- National Theatre, www.nationaltheatre.org.uk
«Frankenstein». Διακόσια, σχεδόν, χρόνια έχουν περάσει από τότε που η Μαίρη Σέλεϊ έγραψε μια ιστορία που οι ήρωές της αποτυπώθηκαν ανεξίτηλα στη συλλογική φαντασία: Ο δρ Φρανκενστάιν και το δημιούργημά του, το αδέξιο, μοναχικό «Πλάσμα», που απελπισμένο από τη σκληρότητα των ανθρώπων στρέφεται εναντίον τους. Το αφήγημα έχει επανειλημμένως μεταφερθεί στη θεατρική σκηνή ενώ έχει γνωρίσει αναρίθμητες κινηματογραφικές εκδοχές (με πιο διάσημη εκείνη του 1931, με τον Μπόρις Καρλόφ στο ρόλο του «τέρατος»). Ο πλούτος των προβληματισμών που αγγίζει ο «Φρανκενστάιν» -η επιστημονική υπευθυνότητα, η κοινωνική σκληρότητα απέναντι στον «διαφορετικό», ο προσδιορισμός του καλού και του κακού, η ουσία της ανθρώπινης φύσης- παραμένει ανεξάντλητος αλλά και ιδιαίτερα επίκαιρος στην εποχή μας. Το έργο που παρουσιάζεται στο National Theatre είναι γραμμένο από τον Νικ Ντίαρ και το σκηνοθέτησε ο Ντάνι Μπόιλ, ο οποίος επιστρέφει στο θέατρο μετά τις κινηματογραφικές επιτυχίες του «Slumdog Millionaire» και «127 Hours». Οι ηθοποιοί Μπένεντικτ Κάμπερμπατς και Τζόνι Λι Μίλερ εναλλάσσονται στους ρόλους του Δρος Φρανκενστάιν και του «πλάσματος», το οποίο, για πρώτη φορά εδώ, είναι προικισμένο με ευφράδεια λόγου. Εως τις 17 Μαρτίου.
- Royal Opera House
- www.roh.org.uk
«Anna Nicole». Πλεϊμέιτ στο περιοδικό Playboy, αποτυχημένο μοντέλο και ηθοποιός, σύζυγος ενός ενενηντάχρονου δισεκατομμυριούχου που πέθανε λίγους μήνες μετά τον γάμο τους, η Αννα Νικόλ Σμιθ υπήρξε αγαπημένος στόχος του σκανδαλοθηρικού Τύπου μέχρι τον πρόωρο θάνατό της, αλλά και μετά απ' αυτόν Κανένας όμως δεν περίμενε ότι θα γίνει ηρωίδα όπερας, και μάλιστα κατόπιν παραγγελίας από τη Royal Opera του Κόνβεντ Γκάρντεν. Η παραγγελία έπεσε σε καλά χέρια και το έργο, μια τραγικωμωδία με ιδιαίτερα τολμηρό περιεχόμενο όσον αφορά τις γλωσσικές ακρότητες, το σεξ και την κατάχρηση ουσιών, γνωρίζει μεγάλη κριτική και εισπρακτική επιτυχία. Η μουσική είναι του συνθέτη Μαρκ-Αντονι Τέρνατζ, το λιμπρέτο του Ρίτσαρντ Τόμας, η σκηνοθεσία του Ρίτσαρντ Τζόουνς και η μουσική διεύθυνση του Αντόνιο Παπάνο. Στον ρόλο της πληθωρικής και τελικά τόσο άτυχης Αννα Νικόλ Σμιθ, η Ολλανδή σοπράνο Εύα Μαρία Βέστμπροκ (ξανθιά και εύσωμη όπως η Αννα Νικόλ) δίνει μια εντυπωσιακή ερμηνεία. Εως τις 4 Μαρτίου.
«Driving Miss Daisy». Δύο «ιερά τέρατα» του θεάτρου και του κινηματογράφου, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ και ο Τζέιμς Ερλ Τζόουνς, πρωταγωνιστούν στη νέα αυτή παραγωγή του έργου του Alfred Uhry «Ο σοφέρ της μις Ντέιζι», που η κινηματογραφική του διασκευή (με πρωταγωνιστές την Τζέσικα Τάντι και τον Μόργκαν Φρίμαν) βραβεύτηκε με τέσσερα Οσκαρ το 1989. Ο ρόλος της γηραιάς, ακραία συντηρητικής μις Ντέιζι δεν φαίνεται να φόβισε τη μεγάλη Αγγλίδα ηθοποιό, η οποία δίνει, όπως πάντα, μια εξαιρετική ερμηνεία. Η παράσταση, σκηνοθετημένη από τον Ντέιβιντ Εσμπορνσον, έχει κερδίσει ευνοϊκά σχόλια από τους κριτικούς, ενώ οι ερμηνευτές αναμένεται να είναι ανάμεσα στους κύριους υποψήφιους για τα βραβεία Τόνι.
- www.theatre-saint-georges.com
«Parce que je la vole bien!». Μια πάμπλουτη ηλικιωμένη κυρία δείχνει μεγάλη γενναιοδωρία σ' έναν πολύ νεότερό της κοσμικό δανδή, ο οποίος φροντίζει επιμελώς για τη διασκέδασή της. Η κόρη και ο γαμπρός της έχουν αντιρρήσεις, φοβούμενοι τη διασπάθιση της οικογενειακής περιουσίας, και στο σκάνδαλο που ξεσπάει βρίσκονται μπλεγμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Το έργο, που εμμέσως πλην σαφώς αναφέρεται στην υπόθεση της Λιλιάν Μπετανκούρ, κληρονόμου της L' Oreal, ανήκει στη νέα συγκομιδή της γαλλικής πολιτικής σάτιρας, που προσελκύει πλήθος θεατές στις θεατρικές αίθουσες, στους κινηματογράφους και στη μικρή οθόνη (όπως είπε ο συγγραφέας και ηθοποιός Ζαν-Μισέλ Ριμπ, «η σάτιρα είναι η τελευταία άμυνα ενάντια στην κατάχρηση εξουσίας όταν δεν υπάρχει πλέον αντιπολίτευση»). Γραμμένο από τον Λοράν Ρουκιέρ, το έργο «Επειδή την κλέβω καλά!» παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Ζαν-Λικ Μορό, με τη γνωστή Γαλλίδα ηοποιό Κατρίν Αρντιτί στον ρόλο της Λιλιάν Μπετανκούρ. Παίζουν επίσης ο Αριέλ Βισμάν, η Αρμέλ, ο Ολιβιέ Παζό, ο Ρεμί Ρουμπακά και ο Μπερτράν Ντεγκρεμόν.
Ηθοποιός με εξαιρετικές επιδόσεις, έχοντας ήδη στις αποσκευές του βραβεία Οσκαρ, Tony και Emmy, ο Τζέφρεϊ Ρας δοκιμάζει τις δυνάμεις του σ’ έναν από τους πιο απαιτητικούς ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου, στο «Ημερολόγιο ενός τρελού». Βασισμένο σε ένα κωμικοτραγικό αφήγημα του Νικολάι Γκόγκολ, σε νέα θεατρική διασκευή από τον ίδιο τον Ρας, τον Ντέιβιντ Χόλμαν και τον Νιλ Αρμφιλντ (ο οποίος επίσης σκηνοθετεί), το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Σίδνεϊ από το Belvoir Street Theatre και φιλοξενείται τώρα στην Brooklyn Academy της Νέας Υόρκης, έως τις 12 Μαΐου. Υποδυόμενος τον Προπίσκιν, έναν ταπεινό δημόσιο υπάλληλο στην τσαρική Ρωσία, ο οποίος τρελαίνεται από τη γραφειοκρατία και τη ματαίωση των πόθων του, ο Αυστραλός ηθοποιός εντυπωσιάζει και πάλι με τη δεξιοτεχνία του, αν και μερικοί κριτικοί διέκριναν μια έλλειψη συναισθηματικού βάθους στην ερμηνεία του.
- Η Καθημερινή, Kυριακή, 27 Φεβρουαρίου 2011
No comments:
Post a Comment