Από ενθουσιώδεις έως διθυραμβικές υπήρξαν οι κριτικές με τις οποίες επέστρεψε ο Γιάννης Χουβαρδάς από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Η ματιά του Ελληνα σκηνοθέτη (και καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου) πάνω στην «Αλτσίνα» του Γκέοργκ Χέντελ άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Με χαρακτηρισμούς όπως «αψεγάδιαστη, συνεπής και δεξιοτεχνική μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια» («Γκέτεμποργκς Ποστ»), υποδέχτηκε ο σουηδικός Τύπος την παράσταση. Εκαναν λόγο για «ένα γεγονός σπάνιας εκφραστικότητας και μουσικότητας», κοντολογίς «τη σημαντικότερη εμπειρία που έχουμε βιώσει στη Σουηδία εδώ και πάρα πολύ καιρό» («Αφτονμπλάντετ»). Για μια «συναρπαστική αφήγηση που καθηλώνει, μια μεταμόρφωση μιας μπαρόκ όπερας σε ένα δράμα σύγχρονης εποχής, που μπορεί να ανοίξει τα μάτια και τα αυτιά πολλών για την αριστουργηματική τέχνη του Χέντελ», έγραψε η «Χάλαντς Νιχέτερ».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης Χουβαρδάς σκηνοθετεί στην Οπερα του βροχερού σουηδικού λιμανιού. Εχουν προηγηθεί τρεις Στράους: «Ηλέκτρα», «Ιππότης με το ρόδο» και «Γυναίκα δίχως σκιά», αλλά και Πουλένκ: «Διάλογος των Καρμελιτισσών». Καθώς και Βάγκνερ. Η σχέση του με την όπερα είναι γνωστή στη Σουηδία και η οξύτατη ματιά του έχει επισημανθεί. Ετσι οι εκεί καλλιτεχνικοί χαρακτηρίζουν την «Αλτσίνα» «τουλάχιστον εξίσου δυνατή όσο και οι προηγούμενες μεγάλες επιτυχίες του Χουβαρδά».
Ο κριτικός της «Ντάγκενς Νιχέτερ» προτείνει και το επόμενο βήμα του σκηνοθέτη επί σουηδικού εδάφους: «Μετά από αυτό το συγκλονιστικό Χέντελ, μήπως είναι πια επιτέλους καιρός για το Μπελίνι, αυτό τον πιο Ελληνα απ' όλους τους οπερατικούς συνθέτες;».
Η «Αλτσίνα» ανήκει στις σοβαρές όπερες του Γερμανού συνθέτη. Η πλοκή προέρχεται από το έπος «Ορλάνδος μαινόμενος» του Αριόστο, που διαδραματίζεται στα χρόνια των πολέμων του Καρλομάγνου ενάντια στο Ισλάμ.
Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου το 1735, παρά την αρχική επιτυχία ξεχάστηκε σύντομα, έως και το 1928 που ανακαλύφθηκε ξανά στη Λειψία της Γερμανίας. Εκτοτε ανήκει στα έργα που ξεχωρίζουν από το πλούσιο ρεπερτόριο του 18ου αιώνα, κυρίως χάρη στο λεπτομερή και ευαίσθητο τρόπο με τον οποίο ο Γκέοργκ Χέντελ σκιαγραφεί τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. [Ελ.Γ., Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011]
No comments:
Post a Comment