- Κοσµοσυρροή για µια παράσταση του Εθνικού Θεάτρου του Λονδίνου - µέσω βίντεο - στο Μέγαρο Μουσικής
«Δεν πρέπει να χειροκροτήσουµε;» έλεγε µια κυρία στις πρώτες σειρές, καθώς αυθόρµητα πήγε να χειροκροτήσει όταν οι ηθοποιοί της παράστασης του σαιξπηρικού «ΒασιλιάΛηρ» µε τον Ντέρεκ Τζάκοµπι έκαναν την υπόκλισή τους, στο βίντεο που προβαλλόταν στη σκηνή. Για να διαπιστώσει πως λίγοι την ακολούθησαν. Οχι επειδή η παράσταση δεν το άξιζε. Αντιθέτως. Στο Λονδίνο άλλωστε θεωρούν ήδη τον Ντέρεκ Τζάκοµπι ως τον «καλύτερο Ληρ όλων των εποχών». Είναι αυτή η διαφορετική εµπειρία του θεάτρου... µέσω οθόνης που αφήνει τον θεατή σε αµηχανία.
Η παράσταση του «Βασιλιά Ληρ» διήρκεσε περίπου τρεις ώρες. Παρουσιάστηκε ήδη στο θέατρο «Ντόνµαρ» του Λονδίνου, σε σκηνοθεσία Μάικλ Γκράντατζ και προβλήθηκε στην Ελλάδα (µαγνητοσκοπηµένη στην πρώτη από µια σειρά απευθείας µεταδόσεων) σε γιγαντοοθόνη, στην αίθουσα «Banquet» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο συνεργασίας µε το National Theatre Live. Και µε ελληνικούς υποτίτλους (σε µετάφραση του Διονύση Καψάλη).
Η οθόνη που βρισκόταν στη σκηνή της αίθουσας έδινε την εντύπωση ότι ήταν προέκτασή της. Μόνο που τα σώµατα των ηθοποιών ήταν µεγεθυµένα µέσα από την κάµερα. Τι τύχη να παρακολουθεί κανείς τον Ντέρεκ Τζάκοµπι ως «Ληρ» και µάλιστα σε κοντινό. «Αλλιώς ακούγεται ο Σαίξπηρ στη γλώσσα του», έλεγε κάποιος πίσω.
Απέναντί µας, στην οθόνη, και το κοινό του «Ντόνµαρ» (µόλις 250 θεατές) να παρακολουθεί όσα συνέβαιναν στη σκηνή. Σαν να ήταν εκεί, στα πρώτα καθίσµατα. Πίσω, οι 600 θεατές της ελληνικής «αναµετάδοσης». «Θα πηγαίναµε στο Λονδίνο, αλλά δεν βρήκαµε εισιτήρια. Είναι τόσο λίγες οι θέσεις και οι παραστάσεις είναι sold out» έλεγε µετά στα «ΝΕΑ» ο Μιχάλης Μόσχος που παρακολούθησε την παράσταση µε τη σύζυγό του Δέσποινα. Μαζί τους και δύο φίλοι από τον Καναδά. «Ευτυχώς το έµαθε ο Μιχάλης και µας έφερε. Θα ήταν κρίµα να το χάναµε» έλεγε ο Ιαν Μίλερ. Τώρα οι επισκέψεις µας στο Λονδίνο θα περιοριστούν», συµπλήρωσε χαµογελώντας. Ανάµεσα στους θεατές και Βρετανοί που ζουν στην Αθήνα. «Το “Ντόνµαρ” είναι πολύ µικρό. Η αίθουσα του Μεγάρου χωράει περισσότερους» σχολίαζαν.
Λίγο πιο πέρα ο 25χρονος Πάνος Κατρατζής. Ανοιξε, έλεγε, µια µέρα την ιστοσελίδα του Μεγάρου για να δει «τι παίζει». «Τουλάχιστον για τον Ληρ πληρώσαµε και ξέραµε από την αρχή ότι αυτό που θα δούµε θα είναι καλό» έλεγε ο Πάνος, ο οποίος σπούδασε στο Λονδίνο. «Μόνο που οι υπότιτλοι ήταν χαµηλά και δενδιακρίνονταν καλά».
Το κοινό ήταν ενηµερωµένο για τα θεατρικά δρώµενα.Είτε επειδή ήταν φοιτητέςπου σπούδαζαν εκεί, είτε επειδή ως θεατές τους αρέσει ναµαθαίνουν. «Στο “Ντόνµαρ” ανέβηκε και ο “Αµλετ” µε τον Τζουντ Λο» έλεγε χαµηλόφωνα µια νεαρή στον σύντροφό της. Ο Τζουντ Λο ήταν και ο οικοδεσπότης της βραδιάς στο Μέγαρο. Σε βίντεο µαζί µε συντελεστές παραστάσεων του θεάτρου «Ντόνµαρ» αποκάλυπτε µυστικά του θεατρικού Λονδίνου. «Η µητέρα µου µε έφερε» έλεγε η 22χρονη Κατερίνα Αριανούτσου. Οχι µε το ζόρι, καθώς το θέατρο την ενδιαφέρει. Σπούδασε ενδυµατολογία κι ετοιµάζει βαλίτσες για το Λονδίνο όπου θα συνεχίσει µε σπουδές πάνω στο θεατρικό κοστούµι.
«Είναι ένα αγαπηµένο µου έργο. Ευκαιρία να το ξαναθυµηθώ» έλεγε η µητέρα της Μαρία. Σε λίγους µήνες θα βλέπει θέατρο στο Λονδίνο, µαζί µε την κόρη. «Καλά κάνει και φεύγει. Το µέλλον είναι δύσκολο για τους νέους στην Ελλάδα», σχολίαζε.
Το Μέγαρο Μουσικής µε τον «Βασιλιά Ληρ» εγκαινίασε τη συνεργασία του µε το National Theatre Live, που αναµεταδίδει παραστάσεις του µέσω δορυφόρου σε 300 αίθουσες σε όλον τον κόσµο. «Ετσι συνεχίζεται η πορεία ανοίγµατος του Μεγάρου στον κόσµο» όπως είπε στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του ΟΜΜΑ Ιωάννης Μάνος, που παρακολούθησε την παράσταση.
INFO
Επόµενες αναµεταδόσεις:
«Φρανκενστάιν» σε σκηνοθεσία Ντάνι Μπόιλ (17/3) και ο «Βυσσινόκηπος» του Aντον Τσέχοφ (30/6), σε σκηνοθεσία Χάουαρντ Ντέιβις. Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας και Κόκκαλη 1, τηλ. 210-7282.333).
Εισιτήρια: 7 (φοιτητικό) και 14 ευρώ.
Στο φουαγιέ, η παράσταση του «Βασιλιά Ληρ» έδωσε αφορµή και για µια συζήτηση περί φθηνών εισιτηρίων. «Στο Λονδίνο υπάρχουν καιτα εισιτήρια της τελευταίας στιγµής που είναι οικονοµικά», έλεγε η 38χρονη καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας Λένα Ξανθάκου, που πήγε στο Μέγαρο Μουσικής µε την αδερφή της Σοφία. «Στην Αθήνα το θέατρο είναι ακριβή διασκέδαση, παρά τις προσφορές που κάνουν. Στο Λονδίνο δεν µιλάµε για θέατρο της ελίτ, αλλά του λαού. Ο οποίος έχει την κατάλληλη θεατρική παιδεία».
No comments:
Post a Comment