Το ΕΚΕΘΕΧ πέθανε «Ζήτω» το ΕΚΕΘΕΧ

• ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ 

• Επτά, Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

ΤΟ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ο Ηρακλής Λογοθέτης, ιδρύθηκε και στελεχώθηκε από τη Νέα Δημοκρατία επί υπουργίας Γιώργου Βουλγαράκη.

Ο βίος του υπήρξε βραχύς και περιπετειώδης, όπως συμβαίνει συνήθως με τους κρατικούς οργανισμούς που μοιράζουν λεφτά για τον πολιτισμό. Και, ως γνωστόν, αναταράξεις συνδεόμενες με τη μαγική λέξη «κρατική επιχορήγηση» είναι ικανές να προκαλέσουν τσουνάμι, φέρνοντας τα πάνω κάτω σε χορηγούς και επιχορηγούμενους...

Το Ελληνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού έσβησε από το χάρτη του ΥΠΠΟΤ εδώ και μήνες -έπειτα από σωρεία κωμικοτραγικών επεισοδίων- όχι όμως και από το δρόμο στον οποίο στεγαζόταν από το 2007, όπου και άρχισε να λειτουργεί. Εναν χρόνο πριν, ο υπουργός ΥΠΠΟΤ έβαλε την ταφόπλακα σ' έναν οργανισμό του οποίου τα λειτουργικά έξοδα εξακολουθούμε να πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Ενώ ο φορέας δεν υφίσταται θεσμικά και ουσιαστικά, ο διευθυντής και το προσωπικό του εξακολουθούν να πληρώνονται χωρίς να εργάζονται από τον Απρίλιο του 2010.

Ενθυμούμενοι τις αντιδράσεις εκείνης της εποχής σχετικά με τα έξοδα λειτουργίας του ΕΚΕΘΕΧ και το περιττόν της ύπαρξής του, αναρωτιόμαστε για την εν λόγω άργητα. Πώς είναι δυνατόν καταμεσής οικονομικής κρίσης, όπου το κράτος υποτίθεται ότι -δικαίως και αδίκως στο όνομα της επερχόμενης καταστροφής- συγχωνεύει και περικόπτει συντάξεις των 450 ευρώ, να εξακολουθεί να πληρώνει ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ενοίκια και μισθούς για έναν οργανισμό που δεν υφίσταται...

Κι αν λάβουμε υπόψη ότι η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟΤ, Λίνα Μενδώνη, είχε ήδη ενημερώσει, ανεπισήμως, από τα Χριστούγεννα του 2009 για την κατάργησή του με την αιτιολογία ότι η δημιουργία οργανισμών εκτός υπουργείου αποψιλώνει τις υπηρεσίες του, τότε το ΕΚΕΘΕΧ, ως πτώμα, μένει για πολύ καιρό άταφο και δαπανηρό...

Το Ελληνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού που ιδρύεται με τη φιλοδοξία να λειτουργήσει ως το θεσμικό όργανο που θα βάλει σε τάξη το τοπίο στο θέατρο και το χορό, οδηγείται κάποτε στο απόλυτο αδιέξοδο. Τότε ακούγονται πολλά και τα περισσότερα συγκλίνουν στην «ετυμηγορία» ότι ο οργανισμός «στα δύο χρόνια της λειτουργίας του δεν επιτέλεσε το έργο για το οποίο ιδρύθηκε», «κόστιζε υπερβολικά», «συνέχιζε τη ρουσφετολογική συμπεριφορά προς τους επιχορηγούμενους θιάσους» κ.λπ.

Διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη έπειτα από κωλυσιεργία στην έγκριση των επιχορηγήσεων, τσακωμούς, παραγοντισμούς, δημόσιες καταγγελίες. Εν τω μεταξύ, η οικονομική κρίση επελαύνει και οι υπουργοί ΥΠΠΟΤ εναλλάσσονται: Βουλγαράκης, Λιάπης, Σαμαράς, Γερουλάνος.

Ο τελευταίος αποφασίζει να κλείσει το ΕΚΕΘΕΧ, αφού «οι λειτουργικές του δαπάνες είναι περισσότερες από το ποσό που διατίθεται στο θέατρο. Οι εργαζόμενοι στον οργανισμό θα απορροφηθούν σε άλλες κρατικές υπηρεσίες... Δεν είναι χρήσιμο να ξοδεύουμε 1,5 εκατ. ευρώ για να μοιράσουμε 4 εκατομμύρια!»

Τώρα, πώς γίνεται να εξακολουθούμε να πληρώνουμε το από έτους καταργημένο ΕΚΕΘΕΧ, είναι πράγματι απορίας άξιον. Οσο για τους εργαζόμενους σ' αυτό, οι συμβάσεις τους είναι ορισμένου χρόνου και λήγουν αυτοδικαίως με τη διά νόμου κατάργηση του οργανισμού. Μέχρι τότε απλώς κάθονται...

Οσο για τον... ιστορικό θεσμό των επιχορηγήσεων «επέστρεψε» εκεί όπου ανήκε: στο ΥΠΠΟΤ, αφού καθολικός διάδοχος του ΕΚΕΘΕΧ είναι η διεύθυνση Θεάτρου του υπουργείου. Τα υποψήφια για επιχορήγηση σχήματα εγγράφονται τώρα σε Μητρώο Πολιτιστικών Φορέων μέσω ιστοσελίδας του υπουργείου, ενημερώνοντας για τη συνολική δραστηριότητά τους και στη συνέχεια αξιολογούνται από επιτροπές.

Ομως η έλλειψη ρευστότητας και στο ΥΠΠΟΤ, δημιουργεί προβλήματα στην εκταμίευση ποσών των επιχορηγήσεων προηγούμενων ετών, ενώ επιχορηγήσεις της τρέχουσας σεζόν μοιάζουν επικίνδυνα μετέωρες. Γι' αυτό και οι επιχορηγούμενοι θίασοι συσπειρώνονται προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια νέα κατάσταση.