Αόρατοι ηθοποιοί στη σκηνή

Εφέ, παντομίμα, γιγαντιαίες μαριονέτες και μαυροντυμένοι χορευτές, στην «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» και στα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» 

Σημαντικό στοιχείο της παράστασης είναι ο ιδιαίτερος φωτισμός που χρησιμοποιείται, ο οποίος αναδεικνύει τα χρώματα στα σκηνικά, στα αντικείμενα αλλά και στις ανθρώπινες φιγούρες...

Απόδραση από τη μονότονη πραγματικότητα της καθημερινότητας. Νοσταλγική επιστροφή στην παιδική μας ηλικία, στον μαγικό κόσμο που ονειρευόμαστε πίσω από τον καθρέφτη. Ανοιγμα στην πόρτα της φαντασίας, ζωντάνεμα άψυχων αντικειμένων, ταξίδι σε άγνωστες ηπείρους. Ολα αυτά, μαζί με αντικείμενα που αιωρούνται και μετακινούνται μόνα τους, με ηθοποιούς που πετούν, συρρικνώνονται ή και εξαφανίζονται δίνουν στο Μαύρο Θέατρο τη δική του, ξεχωριστή, «μαγεία».

Αυτήν τη «μαγεία» ταξιδεύει στη σκηνή του θεάτρου «Μπάντμιντον» το «Εθνικό Μαύρο Θέατρο της Πράγας», την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή με την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» και τα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ». Πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή των παγκοσμίως γνωστών παραμυθιών των Λ. Κάρολ και Τζ. Σουΐφτ, σε ένα θέαμα με μαύρο φως, χωρίς λόγια, για όλη την οικογένεια.

Οι παραδοσιακές θεατρικές τεχνικές του Μαύρου Θεάτρου, σε συνδυασμό με την παράλληλη προβολή σε μεγάλη οθόνη, με τις υπερμεγέθεις μαριονέτες, τα διαφορετικά τεχνάσματα που χρησιμοποιούνται και με τα εφέ μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, δίνουν σε αυτά τα έργα κατανοητή και ελκυστική ταυτόχρονα μορφή, καταφέρνοντας να ταξιδέψουν το κοινό στον κόσμο της φαντασίας και του ονείρου.

Η τέχνη του Μαύρου Θεάτρου στηρίζεται στο μαύρο που δεν φαίνεται πάνω στο μαύρο. Οι ηθοποιοί-χειριστές των διαφόρων αντικειμένων είναι ντυμένοι στα μαύρα και, παίζοντας μπροστά από το μαύρο βελούδινο φόντο της σκηνής, γίνονται αόρατοι για τους θεατές.

Ετσι, τα πολύχρωμα αντικείμενα που χειρίζονται φαίνονται σαν να αιωρούνται στον αέρα και ζουν τη δική τους ανεξάρτητη ζωή. Σημαντικό στοιχείο της παράστασης είναι ο ιδιαίτερος φωτισμός που χρησιμοποιείται, ο οποίος αναδεικνύει τα χρώματα στα σκηνικά, στα αντικείμενα αλλά και στις ανθρώπινες φιγούρες.

Στο «Μαύρο Θέατρο» δεν υπάρχουν διάλογοι, υπάρχει παντομίμα. Οι πρωταγωνιστές του είναι κυρίως οι αόρατοι μαυροντυμένοι ηθοποιοί, που είναι μαζί και κουκλοπαίκτες και χορευτές και μίμοι, και που ξέρουν με την τέχνη τους να κάνουν τους θεατές να αισθάνονται τη μαγεία της φαντασίας που γιγαντώνεται πάνω στη σκηνή.

Κρατώντας μια παιδική, αλλά όχι παιδιάστικη, οπτική, που δίνει τη δυνατότητα στη φαντασία και στα όνειρα να είναι πρωταγωνιστές, το Μαύρο Θέατρο, χωρίς να απευθύνεται αποκλειστικά στα παιδιά, είναι γεμάτο ποίηση, και τελικά απευθύνεται σε όσους έχουν διατηρήσει μέσα τους την παιδική τους ματιά, αλλά και σε ενηλίκους που τους αρέσει να βλέπουν γνωστές ιστορίες και παραμύθια με έναν διαφορετικό τρόπο, με πολλή φαντασία και νέες εφαρμογές της τεχνολογίας στην τέχνη.

• «ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ»

Τι συνέβαλε στην ανάπτυξη του Μαύρου Θεάτρου στην Τσεχία και ειδικά στην Πράγα; «Πάντοτε θέλαμε να ζούμε σε έναν ονειρικό κόσμο και γι' αυτό πάντοτε θαυμάζαμε ανθρώπους όπως ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ και ο Γουόλτ Ντίσνεϊ. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να έχουμε έναν ιπτάμενο Μίκι Μάους στη σκηνή, οπότε έπρεπε να δημιουργήσουμε τους δικούς μας χαρακτήρες. Ετσι, αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε με κάθε πιθανή θεατρική τεχνική και συνδυασμούς από εφέ και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στις παραστάσεις με blacklight», απαντά ο διευθυντής και συνιδρυτής του Εθνικού Μαύρου Θεάτρου της Πράγας, Γιακούμπ Μάρεκ.

Τι καθιστά, εντέλει, αυτό το μοναδικό είδος θεάτρου τόσο διαχρονικό και δημοφιλές, παρόλη την εξέλιξη της τεχνολογίας και τη χρήση ψηφιακών μέσων στην τέχνη του θεάτρου; «Επανεφευρίσκουμε τις παραστάσεις μας διαρκώς, εφαρμόζοντας νέα τεχνολογικά στοιχεία (προτζέκτορες, διαφανείς οθόνες κ.λπ.). Ακόμη, ο θεατής αποζητά να βλέπει αυτόν τον μοναδικό συνδυασμό από οπτικά τρικ, που δεν έχει τη δυνατότητα να δει πουθενά αλλού και αυτός ακριβώς, νομίζω, είναι ο λόγος που παραμένουμε δημοφιλείς ακόμη και στις μέρες μας».

• ΕΧΕΙ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ
Το Εθνικό Μαύρο Θέατρο της Πράγας έχει εμφανιστεί σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική και έχει βραβευτεί, εκτός από την Τσεχία, στο διεθνές φεστιβάλ θεάτρου Εδιμβούργου και στο διεθνές φεστιβάλ μουσικού θεάτρου του Κάρντιφ.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 16/3/2011