεσία του Θόδωρου Τερζόπουλου. Μια εκπληκτική παράσταση, ένα έργο που μας ανοίγει νέους ορίζοντες στη δημιουργία του Ποντίκα... Σταματώ εδώ γιατί θα γράψω ένα κομμάτι αποκλειστικά για τον Ποντίκα. Η άλλη παράσταση σε εντελώς διαφορετικό κλίμα, στο θέατρο Τόπος Αλλού, όπου η θεατρική ομάδα Χρυσοθήρες παρουσίασε τον "Αγαπητικό της Βοσκοπούλας" ("δραματικόν ειδύλλιον"), σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του (και συνεργάτη των "Δρώμενων") Δημήτρη Φραγκιόγλου. Μια έξοχη καλοδουλεμένη παράσταση σε εντελώς διαφορετικό κλίμα, με ηθοποιούς που δημιούργησαν ευφρόσυνη ατμόσφαιρα κι έκαναν το "ειδύλλιον" σημερινό... Θα τα ξαναπούμε και για την παράσταση του Δημήτρη...
No comments:
Post a Comment