«Εφυγε» ο Σταύρος Ξενίδης

Με τη συντροφιά της συντρόφου του και λιγοστών φίλων-συναδέλφων έφυγε από τη ζωή χθες το μεσημέρι στο Γηροκομείο Αθηνών ο 84χρονος ηθοποιός Σταύρος Ξενίδης. Ο «αστυνόμος Μπέκας», ο «στρατιωτικός που τα έλεγε χύμα και τσεκουράτα». Χτυπημένος από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, τα τελευταία πέντε χρόνια υπέφερε από μερική άνοια. Τα έξοδα για την περίθαλψή του ξεπερνούσαν τις λιγοστές οικονομίες του, αλλά και της συζύγου του, επίσης ηθοποιού, Μ. Λαμπρινού. Με μεσολάβηση του υπουργού Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλου και του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, αλλά και της Άννας Φόνσου, προέδρου του Ιδρύματος «Το σπίτι του ηθοποιού», το ζευγάρι μεταφέρθηκε στις 27 Μαΐου από το διαμέρισμά του στο Παλαιό Φάληρο στο Γηροκομείο Αθηνών. Στην πτέρυγα των βαρέων ασθενών βίωνε σιωπηλά το δράμα του. Τις τελευταίες εβδομάδες η υγεία του επιδεινώθηκε ραγδαία. Παρά τις δυσκολίες παρέμενε γλυκύτατος, ευγενής και αξιοπρεπής. Ένας φιλήσυχος γέροντας.

Στο σανίδι από το 1944

Ο χαρισματικός ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης γεννήθηκε το 1924 στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Έκανε το ντεμπούτο του στο σανίδι το 1944. Αγαπημένος του θεατράνθρωπου Κώστα Μουσούρη και βασικό στέλεχος του Θεάτρου Μουσούρη, βρισκόταν στη σκηνή επί 20 χρόνια. Στη μεγάλη οθόνη πρωτοεμφανίστηκε το 1953 στην ταινία «Το τραγούδι του πόνου». Κλασικός ρολίστας, πάνω από 70 ταινίες στο ενεργητικό του, σχεδόν πάντα σε δεύτερους ρόλους, στάθηκε δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού σινεμά. Από τον Θανάση Βέγγο, τον Κώστα Βουτσά, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Κώστα Χατζηχρήστο μέχρι τον αγαπημένο του Λάμπρο Κωνσταντάρα. Οι ρόλοι του ήταν κυρίως κωμικοί. Άλλωστε οι συνάδελφοι και οι φίλοι του είχαν να το λένε: «Ένας άνθρωπος με αληθινά ξεχωριστό χιούμορ». Μερικοί από τους πιο γνωστούς ρόλους του ήταν στις ταινίες «Η Ωραία των Αθηνών» (1954), «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Περάστε την πρώτη του μηνός» (1965), «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο» (1968), «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» (1965), «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966). Το 1972 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το φιλμ «Ταξίδι του μέλιτος».

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 αποσύρθηκε από τη μεγάλη οθόνη. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε αρκετές σειρές, ενώ τη σεζόν 1979-80 έρχεται μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες του με το θίασο Δημήτρη Χορν στο Θέατρο Κάππα. Ωστόσο στη μνήμη του κοινού έχει καταγραφεί ως ο τηλεοπτικός «αστυνόμος Μπέκας» από τις τρεις αστυνομικές σειρές του Γιάννη Μαρή.

- Η κηδεία θα γίνει την Τετάρτη στις 16.00 από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.

ΤΙΜΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Ελεύθερος Τύπος, Δευτέρα, 03.11.08