«Περιθωριοποιούνται όσες γυναίκες λένε αλήθειες»

Συνέντευξη: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη

Της Έλενας Δ. Χατζηιωάννου, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη παίζει τη «Στρίγγλα» (και το ημέρωμά της) στο Εθνικό Θέατρο και υπερασπίζεται το παιχνίδι του έρωτα.
Μπορεί ένας γάμος να πετύχει όταν η γυναίκα είναι ενοχλητικά ειλικρινής και ετοιμόλογη; Μπορεί μια ανεξάρτητη, περήφανη γυναίκα να ευτυχήσει δίπλα σε έναν άνδρα που τη βασάνισε και την ταπείνωσε πριν την υποτάξει;

Στη σαιξπηρική κωμωδία «Το ημέρωμα της στρίγγλας» η Κατερίνα όχι μόνο μεταμορφώνεται από τον Πετρούκιο σε αρνάκι, αλλά στο φινάλε βγάζει και αντιφεμινιστικό μανιφέστο: «Ο άνδρας σου είναι ο αφέντης...». Κι όμως, αυτός ο φαινομενικά αντιδραστικός ρόλος είναι μαγνήτης για κάθε πρωταγωνίστρια.

«Ρόλος μαγνήτης, αλλά και ρόλος μανίκι» σχολιάζει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, που παίζει τη «Στρίγγλα» στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου. Μια ανεξάρτητη, φανατική εργένισσα, μια δραματική ντάμα αντιμέτωπη με τη διπλή πρόκληση, της κωμωδίας και του ρόλου.

«Ο τρόπος που αντιμετωπίζω τον κάθε ρόλο ακολουθεί τη σκηνοθετική άποψη που υπερασπίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις. Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης αντιμετωπίζει τη Στρίγγλα ως μια γυναίκα σύγχρονη, δυναμική, ευφυή, η οποία αρνείται να παίξει ρόλους όπως τους ζητάει η ανδροκρατούμενη κοινωνία.

Η Κατερίνα, μη θέλοντας να συμμετέχει στη δημοπρασία που γίνεται με στόχο την αποκατάστασή της, δεν διστάζει να ξεμπροστιάσει την υποκρισία. Γίνεται καυστική, επιθετική, εν τέλει ανεπιθύμητη. Μια τόσο ειλικρινής γυναίκα προκαλεί τρόμο. Καταλήγει να αποξενώνεται κοινωνικά, να εγκλωβίζεται στην ίδια της την ορμή, στη μοναξιά της. Όταν εισβάλλει ο Πετρούκιος, ένας τύπος με ανατρεπτική συμπεριφορά και έντονο χιούμορ, το φλερτ ανάμεσά τους έχει αιχμές. Η αρχική σύγκρουσή τους εξελίσσεται σε αναγνώριση του ενός από τον άλλον και σε έναν γάμο αντισυμβατικό, με διαφορετικούς κώδικες επικοινωνίας. Περάσαμε από πολλά στάδια για να βρούμε τη σωστή δοσολογία της επιθετικότητάς της.

Η γραμμή στην οποία καταλήξαμε είναι να έχει λεπτό χιούμορ, ειρωνεία και να μη γίνεται γραφική, για να μπορούν να ταυτιστούν μαζί της οι σύγχρονες γυναίκες, που έχουν άντρες υφισταμένους, που πολύ συχνά είναι μόνες. Γι΄ αυτό και ο περίφημος τελευταίος μονόλογος λέγεται με ειρωνεία, με χιούμορ και μέσα από τον έρωτα που έχει προκύψει».

ΙΝFΟ

«Το ημέρωμα της σΣτρίγγλας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη- Κατερίνα και τον Άκη ΣακελλαρίουΠετρούκιο, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη, στο Θέατρο Ρεξ (Πανεπιστημίου 28, τηλ. 210-
3305.074). Πρεμιέρα:
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου.
Αύριο, προπρεμιέρα και συζήτηση των συντελεστών με το κοινό.

Ηθοποιός με στόφα, ευτύχησε να παίξει τους μεγάλους ρόλους. Αρχικά με το Ανοιχτό Θέατρο, στη συνέχεια με το Θέατρο του Νότου, το Εθνικό, το Ελεύθερο Θέατρο και πάλι με το Εθνικό.

«Κινούμαι πάντα μέσα από προτάσεις που μου γίνονται. Θέλεις να είσαι στα καλύτερα που συμβαίνουν, σε μια καλλιτεχνική πρωτοπορία. Δεν είναι εύκολο, όταν μάλιστα έχεις οικογενειακές ευθύνες. Είναι όμως τέτοιος ο χαρακτήρας μου που με εμποδίζει να προσανατολιστώ στο καθαρά εμπορικό θέαμα, το οποίο θα με ανακούφιζε οικονομικά. Ακόμα και η παρουσία μου στην τηλεόραση είχε κάποιες ποιοτικές εγγυήσεις, ενώ παράλληλα μου προσέφερε αναγνωρισιμότητα, που λειτούργησε ως πόλος στο θέατρο. Ήταν σαν ένας κρίκος που συνέδεε το εμπορικό με το καλλιτεχνικό. Προς το παρόν, μου συμβαίνει αυτό το καλό. Του χρόνου θα δούμε. Ελπίζοντας και προσπαθώντας Αν αφήσω την αρνητική διάθεση να με πάρει από κάτω θα χάσω τη δύναμή μου να αντιμετωπίζω το σήμερα. Επί των επάλξεων λοιπόν».

• Μαχητής και μοναχική. Φανατική εργένισσα. Από φόβο ή από θέση;

«Η ζωή μου ήταν μία σειρά από έρωτες, σημαντικούς όσο τους ζούσα. Ήταν η ισορροπία μου. Από εκεί αντλούσα δύναμη και ενέργεια, αλλά όταν τελείωνε μια σχέση το πλήρωνα με περιόδους μοναξιάς. Επειδή όμως πάντα με απασχολούσε το σήμερα, σε αυτό τον γνώμονα κινούμαι. Μια σχέση είναι δυνατή όσο είναι έντονη. Όταν ξεφεύγει το ερωτικό στοιχείο και κινδυνεύει να γίνει απολύτως συμβατική, δεν με αφορά. Προτιμώ να είμαι μόνη μου. Έτσι κι αλλιώς, με τον γάμο ως θεσμό και αποκατάσταση πάντα είχα ένα πρόβλημα. Επίσης, φοβόμουν την ευθύνη της μητρότητας- υπαρξιακά».

«Προτιμώ τις ρυτίδες από τις ουλές»

• Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη θα μπορούσε να επέμβει στον χρόνο και να διατηρήσει την ομορφιά της.

«Σε αυτή τη φάση της ζωής μου, προτιμώ να έχω ρυτίδες παρά ουλές», λέει. «Βλέπω γύρω μου την αγωνία να μείνουν νέοι και βλέπω χειρουργημένα, ανέκφραστα πρόσωπα. Άλλωστε, οι επεμβάσεις αντίκεινται στους νόμους της δουλειάς μας. Δεν μπορεί το πρόσωπό μας να είναι ανέκφραστο, όπως γίνεται μετά τις πλαστικές. Γυναίκες όπως η Βανέσα Ρεντγκρέιβ, η Τζούντι Ντεντς, η Μέριλ Στριπ είναι πιο γοητευτικές από την Τζέσικα Λανγκ, τη Σάρον Στόουν, την Φέι Ντάναγουεϊ. Η ομορφιά είναι θέμα γοητείας. Είναι η έκφραση του προσωπικού μας κόσμου προς τα έξω. Και αυτό δεν υποκαθίσταται από καμία επέμβαση εξωτερικού τύπου. Όσο μπορείς να χαίρεσαι την ομορφιά που σου προσφέρει η ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις που συμπλέουν με την ηλικία σου, γίνεσαι πιο γοητευτικός».

«Έρχεται το γήρας και η ανημπόρια...»

• Πώς βιώνει επαγγελματικά και προσωπικά το πέρασμα του χρόνου μια ωραία και ερωτική γυναίκα;

«Ο χρόνος, μη αναστρέψιμος, είναι σαν νόμισμα με δύο όψεις. Η μία είναι η τρομακτική. Έρχεται το γήρας, η αδυναμία, η ανημπόρια το περιθώριο. Το να τεθείς εκτός πεδίου δράσης. Αυτό όμως είναι η φυσική ροή των πραγμάτων, μια πραγματικότητα που σε υπερβαίνει. Η άλλη όψη είναι θετική και πιο σύνθετη. Αποκτάς πλούτο στις αποσκευές σου, εμπλουτίζεις τις εμπειρίες σου, δυναμώνεις, σε οδηγούν με μεγαλύτερη σιγουριά. Σου φορτώνουν όμως και μια αίσθηση ευθύνης, όπου όλοι περιμένουν από εσένα κι εσύ από τον εαυτό σου. Τελικά συγκρούεσαι με τη σιγουριά, αρχίζει μια άλλου είδους ανασφάλεια. Όλα είναι αντιφατικά, τίποτα δεν είναι μαύρο- άσπρο, αλλά ανήκω σε αυτούς που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο. Είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν νιώθω τον χρόνο που φεύγει. Και ξέρω πως και οι ρόλοι που έρχονται θα είναι διαφορετικοί».