Σκηνοθετεί για τη Λυρική Σκηνή την παιδική όπερα "με τα όπλα του θεάτρου και του παραμυθιού"
"Δεν θα μάθεις ποτέ για τη γάτα σου όσα ξέρει εκείνη για σένα", λέει ο Μισέλ Ντε Μοντένι. Μα ποιος είναι τελικά αυτός ο Γάτος που φοράει μπότες και καπέλο και κρατάει και σπαθί! Είναι ένα πλάσμα της φαντασίας του Γάλλου κυρίου Σαρλ Περό ή πάλι του Γαλλο-λιθουανο-πολωνορώσου κυρίου Σεζάρ (ή Τσέζαρ) Κούι; Ενα είναι σίγουρο: "Ο Παπουτσωμένος Γάτος" κατοικεί στην τεράστια περιοχή όπου συνορεύουν ο κόσμος του θεάτρου και της όπερας με τη χώρα του παραμυθιού. Κάποιοι θα την πουν υποσυνείδητο, άλλοι όνειρο, άλλοι απλώς φαντασία. Ενας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του θεάτρου με μεγάλη εμπειρία στο παιδικό θέατρο αλλά και στην όπερα, ο Θωμάς Μοσχόπουλος, κλήθηκε από την "Εθνική Λυρική Σκηνή", για να σκηνοθετήσει την υπέροχη παιδική όπερα του Τσέζαρ Κουί "O Παπουτσωμένος γάτος".
Το αγαπημένο παραμύθι των παιδικών μας χρόνων μεταμορφώνεται σε μια παράσταση με ήρωες πάνω από το ανθρώπινο μέτρο, όπου οι υπερφυσικές δυνάμεις βρίσκονται στην υπηρεσία των αδύναμων, των ευάλωτων και των τρυφερών. Η νέα παραγωγή της Ε.Λ.Σ. κινείται στην παραμυθένια περιοχή όπου ο μελωδικός κόσμος της όπερας συναντά τον μαγικό κόσμο του παιδικού θεάτρου. Οι μελωδίες του κορυφαίου Ρώσου συνθέτη Τσέζαρ Κουί, σε συνδυασμό με την ιστορία του παραμυθιού του Σαρλ Περό, θα μεταφέρουν από τις 29 του μήνα στο θέατρο "Ολύμπια", τους μικρούς και μεγάλους θεατές στον κόσμο της φαντασίας, εκεί όπου μόνο μέσω της τέχνης μπορούμε να μεταφερθούμε.
"Ο Γάτος μας είναι ένας μικρός σκανταλιάρης δαίμων (με τον ορισμό που έδιναν οι αρχαίοι Ελληνες και όχι με αυτόν που επικράτησε στη συνέχεια). Είναι το πειραχτήρι που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω με ευκολία, να ανατρέψει τους ισχυρούς, τρομερούς και σοβαροφανείς και να βάλει στη θέση τους αδύναμους, τους ευάλωτους και τους τρυφερούς. Γιατί οι δεύτεροι πίστεψαν στην ύπαρξή του και τον εμπιστεύτηκαν. Οι πρώτοι δεν είχαν θέση γι' αυτόν στη ζωή τους", λέει ο Θωμάς Μοσχόπουλος.
Η ψυχολογία του παραμυθιού ερμηνεύει ήρωες σαν τον Γάτο ως εικόνα της ζωώδους ανατρεπτικής δύναμης που κρύβει μέσα του κάθε παιδί.
"Το παιδί (δηλαδή στην περίπτωσή μας ο Ζαν) αντιδρά στην αδικία, την καταπίεση και την απόρριψη που δέχεται από τους ενηλίκους (δηλαδή τα αδέλφια του και η βασιλική αυλή που σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήταν απροσπέλαστη γι' αυτόν). Ετσι δημιουργεί έναν "φανταστικό βοηθό", ένα alter-ego , έναν "σούπερ ήρωα" όπως θα λέγαμε σήμερα που μπορεί να αψηφά με θράσος και εφευρετικότητα κάθε περιορισμό". Αυτός τον οδηγεί στην πλήρη ανάδειξή του ως αυτόνομη και ισχυρή προσωπικότητα.
"Ο Γάτος τελικά θα έρθει αντιμέτωπος και με την δική του ύβρι, την κατοπτρική Σκιά της δικής του ιλιγγιώδους ανόδου: Τον Δράκο. Θα ξεπεράσει όμως την κρίση και θα τον νικήσει τελικά κι αυτόν. Τα όπλα του δικού μας σούπερ ήρωα, παρότι πολύ διασκεδαστικά, είναι ανίκητα και αενάως αναγεννώμενα. Είναι τα ίδια όπλα που χρησιμοποιεί το θέατρο και του παραμύθι: Το παιχνίδι, η πνευματώδης ελαφράδα, η κριτική και αυτοκριτική ματιά, η χαρά, η αισιοδοξία, η ευελιξία, η ανατρεπτική διάθεση, η ανεξάντλητη δημιουργικότητα, η αφαίρεση, το μυστήριο, το χιούμορ και κυρίως η φαντασία, η φαντασία καθώς και η φαντασία" καταλήγει ο Θωμάς Μοσχόπουλος.
Με την ορχήστρα της Ε.Λ.Σ. στη σκηνή
Η μουσική διεύθυνση είναι των Ανδρέα Τσελίκα/Τάσου Συμεωνίδη, η απόδοση του ποιητικού κειμένου από τα Ρωσικά της Λέλας Μασλάροβα, η προσαρμογή του μεταφρασμένου κειμένου του Κορνήλιου Σελαμσή, τα σκηνικά της Ευαγγελίας Θεριανού, τα κοστούμια της Μαριαλένας Καποτοπούλου, οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου και η κινησιολογία της Αμαλίας Μπένετ. Παίζουν: Χ. Αλεξανδρόπουλος/Χρ. Κεχρής, Γ. Κάβουρας /Γ. Φίλιας, Ν. Κοτενίδης/Γ. Σελιτσανιώτης, Β. Μανιάτης/Π. Σαλάτας, Κ. Ντότσικας/Δ. Παπαγεωργίου, Χ. Λαμπράκη /Μ. Μηλολιδάκη. Χορεύουν: Αθ. Βρούβα, Κ. Κήκου, Μ. Λαγογιάννη, Δ. Μπισμπίκη, Β. Παπαδημητρίου. Συμμετέχει η Ορχήστρα και Χορωδία της Παιδικής Σκηνής Ε.Λ.Σ.
- Παιχνίδι
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί τον παπουτσωμένο γάτο "με τα όπλα του θεάτρου και του παραμυθιού: Το παιχνίδι, την πνευματώδη ελαφράδα, την κριτική και αυτοκριτική ματιά, τη χαρά, την αισιοδοξία, την ευελιξία, την ανατρεπτική διάθεση, την ανεξάντλητη δημιουργικότητα, την αφαίρεση, το μυστήριο, το χιούμορ και κυρίως τη φαντασία", όπως αναφέρει ο ίδιος
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 24/10/2011
No comments:
Post a Comment