Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΥΛΟΣ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΑΙΞΕΙ ΓΥΝΑΙΚΑ;

Στην αποψινή παράσταση του ΘΟΚ στο Ηρώδειο τον αριστοφανικό ήρωα τον ερμηνεύει η έμπειρη Αννίτα Σαντοριναίου. Η επιλογή, όμως, ανήκει στον σκηνοθέτη Νίκο Χαραλάμπους, που πάντα σε γυναίκες εμπιστεύεται τον Πλούτο

Η Αννίτα Σαντοριναίου, σπουδαία ηθοποιός της μεγάλης σχολής του Θεάτρου Τέχνης, που τελευταία τη μονοπωλεί η κυπριακή σκηνή, απόψε είναι ο Πλούτος στην ομώνυμη αριστοφανική κωμωδία που φέρνει ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου (ΘΟΚ) στο Ηρώδειο. Η σκηνοθεσία είναι του Νίκου Χαραλάμπους.

Ο Χρεμύλος - Ντίνος Λύρας, ο Πλούτος - Αννίτα Σαντοριναίου και ο Καρίων - Νεοκλής Νεοκλέους

Ο βαθμός δυσκολίας εκτοξεύεται και η πρόκληση των υποκριτικών μέσων απογειώνεται, παρ' όλο που δεν είναι η πρώτη φορά που η Σαντοριναίου παίζει στη συγκεκριμένη κωμωδία, ούτε είναι η πρώτη φορά που ο ήρωας ερμηνεύεται από γυναίκα. Η ηθοποιός έχει παίξει ακόμη δύο φορές στον «Πλούτο» (με το ΚΘΒΕ και με το Θέατρο Τέχνης), φορώντας όμως το ρακένδυτο ένδυμα της Πενίας.

Ο δε Χαραλάμπους, ανεβάζοντας το 1980 την ίδια αττική κωμωδία, σε μια δουλειά «πάρα πολύ προχωρημένη και αιρετική για την εποχή της», σύμφωνα με τη Σαντοριναίου, γυναίκα έβαλε πάλι να ερμηνεύσει τον ανδρικό χαρακτήρα - τον υποδύθηκε η Λένια Σορόκου.

Η ίδια, άλλωστε, δουλειά, με τους ίδιους συντελεστές αλλά διαφορετικούς όμως ηθοποιούς, παρουσιάζεται σήμερα στο Ηρώδειο. Ακόμη και το σκηνικό, μια έρημος από σκόνη χρυσού ή ένας αγρός γεμάτος στάχυα (του Γ. Ζιάκα), είναι απαράλλαχτο με εκείνο της παράστασης του '80, γιατί -όπως υποστηρίζει η ηθοποιός- «είναι σαν να έγινε... αύριο».

«Η παράσταση ναι μεν αναβιώνεται αυτούσια, υποχρεωτικά όμως ο Χαραλάμπους βρέθηκε μπροστά σε ένα πολύ ρεαλιστικό δεδομένο: είχε νέο υλικό, άλλους ηθοποιούς. Ανθρώπους που ανήκουν στο 2008, κι όχι στο 1980. Η πραγματικότητά μας και ο τρόπος σκέψης μας είναι διαφορετικός. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν ο Πλούτος ανέβαινε το '80, ήμασταν μόνο έξι χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο. Μετά την εισβολή συνέρρευσε πάρα πολύ χρήμα στην Κύπρο. Η παράσταση αυτά τα γεγονότα καυτηρίαζε, εξ ου και τα Χορικά της αναφέρονταν στους πρόσφυγες του πολέμου».

«Το θέατρο λειτουργεί ως σημείο των καιρών και ο καιρός είναι γεμάτος ευτέλεια», υποστηρίζει η Αννίτα Σαντοριναίου

• Σήμερα τι καυτηριάζετε;

«Σήμερα είμαστε σε μια νέα χιλιετία, με τα δικά της χαρακτηριστικά και η παράσταση γίνεται πιο σκληρή και πραγματιστική. Η Πενία μάς παρουσιάζεται σαν μια ροκ σταρ. Το '80 ήταν πιο γλυκιά κι ουτοπική δεκαετία».

• Τα σημερινά δάνεια απ' τη σύγχρονη πραγματικότητα ποια είναι;

«Δεν έχουμε δάνεια, παρά ελάχιστα. Κι αυτό κάνει την παράσταση διαχρονική. Οι μεταφραστικές επιλογές ελάχιστα αναφέρονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Δεν σας κρύβω, πάντως, ότι το θέατρο τα τελευταία χρόνια λειτουργεί ως σημείο των καιρών».

• Τι εννοείτε;

«Ο καιρός είναι γεμάτος ευτέλεια. Ετσι και το κοινό που παρακολουθεί τις παραστάσεις, λυπούμαι που το λέω, είναι της νοοτροπίας του πιο εύπεπτου. Εχει μολυνθεί ανεπανόρθωτα από τον ιό της τηλεόρασης».

• Η εμμονή του Χαραλάμπους να παρουσιάζει τον Πλούτο με γυναίκα ηθοποιό πού στηρίζεται;

«Στο ότι ο ίδιος ο Αριστοφάνης περιγράφει τον ήρωά του, μέσα από το στόμα του Καρίωνα, ως "ένα φαλακρό αόμματο μισόγυμνο, λίγο ανώμαλο, λίγο ευνούχο". Αν ήθελε να υπηρετήσει με άνδρα ηθοποιό το "λίγο ανώμαλο - λίγο ευνούχο", θα πήγαινε προς έναν ομοφυλόφιλο Πλούτο. Με τη γυναίκα προκύπτει αυτό το άφυλο του χαρακτήρα».

• Πριν από δύο χρόνια μιλούσατε με νηφαλιότητα αλλά και με πικρία για τον αποκλεισμό του ΘΟΚ από την Επίδαυρο. Μου λέγατε: «Εν μέρει η εξαίρεσή μας δικαιολογείται, γιατί έπρεπε να ανανεωθεί το Φεστιβάλ. Είναι κεφαλαιώδες και στρατηγικό δικαίωμα ενός νέου διευθυντή να ανανεώσει τον θεσμό του Φεστιβάλ». Σήμερα τι λέτε;

«Φαντάζομαι ότι και εμείς ως ΘΟΚ αναζητούμε το νέο μας πρόσωπο όπως το αναζητεί και το Ελληνικό Φεστιβάλ. Κανένας δεν έχει παγιώσει αυτό το νέο πρόσωπο. Οφείλουμε αμφότεροι να μελετήσουμε ποια θα είναι τα νέα μας βήματα. Πρέπει να συναντηθούμε ξανά οι καλλιτέχνες θέτοντας τα ερωτήματα: Τι θα είναι πλέον η Επίδαυρος; Τι θα παρουσιάζουμε σε αυτή και πώς; Ποια είναι τα ζητούμενα στη νέα χιλιετία; Μερίδιο από αυτόν τον προβληματισμό έχουν εξίσου οι ιθύνοντες του Φεστιβάλ και οι δημιουργοί».

**Ο «Πλούτος» ανεβαίνει σε μετάφραση Κωστή Κολώτα. Σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Ζιάκας. Μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίδης. Χορογραφία: Ισίδωρος Σιδέρης. Παίζουν οι Νεοκλής Νεοκλέους (Καρίωνας), Ντίνος Λύρας (Χρεμύλος), Γιώργος Μουαΐμης (Βλεψίδημος), Στέλα Φυρογένη (Πενία), Ελενα Παπαδοπούλου (γυναίκα Χρεμύλου), Αχιλλέας Γραμματικόπουλος (Δίκαιος), Ανδρέας Τσουρής (Συκοφάντης), Νιόβη Χαραλάμπους (Γριά), Χάρης Κκολός (Νέος), Σταύρος Λούρας (Ερμής) και Ανδρέας Βασιλείου (Ιερέας). Μαζί τους 13μελής Χορός. *

[Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 16/07/2008]