Της ΕΛΕΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Περικλής Κοροβέσης έγραψε το θεατρικό έργο «Επιχείρησις Ιουδίθ» πριν από 17 χρόνια, τότε που είχε κατηγορηθεί ως μέλος της «17 Νοέμβρη». Ξανανεβαίνει από την ομάδα «πείρα(γ)μα» στο θέατρο Αργώ Studio
 «Με κολακεύει που οι νέοι άνθρωποι βρίσκουν πως έχω ακόμη κάτι να πω» λέει ο Π. Κοροβέσης |
Το καλοκαίρι του 1991 ο Περικλής Κοροβέσης δούλευε νυχθημερόν προκειμένου να ολοκληρώσει το δεύτερο θεατρικό του έργο με τίτλο «Επιχείρησις Ιουδίθ». Ηθελε να πει με αυτό ένα «ευχαριστώ» στους δημοσιογράφους.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται μέσα σε μια νύχτα στο εξοχικό σπίτι του Νίκου που είναι κινηματογραφιστής. Φτάνει εκεί μαζί με την πρώην του, Μαρία και τη φίλη της, Ιουδίθ, που είναι δημοσιογράφος. Στο πρώτο μέρος ξετυλίγονται αριστοτεχνικά οι προσωπικές σχέσεις των ηρώων. Στο δεύτερο εισβάλλει στο σπίτι ο αστυνομικός Ντικ Τρέισι και απειλεί να εμπλέξει τον Νίκο ως τρομοκράτη. Η σκευωρία αποκαλύπτεται χάρη στην Ιουδίθ, η οποία είχε φροντίσει νωρίτερα να βάλει κοριό και να μεταδίδονται ραδιοφωνικά τα όσα διαδραματίζονται.
«Είχε προηγηθεί ένα δημοσίευμα της Αγγελικής Νικολούλη, που με χαρακτήριζε εγκέφαλο της 17 Νοέμβρη», λέει ο Περικλής Κοροβέσης. «Την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε το "Εθνος" κατέθεσα μήνυση και έδωσα και μια συνέντευξη Τύπου. Την επόμενη μέρα τα δημοσιεύματα ήταν "υπέρ" μου. Με συγκίνησε το γεγονός ότι ακόμα και "δεξιές" εφημερίδες είχαν να πουν έναν καλό λόγο για μένα. Με συγκλόνισε η δουλειά του δημοσιογράφου και θέλησα να πω ένα "ευχαριστώ" σε όλους όσοι την κάνουν σωστά. Οι δημοσιογράφοι καθιστούν κάτι δημόσιο και έτσι μπορούν να επιφέρουν τη δικαιοσύνη. Πιστεύω πως η δημοσιότητα είναι η ασπίδα του πολίτη», συμπληρώνει.
Η «Ιουδιθ», 17 χρόνια μετά την πρώτη της παρουσίαση από τον Αντώνη Αντωνίου, ανεβαίνει πάλι στη σκηνή (θέατρο Αργώ Studio) χάρη στην ομάδα «πείρα(γ)μα» και τον σκηνοθέτη Θόδωρο Κυριακού. «Εξεπλάγην ευχάριστα όταν έμαθα πως μια νέα ομάδα off Broadway το βρήκε, πίστεψε πως ανταποκρίνεται στα προβλήματα της εποχής και ταιριάζει στη δική της αισθητική και αποφάσισε να το ανεβάσει. Με κολακεύει που οι νέοι άνθρωποι βρίσκουν πως έχω ακόμη κάτι να πω», εξομολογείται ο συγγραφέας και βουλευτής πια του ΣΥΡΙΖΑ. «Αυτές οι μικρές, μη εμπορικές ομάδες είναι ένα αντάρτικο του πολιτισμού».
Με τον τρόπο που είναι γραμμένο θυμίζει φιλμ νουάρ ή και πολιτικό θρίλερ. Τι είναι τελικά, σύμφωνα με τον δημιουργό του; «Η πρόθεσή μου, τουλάχιστον, ήταν να γράψω ένα θεατρικό έργο που η αλήθεια του βρίσκεται στη θεατρικότητά του και όχι στην κατάταξή του σε κάποιο είδος», εξηγεί.
Ολοι οι ήρωες του έργου έχουν τη δικαιολογία τους για τον τρόπο που ζουν και τις επιλογές που κάνουν. Ο Νίκος μεγάλωσε σε οικογένεια με τεράστια περιουσία, εντούτοις επέλεξε έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, να ταξιδεύει γυρίζοντας ντοκιμαντέρ. Ο αστυνομικός, εκμεταλλευόμενος την εξουσία του, προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για τα δύσκολα παιδικά χρόνια που είχε περάσει εργαζόμενος στα χωράφια του Νίκου. Ο συγγραφέας φαίνεται να μην υπερασπίζεται ιδιαίτερα κάποιον. «Με ενδιαφέρει το δίκιο όλων. Ο καθένας από τη μεριά του έχει ένα δίκιο. Ασχετα αν το προσωπικό δίκιο όταν δεν μπορεί να ενταχθεί στο κοινωνικό, μπορεί να γίνει και αυθαίρετο».
Η υπόθεση εκτυλίσσεται μέσα σε μια νύχτα στο εξοχικό σπίτι του Νίκου που είναι κινηματογραφιστής. Φτάνει εκεί μαζί με την πρώην του, Μαρία και τη φίλη της, Ιουδίθ, που είναι δημοσιογράφος. Στο πρώτο μέρος ξετυλίγονται αριστοτεχνικά οι προσωπικές σχέσεις των ηρώων. Στο δεύτερο εισβάλλει στο σπίτι ο αστυνομικός Ντικ Τρέισι και απειλεί να εμπλέξει τον Νίκο ως τρομοκράτη. Η σκευωρία αποκαλύπτεται χάρη στην Ιουδίθ, η οποία είχε φροντίσει νωρίτερα να βάλει κοριό και να μεταδίδονται ραδιοφωνικά τα όσα διαδραματίζονται.
«Είχε προηγηθεί ένα δημοσίευμα της Αγγελικής Νικολούλη, που με χαρακτήριζε εγκέφαλο της 17 Νοέμβρη», λέει ο Περικλής Κοροβέσης. «Την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε το "Εθνος" κατέθεσα μήνυση και έδωσα και μια συνέντευξη Τύπου. Την επόμενη μέρα τα δημοσιεύματα ήταν "υπέρ" μου. Με συγκίνησε το γεγονός ότι ακόμα και "δεξιές" εφημερίδες είχαν να πουν έναν καλό λόγο για μένα. Με συγκλόνισε η δουλειά του δημοσιογράφου και θέλησα να πω ένα "ευχαριστώ" σε όλους όσοι την κάνουν σωστά. Οι δημοσιογράφοι καθιστούν κάτι δημόσιο και έτσι μπορούν να επιφέρουν τη δικαιοσύνη. Πιστεύω πως η δημοσιότητα είναι η ασπίδα του πολίτη», συμπληρώνει.
Η «Ιουδιθ», 17 χρόνια μετά την πρώτη της παρουσίαση από τον Αντώνη Αντωνίου, ανεβαίνει πάλι στη σκηνή (θέατρο Αργώ Studio) χάρη στην ομάδα «πείρα(γ)μα» και τον σκηνοθέτη Θόδωρο Κυριακού. «Εξεπλάγην ευχάριστα όταν έμαθα πως μια νέα ομάδα off Broadway το βρήκε, πίστεψε πως ανταποκρίνεται στα προβλήματα της εποχής και ταιριάζει στη δική της αισθητική και αποφάσισε να το ανεβάσει. Με κολακεύει που οι νέοι άνθρωποι βρίσκουν πως έχω ακόμη κάτι να πω», εξομολογείται ο συγγραφέας και βουλευτής πια του ΣΥΡΙΖΑ. «Αυτές οι μικρές, μη εμπορικές ομάδες είναι ένα αντάρτικο του πολιτισμού».
Με τον τρόπο που είναι γραμμένο θυμίζει φιλμ νουάρ ή και πολιτικό θρίλερ. Τι είναι τελικά, σύμφωνα με τον δημιουργό του; «Η πρόθεσή μου, τουλάχιστον, ήταν να γράψω ένα θεατρικό έργο που η αλήθεια του βρίσκεται στη θεατρικότητά του και όχι στην κατάταξή του σε κάποιο είδος», εξηγεί.
Ολοι οι ήρωες του έργου έχουν τη δικαιολογία τους για τον τρόπο που ζουν και τις επιλογές που κάνουν. Ο Νίκος μεγάλωσε σε οικογένεια με τεράστια περιουσία, εντούτοις επέλεξε έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, να ταξιδεύει γυρίζοντας ντοκιμαντέρ. Ο αστυνομικός, εκμεταλλευόμενος την εξουσία του, προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για τα δύσκολα παιδικά χρόνια που είχε περάσει εργαζόμενος στα χωράφια του Νίκου. Ο συγγραφέας φαίνεται να μην υπερασπίζεται ιδιαίτερα κάποιον. «Με ενδιαφέρει το δίκιο όλων. Ο καθένας από τη μεριά του έχει ένα δίκιο. Ασχετα αν το προσωπικό δίκιο όταν δεν μπορεί να ενταχθεί στο κοινωνικό, μπορεί να γίνει και αυθαίρετο».
 Γιάννης Καρούνης, Ειρήνη Μελά, Βίβιαν Κραββαρίτη, Γιώργος Μοσκιού: η off Broadway ομάδα, που, ανακαλύπτοντας το «ξεχασμένο έργο» του Π. Κοροβέση, βρήκε πως ανταποκρίνεται στα προβλήματα της εποχής και το παρουσιάζει |
Παρ' όλα αυτά στο τέλος ο αστυνομικός είναι ο μόνος χαμένος. Πώς δικαιολογεί ο ίδιος αυτήν την επιλογή; «Ο Νίκος είναι η άρχουσα τάξη που δεν χάνει ποτέ εκτός και αν ανατραπεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στον στρατό και την αστυνομία δεν πάει κανένας γιος βιομηχάνου. Αυτοί που μας χτυπούν στα συλλαλητήρια είναι προλετάριοι».
Το μόνο σίγουρο είναι πως και οι τέσσερις ήρωες βρίσκονται σε αδιέξοδο. Προτείνει ο ίδιος κάποια λύση; «Η λύση για τον καθένα είναι προσωπική. Ζούμε σε έναν απέραντο κόσμο αλλά τελικά έχουμε και έναν απέραντο, άγνωστο κόσμο μέσα μας. Χρειάζεται να τον ανακαλύψουμε για να γίνουμε υπεύθυνοι απέναντι στους άλλους και στην κοινωνία. Οι ευτυχισμένες στιγμές της ανθρωπότητας -γιατί υπήρξαν και τέτοιες, όπως στον χρυσό αιώνα της αρχαίας Αθήνας- οι άνθρωποι ήταν και υπεύθυνοι αλλά και συνειδητοί. Το ένα δεν είναι αντίθετο με το άλλο».
Και η τρομοκρατία ποια θέση έχει σε έναν τέτοιο κόσμο; «Η τρομοκρατία στην ουσία είναι μια εξουσία από την ανάποδη μεριά. Δεν είναι ανατρεπτική γιατί ακριβώς συντηρεί το σύστημα».
* Αργώ (Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο, τηλ. 210-5201684). Από σήμερα, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9.15 μ.μ. Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Καρούνης, Ειρήνη Μελά, Βίβιαν Κραββαρίτη, Γιώργος Μοσκιού.
Το μόνο σίγουρο είναι πως και οι τέσσερις ήρωες βρίσκονται σε αδιέξοδο. Προτείνει ο ίδιος κάποια λύση; «Η λύση για τον καθένα είναι προσωπική. Ζούμε σε έναν απέραντο κόσμο αλλά τελικά έχουμε και έναν απέραντο, άγνωστο κόσμο μέσα μας. Χρειάζεται να τον ανακαλύψουμε για να γίνουμε υπεύθυνοι απέναντι στους άλλους και στην κοινωνία. Οι ευτυχισμένες στιγμές της ανθρωπότητας -γιατί υπήρξαν και τέτοιες, όπως στον χρυσό αιώνα της αρχαίας Αθήνας- οι άνθρωποι ήταν και υπεύθυνοι αλλά και συνειδητοί. Το ένα δεν είναι αντίθετο με το άλλο».
Και η τρομοκρατία ποια θέση έχει σε έναν τέτοιο κόσμο; «Η τρομοκρατία στην ουσία είναι μια εξουσία από την ανάποδη μεριά. Δεν είναι ανατρεπτική γιατί ακριβώς συντηρεί το σύστημα».
* Αργώ (Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο, τηλ. 210-5201684). Από σήμερα, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9.15 μ.μ. Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Καρούνης, Ειρήνη Μελά, Βίβιαν Κραββαρίτη, Γιώργος Μοσκιού.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/11/2008
No comments:
Post a Comment