Kαι οι οχτώ είναι… υπέροχες!

Ενα απομονωμένο σπίτι σε μια χιονισμένη βουνοπλαγιά, ένας φόνος, ένα all star cast και οκτώ άντρες ηθοποιοί -όπως δεν τους έχετε ξαναδεί- να υποδύονται «8 γυναίκες» που αλληλοκατηγορούνται. Ο Νίκος Καραθάνος μαζί με τους Χρήστο Στέργιογλου, Νίκο Χατζόπουλο, Κοσμά Φοντούκη, Αιμίλιο Χειλάκη, Χρήστο Λούλη, Αργύρη Ξάφη, Γιάννη Κότσιφα φορούν τα μαύρα βικτωριανά φορέματά τους κι επιχειρούν μια «εναλλακτική» σκηνική ανάγνωση του έργου του Ρομπέρ Τομά. «Δεν πάμε να πείσουμε κανέναν ότι είμαστε γυναίκες», λέει γελώντας ο Νίκος Χατζόπουλος.

«Ούτε παριστάνουμε τις γυναίκες», διευκρινίζει ο Χρήστος Στέργιογλου. «Κάνουμε ένα φιλότιμο αγώνα να καταλάβουμε τη γυναικεία ψυχοσύνθεση», λέει ο Αργύρης Ξάφης. «Με πολλή αγάπη προς το γυναικείο φύλο», προσθέτει ο Χρήστος Στέργιογλου. «Σε αντίθεση με το συγγραφέα», συμπληρώνει γελώντας ο Ξάφης.

Ο Νίκος Καραθάνος, σκηνοθέτης και ηθοποιός στην παράσταση, παραδέχεται πως «σπάνια βρίσκεις μια καλά δομημένη κωμωδία με οχτώ ισάξιους ρόλους, όπως σπάνια βρίσκεις και οχτώ ηθοποιούς να θέλουν να είναι μαζί ο ένας με τον άλλον». «Γιατί δεν λες πού αλλού θα μας ξαναδεί έτσι ο κόσμος εμάς του “σοβαρού θεάτρου” να κάνουμε τέτοιες σαχλαμάρες», τον πειράζει ο Κοσμάς Φοντούκης. Κι ο Ν. Χατζόπουλος συμπληρώνει: «Μα, όλη η παράσταση είναι αυτό το παιχνίδι ανάμεσά μας».

Ο Χρ. Λούλης θυμάται πόσο δυσκολεύτηκαν να βρουν τη φόρμα αυτού του παιχνιδιού: «Οταν πρωτοπαρουσιάστηκαν οι “8 Γυναίκες” πριν από δύο καλοκαίρια στο Φεστιβάλ Αθηνών, δύο βδομάδες πριν από την πρεμιέρα δεν υπήρχε παράσταση. Ηταν ένα πράγμα που σερνόταν και όλοι μας ήμασταν σε απελπισία». «Και ήταν αυτή η απελπισία και η πίστη του ενός στον άλλον που μας έδειξαν το δρόμο», συμπληρώνει ο Αιμ. Χειλάκης. «Και εκεί συνειδητοποίησα ότι χρειάζεται ενίοτε να πιάνει πάτο κανείς, να βλέπει κατάματα τους φόβους του και τις ανεπάρκειές του αλλά ταυτόχρονα να μη χάνει την πίστη του», καταλήγει ο Χρ. Λούλης. «Σωστά. Γιατί υπήρχε και ο κίνδυνος να βγει μια τραβεστί παράσταση. Για φαντάσου, οχτώ άντρες να κάνουν οχτώ γυναίκες… Το πιο εύκολο για μας ήταν να κάνουμε γυναικωτά τις ατάκες μας και να βγάλουμε σίγουρο γέλιο», υπογραμμίζει ο Χειλάκης. «Αντιθέτως, εμείς αντιμετωπίζουμε με μεγάλη σοβαρότητα τις καταστάσεις επί σκηνής», λέει ο Στέργιογλου. «Νομίζω πως αυτή είναι και η προϋπόθεση για μια καλή κωμωδία. Οσο πιο πολύ πάσχει ο ήρωας στη σκηνή τόσο πιο κωμική μπορεί να φαντάζει στο κοινό η κατάστασή του», λέει ο Χατζόπουλος. «Ολη η παράσταση έχει πολύ ευαίσθητες ισορροπίες. Αν μπατάρει ένας, μας έχει πάρει όλους μαζί του. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, πως οι κωμικοί ρόλοι έχουν μια θλίψη από πίσω», παρατηρεί ο Καραθάνος.

ΜΠΛΑΤΣΟΥ ΙΩΑΝΝΑ, Ελεύθερος Τύπος, Τετάρτη, 05.11.08