Ένα βαγόνι, δύο εκδοχές, το ίδιο έργο

ΔΙΠΛΟΣ «ΣΤΑΘΜΟΣ» ΤΟΥ Ε. ΤΡΙΒΙΖΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

Του Γιώργου Δ. Κ. Σαρηγιάννη, TA NEA: Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Ένα έργο σε δύο εκδοχές: μία για ενήλικες, μία για παιδιά. Το γράφει ο Ευγένιος Τριβιζάς, το ανεβάζει η Τατιάνα Λύγαρη. Και θα παίζεται μέσα στο «Τρένο στο Ρουφ»

Δύο εκδοχές εις σάρκα μίαν. Ένα έργο με δύο όψεις: μία κατάλληλη διά ανηλίκους, μία κατάλληλη διά ενηλίκους. Δύο παραστάσεις, ίδιοι οι ηθοποιοί κι ένα τρένο. Η πολύ τολμηρή ιδέα, καρπός μόνον του σμιξίματος της ασίγαστης ενέργειας της Κυράς του «Τρένου στο Ρουφ»- δώδεκα χρόνια διαρκούς δραστηριότητας συμπληρώνει στο ιδιότυπο θέατρο-συρμό που ίδρυσε στον σταθμό του Ρουφ - Τατιάνας Λύγαρη και της εκρηκτικής φαντασίας του Ευγένιου Τριβιζά θα μπορούσε να είναι.

Γ ια να γίνω σαφέστερος: ο Ευγένιος Τριβιζάς στρώθηκε και έγραψε ένα έργο με τον τίτλο «Ο έβδομος σταθμός», ειδική παραγγελία για τα βαγόνια του «Τρένου στο Ρουφ». Το ξεχωριστό όμως είναι πως έγραψε δύο εκδοχές του: η μία, η οποία ήδη έχει αρχίσει να παίζεται με τον υπότιτλο «Το μυστικό του πειρατή Μπελαφούσκ», απευθύνεται σε παιδιά- «μικρούς θεατές» επιμένει να τα χαρακτηρίζει η Τατιάνα Λύγαρη- και θα παρουσιάζεται με το φως της μέρας, η δεύτερη, με τον υπότιτλο «Αποπλάνηση μιας κούκλας», μόνο σε ενήλικες και θα παίζεται τα βράδια. Τα γεγονός αποκτά μεγαλύτεροενδιαφέρον αν υπολογίσει κανείς πως για πρώτη φορά ο αγαπημένος των παιδιώνσυγγραφέας απευθύνεται σε ενήλικο κοινό θεάτρου, ενώ παράλληλα, επίσης για πρώτη φορά, ο μαγικός και παιχνιδιάρικος χώρος του «Τρένου στο Ρουφ» ανοίγει τις πόρτες του και υποδέχεται παιδιά ως επιβάτες του.

ΙΝFΟ

Στο «Τρένο στο Ρουφ» (σιδηροδρομικός σταθμός Ρουφ, Κωνσταντινουπόλεως, στάση Ρουφ του Προαστιακού, τηλ.: 210-5298.922, 6937604988) από 21/11. Προπώληση εισιτηρίων και στο «Τρενοθέατρο» (Μακρυγιάννη 5-7, στάση Ακρόπολη του Μετρό, τηλ.: 210-9243.609).
● «Ο έβδομος σταθμός- Το μυστικό του πειρατή Μπελαφούσκ» (για παιδιά): εισιτήρια 16 ευρώ.
● «Ο έβδομος σταθμόςΑποπλάνηση μιας κούκλας» (για ενήλικες): εισιτήρια 24, (φοιτητικό) 16 ευρώ.

«Το τρένο για το παιδί είναι ένας χώρος διαφορετικός από μία συνηθισμένη θεατρική αίθουσα- μπορεί εδώ να ζήσει κάποιες ξεχωριστές στιγμές. Αισθανόμουν, λοιπόν, από πολύ καιρό πως πρέπει κάτι να κάνω για το παιδί. Είναι πολλά, επίσης, χρόνια πριν που είχαμε κάνει την πρώτη συζήτηση με τον Ευγένιοδεν προχώρησε γιατί φοβήθηκα τότε. Πέρσι μου το ξαναθύμισε. Ε, αν έχεις έναν Τριβιζά, το αποφασίζεις. Κι όταν, επιπλέον, προτείνει ένα θέμα τόσο δυνατόειδικά στις μέρες μας-, όπως η ελευθερία στην τέχνη, οι λόγοι για να γίνει αυτή η δουλειά έγιναν τρεις. Και είναι πολύ σοβαροί»: Η Τατιάνα Λύγαρη μου στερεώνει με επιχειρήματα την απόφασή της.

«Χρόνια τώρα προσπαθώ», λέει στα «ΝΕΑ» ο Ευγένιος Τριβιζάς, «να ανοίξω ρωγμές στα στεγανά που χωρίζουν το θέατρο για παιδιά από το θέατρο για ενήλικες γράφοντας έργα διηλικιακά, έργα δηλαδή που να τα απολαμβάνουν τόσο οι μικροί όσο και οι μεγάλοι θεατές. Κι αυτό επειδή πιστεύω ότι το παιδικό θέαμα υστερεί από πλευράς συντελεστών, κονδυλίων αλλά και κύρους σε σχέση με το θέατρο για ενήλικες». Η ελευθερία στην τέχνη είναι το θέμα του έργου «Ο έβδομος σταθμός» που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια ενός συναρπαστικού σιδηροδρομικού ταξιδιού. Από επτά σταθμούς θα περάσουν οι θεατές-επιβάτες του τελευταίου τρένου που αναχωρεί από τηναπροσδιόριστη- χώρα πριν κλείσουν οριστικά και αμετάκλητα τα σύνορά της. Πίσω τους αφήνουν μια χώρα όπου έχουν καταργηθεί όλα τα «άχρηστα» επαγγέλματα τα οποία «χασομερούν» τους ενεργούς πολίτες και δεν τους επιτρέπουν να επιδίδονται σε «παραγωγικές» δραστηριότητες έτσι ώστε να στεφθεί με επιτυχία το πενταετές πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Στη βασική αυτή ιστορία προσαρμόζεται μία δεύτερη, διαφορετική για τους ενήλικες, διαφορετική για τα παιδιά.


Ιστορίες τριών μελλοθανάτων

O Ευγένιος Τριβιζάς εξηγεί τις διαφορές των δύο εκδοχών: «Η βασική δομή είναι η ίδια. Όπως στις "Χίλιες και μία νύχτες" η Σαχραζάντ αναβάλλει από νύχτα σε νύχτα την εκτέλεσή της αφηγούμενη στον βασιλιά μία θαυμαστή ιστορία, έτσι και στον "Έβδομο σταθμό" ένας ντράμερ, μία μπαλαρίνα και ένας κλόουν, καταδικασμένοι σε θάνατο, αναβάλλουν από σταθμό σε σταθμό την αποβίβαση και εκτέλεσή τους παρουσιάζοντας στους βαθμοφόρους που τους έχουν συλλάβει μέσα στο τελευταίο τρένο μία συναρπαστική ιστορία. Η ιστορία είναι διαφορετική στην κάθε εκδοχή. Στο έργο για παιδιά οι κρατούμενοι παρουσιάζουν την ιστορία ενός πειρατή που κρύβει στο αμπάρι της κουρσάρικης σκούνας του ένα ένοχο μυστικό ενώ στην εκδοχή για ενήλικες οι μελλοθάνατοι αναπαριστούν την ιστορία της Αμορφούλας, μιας κούκλας χωρίς πρόσωπο, στην οποία οι εκάστοτε εραστές επιβάλλουν τη μορφή που εκείνοι επιθυμούν».

«"Ο έβδομος σταθμός" με τις δύο εκδοχές του είναι μία ακόμα προσπάθεια με τον ίδιο στόχο» συμπληρώνει ο συγγραφέας. «Την κατάργηση των στεγανών μεταξύ των δύο κατηγοριών θεάτρου, στεγανών που οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο περικλείοντας το παιδικό έργο σε ένα ιδιότυπο πολιτιστικό "γκέτο"». Στο διπλό εγχείρημα συμμετέχουν οι ηθοποιοί:

Γρηγόρης Γαλάτης, Ανδρέας Μαριανός, Δημήτρης Μενούνος, Χάρης Μπόσινας, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Τζένη Σκαρλάτου, Μανώλης Σορμαΐνης, Σωτήρης Ταχτσόγλου, Γιώργος Τσιδίμης. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Ντόρας Λελούδα, η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου- είκοσι τέσσερα τραγούδια και χορευτικά!-, οι χορογραφίες της Ζωής Χατζηαντωνίου, οι φωτισμοί του Νίκου Βλασόπουλου.

Τεράστια φαντασία σε 4 τ.μ.

«Δεν έγινε καμία προσπάθεια να παίζουν οι ηθοποιοί διαφορετικά για τους μικρούς και διαφορετικά για τους μεγάλους» εξηγεί η Τατιάνα Λύγαρη. «Ούτως ή άλλως ο Ευγένιος γράφει αλληγορίες στην παραμυθένια του γλώσσα. Οπότε δεν χρειάζεται διαφορετικό παίξιμο. Ούτε στην παράσταση για τα παιδιά κάνουμε τίποτε το "παιδαριώδες". Γιατί δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε και να υποτιμήσουμε τη νοημοσύνη τους. Το θέμα ήταν πώς θα χωρέσουμε την τεράστια φαντασία του συγκεκριμένου συγγραφέα-παραμυθά στα τέσσερα τετραγωνικά της σκηνής με τους εννέα ηθοποιούς».