Jean Genet (19 Δεκεμβρίου 1910 - 1986)

Jean Genet

Ο Γάλλος πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Jean Genet (19 Δεκεμβρίου 1910 - 15 Απριλίου 1986) υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τη ζωή του. Γεννήθηκε από άγνωστους γονείς και πέρασε τη νεότητά του στα αναμορφωτήρια. Κλέφτης, ομοφυλόφυλος, καταδότης, άρχισε να γράφει στη φυλακή. Ενσωμάτωσε στα έργα του τη βιαιότητα και την ωμότητα μιας κοινωνίας που ψεύδεται, αδικεί, εκμεταλλεύεται, υποκρίνεται, βιαιοπραγεί, εγκληματεί και εντέλει εξοντώνει τον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα το έργο του μοιάζει σα να δημιούργησε το Θέατρο της Σκληρότητας έτσι όπως το ονειρεύτηκε ο Αρτό. Ωστόσο, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους συγγραφείς που συγκροτούν το Θέατρο του Παραλόγου [Theatre of the Absurd].

Jean Genet (στο κέντρο), και δίπλα του ο φιλόσοφος Michel Foucault (αριστερά)

Τα πρώτα του έργα: Οι Δούλες [Les Bonnes] που ανέβασε ο Λουί Ζουβέ το 1947 και Yψηλή επιτήρηση [Haute Surveillance] το 1949 που παραπέμπει κατευθείαν στις σκληρές μέρες που βρισκόταν έγκλειστος στις φυλακές. Άλλα έργα: To μπαλκόνι [Le Balcon] που γράφτηκε το 1956 και ανέβηκε την επόμενη χρονιά στο Λονδίνο σε σκηνοθεσία του Πέτερ Ζάντεκ και το 1960 στο Παρίσι από τον Πίτερ Μπρουκ. Οι Νέγροι [Les Négres] που σκηνοθέτησε ο Ροζέ Μπλεν το 1959 στο θέατρο Lutéce, όπου η διανομή περιελάμβανε αποκλειστικά μαύρους ηθοποιούς που υποδύονταν τους λευκούς. Τα Παραβάν [Les Paravents] ανέβηκε το 1966 από τον Ροζέ Μπλεν στο θέατρο Odéon και βέβαια δεν πέρασε απαρατήρητο αφού επιπλέον το θέμα του είχε άξονες αναφοράς τον πόλεμο της Αλγερίας που τότε “έκαιγε” τους Γάλλους. Έγραψε και πεζά: H Παναγιά των λουλουδιών [Notre Dame des fleurs], Το θαύμα του ρόδου [Le miracle de la rose], Ο καβγατζής της Βρέστης [Quereble de Breste – το 1982 έγινε ταινία από τον Rainer Werner Fassbinder), To ημερολόγιο του κλέφτη [Journal du voleur].

ΚΙ ΑΥΤΑ: Biographies in English include Harry E. Stewart and Rob Roy McGregor, Jean Genet (1989); and Edmund White, Genet (1993). Jean-Paul Sartre, Saint Genet, Actor and Martyr (1963, reissued 1988; originally published in French, 1952), compares Genet's evident pursuit of mortification and self-abasement to that of a saint. Peter Brooks and Joseph Halpern (eds.), Genet: A Collection of Critical Essays (1979), examines his novels and plays.

Encyclopædia Britannica Article