ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Από αριστερά: Τζον Λίθγκοου, Νταϊάν Γουίστ, Πάτρικ Γουίλσον και Κέιτι Χολμς, σε σκηνή του έργου «Ηταν όλοι τους παιδιά μου»
Η απληστία του καπιταλισμού δεν ευθύνεται μόνο για την τρέχουσα οικονομική κρίση. Ευθυνόταν και για μερικούς τουλάχιστον άδικους θανάτους αμερικανών πιλότων κατά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το υποστήριζε με ζέση ο Αρθουρ Μίλερ στο έργο του Ηταν όλοι τους παιδιά μου, ιστορία ενός επιχειρηματία ο οποίος εν γνώσει του πουλάει ελαττωματικά εξαρτήματα αεροπλάνων με συνέπειες μοιραίες για τους νεαρούς πιλότους αλλά όχι και για τον ίδιο. Το έργο, του 1947, περιστρέφεται γύρω στις συνέπειες που έχει για τους ήρωες η αποκάλυψη της φρικτής αλήθειας και είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία στην εποχή του. Ξαναπαίζεται τώρα στο θέατρο Schoenfeld σε σκηνοθεσία του Βρετανού Σάιμον Μακ Μπάρνεϊ και με εξαίρετους ηθοποιούς, μερικούς γνωστούς και από τον κινηματογράφο, όπως ο Τζον Λίθγκοου, η Νταϊάν Γουίστ και ο Πάτρικ Γουίλσον. Οι κριτικές για την παράσταση είναι μοιρασμένες και εκτείνονται από τα ασυγκράτητα εγκώμια ως την απερίφραστη καταδίκη. Στις αρνητικές οι μύδροι στρέφονται κυρίως κατά του σκηνοθέτη ο οποίος, με τις νεωτερικές αντιλήψεις που τον χαρακτηρίζουν, δίνει «μια ψυχρή και απόμακρη» ανάγνωση του έργου. Οσο για τις θετικές συνιστούν στο κοινό αν πρόκειται να δει μόνο μία παράσταση εφέτος, αυτή να είναι το Ηταν όλοι τους παιδιά μου. Ως τις 11 Ιανουαρίου 2009.
Ars... Brevis, Αναστασία Ζενάκου, Το Βήμα, 09/11/2008
No comments:
Post a Comment