Η φράση “μου ρουφήξατε το αίμα και τώρα με πετάτε σαν στημένη λεμονόκουπα”, που αναφωνεί ο ήρωας όταν τον απολύουν, μας υπενθυμίζει το αδιέξοδο που βιώνουμε καθημερινά». Υστερα από 25 χρόνια, ο Θύμιος Καρακατσάνης φορά ξανά το κοστούμι του εμποράκου στο κορυφαίο έργο του Αρθουρ Μίλερ «Ο θάνατος του εμποράκου». «Αυτή την παράσταση την αφιερώνω στους συντελεστές του ’83, που δυστυχώς είναι όλοι απόντες» δήλωσε ο ίδιος βαθιά συγκινημένος στη χθεσινή παρουσίαση της παράστασης, που ανεβαίνει την Παρασκευή στο Θέατρο Ζίνα, τον ιστορικό κινηματογράφο της Λεωφ. Αλεξάνδρας που ανακαινίστηκε σε υπερσύγχρονη θεατρική σκηνή.
Αυτή τη φορά τον Καρακατσάνη σκηνοθετεί ο φίλος του Γιάννης Ιορδανίδης. «Προσπάθησα να δω το “Θάνατο του εμποράκου” όχι σαν ένα ιστορικό ντοκουμέντο που γράφτηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα, αλλά σαν μια σύγχρονη τραγωδία τού σήμερα. Την ιστορία του τραγικού ήρωα Γουίλι Λόμαν, που ζει την καθημερινότητα με τα χιλιάδες προβλήματά της και την οποία δυστυχώς συναντάμε σε κάθε γωνιά, όχι μόνο της Αθήνας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης» εξήγησε ο σκηνοθέτης.
Εξήντα χρόνια μετά τη συγγραφή του, στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας και της ανέχειας, το έργο παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. «Ο Μίλερ είναι ίσως ο μοναδικός συγγραφέας που χτύπησε περισσότερο από κάθε άλλον το σύστημα του καπιταλισμού και προείδε την κατάρρευσή του» σημείωσε ο σκηνοθέτης. Ο Θύμιος Καρακατσάνης συμπλήρωσε: «Δεν είναι τυχαίο που ο επιτυχημένος του συστήματος είναι νεκρός».
ΦΑΡΑΖΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, Ελεύθερος Τύπος, Πέμπτη, 13.11.08
No comments:
Post a Comment