Κιμούλης - Μαρκουλάκης μαζί στον «Οθέλλο»

• Δυσδαιμόνα η Σμαράγδα Καρύδη

• MΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ
• ΤΟ ΒΗΜΑ: 2/3/2011

Τους ρόλους του Οθέλλου και του Ιάγου θα μοιρασθούν ο Γιώργος Κιμούλης και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, στην παράσταση με το έργο του Σαίξπηρ που θα συν- μεταφράσουν και σκηνοθετήσουν και με την οποία θα περιοδεύσουν ανά την Ελλάδα το προσεχές καλοκαίρι. Μαζί τους η Σμαράγδα Καρύδη, στον ρόλο της Δυσδαιμόνας, ενώ στο θίασο θα προστεθούν έντεκα ακόμα ηθοποιοί. Η συνεργασία τους αυτή έρχεται σε συνέχεια του «Σλουθ» του Αντονι Σάφερ, που παίζουν με μεγάλη επιτυχία, για δεύτερη χρονιά, στο θέατρο Αθηνών.

Πρόκειται για μια μεγάλη παραγωγή με πρωταγωνιστές τους δύο καλλιτέχνες και τη Σμαράγδα Καρύδη, ενώ θα πλαισιώνονται από έναν θίασο 11 ακόμη ηθοποιών. Η παράσταση υπολογίζεται να κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα στις 20 Ιουνίου. Η τραγωδία της ζήλιας, της προδομένης εμπιστοσύνης και της εκδίκησης που γεννά ο φόβος του διαφορετικού. Η ιστορία του Μαυριτανού Οθέλλου, υψηλόβαθμου στρατιωτικού, ο οποίος, έχοντας πέσει θύμα της παγίδας του φιλόδοξου υπασπιστή του Ιάγου, σκοτώνει, τυφλωμένος απ' τη ζήλια, τη γυναίκα του Δυσδεμόνα.

Η ιστορία του έργου βασίζεται σε παλαιότερη νουβέλα του 1565, παρμένη από τη συλλογή «Εκατόμυθοι» του Ιταλού Τζιράλντο Σίνθιο. Ο Σαίξπηρ ή διάβασε κάποια μετάφραση που σήμερα αγνοείται ή κάποιος τρίτος του διηγήθηκε την ιστορία. Οι φιγούρες της ιταλικής νουβέλας είναι η Δυσδεμόνα, καθώς και μερικά πρόσωπα δίχως όνομα, ο κακός στρατιώτης, ο καπετάνιος και ο Μαύρος. Το δίδαγμα της ιστορίας του Σίνθιου ήταν πάντως κάποιο άλλο: «Οι Ευρωπαίες γυναίκες να μην ξενοπαντρεύονται».

Το έργο αυτό ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του συγγραφέα στην εποχή του 17ου και 18ου αιώνα. Το γαλλικό κοινό του 1800 όμως το απέρριψε, αν και ο μεταφραστής του το μετέτρεψε και άλλαξε το τέλος του σε πιο ευχάριστο.

Την εποχή του ρομαντισμού, όμως, το κοινό κατάλαβε το τραγικό περιεχόμενο και πολλοί καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από το έργο (π.χ. Ευγένιος Ντελακρουά, Alexandre-Marie Colin, Robert Alexander Hillingford).

Η μετάφραση και η σκηνοθεσία είναι των Γιώργου Κιμούλη - Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, τα σκηνικά της Αθανασίας Σμαραγδή, τα κοστούμια της Μαρίας Καραπούλιου και οι φωτισμοί της Ελίζας Αλεξανδροπούλου.

• ΤΟ 1603

Γράφτηκε γύρω στο 1603. Πρώτη φορά δημοσιεύτηκε το 1622. Η πρεμιέρα δόθηκε την 1η Νοεμβρίου 1604 στο Palace of Whitehall. Μεταφέρθηκε δύο φορές σε όπερα (Βέρντι, Ροσίνι) και πολλές φορές στον κινηματογράφο.