Thursday, February 7, 2008

«ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ»... ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΠΕΛΛΟΥ



Το πρώτο θεατρικό έργο της δημοσιογράφου του «Ρ» Σοφίας Αδαμίδου «Σωτηρία με λένε», βασισμένο στη βιογραφία της «Σωτηρία Μπέλλου», ανεβάζει (12/2) το θέατρο «Στοά», με αφορμή τα δέκα χρόνια από το θάνατο της Μπέλλου. Την Μπέλλου υποδύεται η Λήδα Πρωτοψάλτη, ενώ παίζει και η Εύα Καμινάρη. Σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου. Σκηνικό - κοστούμια Κούλας Γαλιώνη, οπτικό υλικό: Λουκία Ρικάκη.

Η συγγραφέας, γράφοντας το έργο, ένιωθε «διπλό το χρέος» της. Και στη μνήμη της Μπέλλου, αλλά και στην ηθοποιό Λήδα Πρωτοψάλτη, γιατί «σίγουρα δεν υπάρχει μεγαλύτερη τύχη το πρώτο σου θεατρικό βήμα να αξιώνεται από την ερμηνεία της σπουδαίας πρωταγωνίστριας του ελληνικού θεάτρου, της Λήδας Πρωτοψάλτη, που στο πρόσωπό της βρήκε την ιδανική Σωτηρία Μπέλλου».

Το έργο εκτυλίσσεται στο νοσοκομείο, πριν την επέμβαση που άφησε άφωνη την Μπέλλου. Ο σκηνοθέτης χαρακτηρίζει το έργο «πορτρέτο» αυτής της μεγάλης καλλιτέχνιδας. Και όπως συμβαίνει συχνά, πίσω από ένα μεγάλο καλλιτεχνικό όνομα «κρύβεται συνήθως μια μεγάλη τραγωδία. Στο "Σωτηρία", πριν τη μοιραία επέμβαση, που η ΦΩΝΗ έχασε τη φωνή της! Λένε πως ο θεός για να εγγράψει μια ευθεία χρησιμοποιεί τεθλασμένες! Ετσι και με τη ζωή της Μπέλλου... από την "τεθλασμένη της ζωή" γεννήθηκε η ευθεία του ήχου της!».

Η Λήδα Πρωτοψάλτη, μιλώντας για το πρόσωπο που θα ενσαρκώσει, τονίζει: «Ούτε Κυρία Μπέλλου, ούτε αγαπητή Σωτηρία! Σωτηρία σκέτο! Ετσι ήθελες να σε φωνάζουν. Ετσι σε φωνάζω κι εγώ! Και πάνω στη σκηνή θα "είμαι" η Σωτηρία. Πώς να χωρέσει, βρε Σωτηρία, μέσα σε μιάμιση ώρα μια ζωή σαν τη δική σου; Δε χωράει με τίποτα. Ακούω διάφορα: Μου λένε αυτοί που σε γνώρισαν να μου δείξουν πώς εκφραζόσουνα, πώς κουνούσες τα χέρια σου, κι εγώ σωπαίνω. Εμένα μου 'φτασε που σε είδα στην τελευταία σου συνέντευξη - χωρίς φωνή πια - μου 'φτασε η αγέρωχη ματιά σου κι αφουγκράστηκα την καρδιά σου. Είναι δύσκολο να μπεις μέσα στον ψυχισμό ενός άλλου ανθρώπου και μάλιστα του συγκεκριμένου που αγάπησαν χιλιάδες. Εσύ δεν είσαι καν ρόλος! Περιμένω με αγωνία ν' ανάψουν τα φώτα της σκηνής, να σε περιβληθώ και να σου ψιθυρίσω! Περπάτα, Σωτηρία! Σ' ακολουθώ! Και το κρακ που κάνει η καρδιά μου όταν σ' ακούω να τραγουδάς βοηθάει πολύ!».

[Ριζοσπάστης, 8/2/2008]

No comments: