Τζαζ και ανεργία στην Ιαπωνία

• «ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ»

Ο σκηνοθέτης Τόσικι Οκάντα και η ομάδα "Chelfitsch" ανεβάζουν στη σκηνή τα άγχη, τους φόβους και τη μοναξιά μιας κοινωνίας που καταρρέει

Θέατρο και χορό παντρεύει το επίκαιρο έργο «Hot Pepper, Air Conditioner, and the Farewell Speech», που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη

Η ανεργία, η αποξένωση, οι σύγχρονες συνθήκες διαβίωσης συνυπάρχουν σε μια παράσταση, όπου θέατρο και χορός παντρεύονται. Η πρόταση ανήκει στον ανερχόμενο σκηνοθέτη από την Ιαπωνία Τόσικι Οκάντα, ο οποίος βρίσκεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης και η ομάδα "Chelfitsch" μας ταξιδεύουν στην Ιαπωνία του σήμερα, με το επίκαιρο έργο "Hot Pepper, Air Conditioner, and the Farewell Speech", που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη στη Μικρή Σκηνή της "Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών" (παραστάσεις 11, 12, 13/11).

Δίνοντας έμφαση στις εργασιακές συνθήκες της σύγχρονης Ιαπωνίας και στην κενότητα της καθημερινής επικοινωνίας, ο Τόσικι Οκάντα σκιαγραφεί με κοφτερό και ταυτόχρονα ποιητικό λόγο τις αυξανόμενες πιέσεις που ασκούνται στην παγκόσμια αγορά εργασίας, ιδιαίτερα στη νεότερη γενιά που έρχεται αντιμέτωπη με την απειλή της ανεργίας και την αβεβαιότητα της εποχικής εργασίας.

Ο νεαρός συγγραφέας και σκηνοθέτης από τη Γιοκοχάμα κατορθώνει μέσα από τρεις καθημερινές ιστορίες και μια αριστοτεχνικά δομημένη χορογραφία εμπνευσμένη από τζαζ αυτοσχεδιασμούς του Αμερικανού σαξοφωνίστα Τζον Κολτρέιν να μεταφέρει σκηνικά τα άγχη, τους φόβους και τη μοναξιά μιας κοινωνίας που καταρρέει, τόσο σε Ανατολή όσο και σε Δύση.

Προσεγγίζοντας τις αρχές του χορού και του θεάτρου από διάφορες οπτικές γωνίες, η ομάδα "Chelfitsch" δημιουργεί πάντα τις παραστάσεις της και διαμορφώνει τη μεθοδολογία της μέσω της εμπειρικής διαδικασίας.

Το ίδιο ισχύει και για τη συγκεκριμένη παράσταση. Στο "Air Conditioner", το ένα από τα τρία μέρη της ?το οποίο ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 2004?, ο Οκάντα επεδίωξε να αναπαραστήσει μια ένταση ή ένα χάσμα ανάμεσα σε δύο διαφορετικές εκφάνσεις σωματικότητας: από τη μια μεριά τις χειρονομίες ως υποκριτική έκφραση, κι από την άλλη τις φυσικές κινήσεις που πραγματοποιούνται σε απόκριση της μουσικής. Ο Οκάντα επαναλαμβάνει ένα ανάλογο είδος πειραματισμού στις δύο νεότερες προσθήκες της παράστασης, αλλά με διαφορετικούς τρόπους από αυτούς που διερευνήθηκαν στο "Air Conditioner".

Τον Οκτώβριο του 2009 το έργο "Hot Pepper, Air Conditioner, and the Farewell Speech" έκανε την πρεμιέρα του στο Βερολίνο, σε συμπαραγωγή με το "Hebbel Am Ufer", το οποίο στη συνέχεια περιόδευσε σε 13 πόλεις, εντός και εκτός Ιαπωνίας.

Αντιγόνη Καράλη, ΕΘΝΟΣ, 8/11/2011