Ο Θίασος Πρόκλησις παρουσιάζει το έργο του Στρατή Καρρά “Οι Νυχτοφύλακες”...

Κωμωδία Παραλόγου
"Δεν είναι αυτό που νομίζετε, μη νομίζετε αυτό που δεν είναι..."
Θέατρο Ξυλοτεχνία, Παρασκευοπούλου και Κωστή Παλαμά, Περιστέρι
Από Παρασκευή 25 Μαρτίου έως 17 Απριλίου ώρα 8,30μμ. και κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή... Ώρα παραστάσεων 20:00 μ.μ. Υπό την αιγίδα του Δήμου Περιστερίου

• Σκηνοθεσία Γιώργος Τασιόπουλος
• Παίζουν Γ. Τασιόπουλος- Φ. Κάσσιος - Μαρία Οικονόμου - Έφη Κρανίτου. 
• Οι «Νυχτοφύλακες» είναι το πρώτο θεατρικό έργο του Στρατή Καρρά που πήρε το Κρατικό βραβείο Θεάτρου 1967-1968, ενώ «Ο συνοδός» το ίδιο βραβείο το 1970.

• Στους «Νυχτοφύλακες», έργο δίπρακτο, όπως και σε όλα τα έργα του Καρρά, η σύνθεση είναι απλή και καταπιεστική. Από μέσα μοναξιά και απ’ έξω το χάος. Στρέφεται γύρω από την γέννηση και την διάψευση μιας ελπίδας, που βλασταίνει ξαφνικά σε ένα άγονο μέρος. Δύο φίλοι που δουλεύουν νυχτοφύλακες και ζουν μαζί τριάντα τόσα χρόνια, έχουν φτάσει σ’ εκείνη την ψυχική αποστράγγιση που διακρίνει τα περισσότερα ζευγάρια. Η συμβίωσή τους είναι ανυπόφορη κι ωστόσο αδιάσπαστη. Και οι δύο είναι ταυτόχρονα θήτης και θύμα. Οι ιδιαιτερότητες της προσωπικότητάς τους χάνονται μέσα στα χρόνια σε σημείο να αλληλοσυμπληρώνονται σε όλα τα επίπεδα. Εξοικειωμένοι με αυτό το «παιχνίδι», που θα έλεγε κανείς ότι τους πείθει ότι είναι ακόμα ζωντανοί, φθάνουν ως τις ακραίες καταγγελίες ο ένας για τον άλλο, κλίνουν έναν κύκλο και ανοίγουν έναν άλλο. Αυτόν τον κύκλο έρχεται να σπάσει ένα μυστηριώδες πρόσωπο, που τους ζήτησε;! ...μια ώρα που έλειπαν για την δουλειά τους. Το νέο τους το φέρνει μια άλλη γυναίκα, άλλο σύμβολο μοναξιάς, - «μνηστή» του ενός, υποψήφια «μνηστή» του άλλου στο παρελθόν. Καλή αφορμή για συμπλοκή, όνειρα, προσμονή, προσδοκία, και στο τέλος δάκρυ χωρίς ελπίδα…
• Ο θεατής έχει πάντα την αίσθηση μιας παράστασης που παίζεται στα όρια του θεάτρου του παραλόγου (προπαρασκευή της εμφάνισης του Γκοντό) της κωμωδίας- παρωδίας (διάλογοι για ένα πουλάκι- όνειρα για τον χαμένο πατέρα ή τον Άγγλο αντιπρόσωπο...…), της ηθογραφίας (στους διαλόγους της καθημερινότητας τους), ή ακόμα και της τραγωδίας ( χαμένες ελπίδες, διαψεύσεις, άδικη προσμονή). Τελικά, οι δυο νυχτοφύλακες είναι μόνοι κι έρημοι!...