• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΥΛΙΝΑ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΥ: Δευτέρα, 21 Μαρτίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Σβήσαν τα φώτα στην παραλία, ήρθ' ο Σεπτέμβρης, ήρθ' η βροχή. Φεύγαν οι φίλοι, φεύγαν τα πλοία, πήγε χαμένη η εκδρομή. Χάθηκα - χάθηκα μες στη ζωή μου, χάθηκες- χάθηκες μες στη βροχή». Η πρόταση στον Γιάννη Κακλέα να σκηνοθετήσει το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Διαμάντια και μπλουζ» ήρθε σε πολύ καλή στιγμή από τον Σωτήρη Χατζάκη. Ο σκηνοθέτης είναι μάλιστα βαθιά συγκινημένος που η παράσταση ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη, την πόλη στην οποία γεννήθηκε και πέρασε την εφηβεία του. «Ξαναβρήκα τη Θεσσαλονίκη. Ηταν ένα όνειρό μου. Νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι όπως την άφησα, δεδομένων των αλλαγών που επιφέρει ο χρόνος. Η αμεσότητα που έχει αυτή η πόλη δεν περιγράφεται». Το συγκεκριμένο έργο είναι το πρώτο έργο της Αναγνωστάκη με το οποίο καταπιάνεται. «Ηθελα να ανεβάσω ένα έργο της επειδή την εκτιμώ ιδιαίτερα. Εχει φτιάξει έναν κόσμο ονείρου και πραγματικότητας, ο οποίος με γοητεύει πολύ», εξηγεί ο κ. Κακλέας.
Γνωρίσατε ποτέ προσωπικά την Αναγνωστάκη;
Ναι. Πρόκειται για μια πολύ γοητευτική προσωπικότητα. Μόνο να τη δει κανείς και να κουβεντιάσει για λίγο μαζί της, καταλαβαίνει ότι φέρει έναν πολύ ειδικό κόσμο, έναν κόσμο σπάνιο στις μέρες μας.
Πώς θα περιγράφατε τον κόσμο της;
Είναι μια συγγραφέας η οποία δε φέρει τον εαυτό της στον κόσμο σαν να είναι ένας χαμαιλέων. Το έργο της είναι εκείνη. Αυτό που είναι ως προσωπικότητα εκφράζεται απόλυτα και στο έργο της. Είναι ένας άνθρωπος που βιώνει με πολλή ευαισθησία τον κόσμο γύρω του και τον εντάσσει σε ένα όνειρο. Λες και ο κόσμος βρίσκεται σε μια ονειρική διάσταση. Λες κι όλη η πραγματικότητα μετεωρίζεται ανάμεσα στο ονειρικό και το πραγματικό. Αυτό που καταφέρνει είναι σπάνιο. Πλουτίζει την πραγματικότητα με χρώματα και εικόνες που βρίσκονται μονάχα στο χώρο του ονείρου. Στο συγκεκριμένο έργο τώρα, μιλά για τη ζωή μιας γυναίκας που έχει χάσει τα βαθιά της νοήματα, την ταυτότητά της, τον εαυτό της, ενώ όλα αυτά είναι ιδωμένα μέσα από μια ονειρική διάσταση.
Ισχύει για εσάς αυτό που μόλις είπατε για την Αναγνωστάκη; Το έργο σας είναι εσείς κι εσείς το έργο σας;
Είναι αλήθεια πως αυτό με απασχολεί και με ενδιαφέρει. Εγώ, ως ένας δευτερογενής δημιουργός, ως ένας δημιουργός δηλαδή που στηρίζεται στα κείμενα κάποιων ανθρώπων, προσπαθώ να παντρέψω την ουσία του έργου με τις δικές μου καλλιτεχνικές και κοινωνικές ανησυχίες. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν κρύβεται μέσα από τα κείμενα αλλά θέλει να αποκαλύπτεται μέσα από αυτά.
Η Νόρα Κατσέλη επιστρέφει στη σκηνή έπειτα από μια μεγάλη απουσία...
Και μάλιστα με έναν πάρα πολύ απαιτητικό ρόλο. Ολο το έργο είναι επάνω της και μέσα της. Η Κατσέλη είναι μια έμπειρη ηθοποιός και πρωταγωνίστρια, η οποία θα κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό της Θεσσαλονίκης. Κάνει μια καλή βουτιά μέσα στα συναισθήματα και τις διαθέσεις του ρόλου.
Αποτελεί πρόκληση για εσάς το ανέβασμα του συγκεκριμένου έργου;
Είναι ένα έργο που ανεβαίνει σπάνια στη σκηνή. Ανέβηκε πριν από δεκαπέντε χρόνια με την Καρέζη και αργότερα το ανέβασε η Ζωή Λάσκαρη. Για έναν επαγγελματία του θεάτρου αποτελεί ένα δύσκολο εγχείρημα. Η Αναγνωστάκη δεν είναι εύκολη συγγραφέας. Πρέπει να ψάξεις πολύ βαθιά μέσα σου. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Για παράδειγμα, το πώς θα παρουσιάσεις στη σκηνή τις ανθρώπινες σχέσεις που περιγράφονται στο έργο. Ιδιαίτερα μάλιστα τη σχέση μάνας-κόρης. Η ομάδα όμως των ηθοποιών νομίζω πως έκανε πραγματικά πολύ καλή δουλειά.
Ακριβώς επειδή διαπραγματεύεται το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων αποτελεί και ένα διαχρονικό έργο, έτσι δεν είναι;
Εκπλητικά διαχρονικό θα έλεγα. Διότι δεν πραγματεύεται τις σχέσεις μέσα από ευκαιριακές καταστάσεις αλλά μέσα από τη διαχρονική αλήθεια αυτών των σχέσεων. Τη διαχρονική αλήθεια της σχέσης μάνας-κόρης. Την καταπίεση της κόρης από το αρχέτυπο της μάνας, το φόβο να μη γίνει σαν κι εκείνη. Την παρακμή μιας σχέσης άνδρα-γυναίκας έπειτα από τριάντα χρόνια, το πώς ο ένας θέλει να φάει τις σάρκες του άλλου. Πρόκειται για πολύ δυνατά συναισθήματα τα οποία μπορούν να ταρακουνήσουν το θεατή τόσο έντονα όσο την εποχή που γράφτηκε το έργο.
  • ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο «Διαμάντια και μπλουζ», σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη. Εκτός από τη Νόρα Κατσέλη παίζουν οι ηθοποιοί Βασίλης Ευταξόπουλος, Αναστασία Κατσιναβάκη, Σοφία Μιχαήλ, Γιάννης Ράμμος, Μιχάλης Σιώνας και Θάλεια Σκαρλάτου. Το έργο κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη 23 Μαρτίου, στη σκηνή «Σωκράτης Καραντινός», λαϊκή Σκηνή της Μονής Λαζαριστών στις εννέα το βράδυ.