Επιστροφή στη συλλογικότητα

• ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΥΣΤΗΝΟΥΝ ΝΕΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ

Ενα νέο σωματείο με νομικό και συνδικαλιστικό χαρακτήρα για τις αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες θεάτρου πρόκειται να συσταθεί. Ο πνιγμένος απ' τα... μαλλιά του πιάνεται; Οχι, ακριβώς. Ηταν επιτακτικό αίτημα του χώρου από καιρό.

Ξένια Καλογεροπούλου, Κωστής Καπελώνης, Αιμιλία Υψηλάντη και Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στη συνάντηση της Δευτέρας §VALASOPOULOSΔιότι «δεν μας καλύπτει ούτε η Πανελλήνια Ενωση Ελεύθερου Θεάτρου ούτε το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών». Διότι «είμαστε εντελώς αβοήθητοι». Διότι «είναι προβληματικό το ισχύον καθεστώς». Διότι «φορολογούμαστε παράλογα». Διότι «δεν μπορεί να έχει την ίδια συλλογική σύμβαση η Πέπη Οικονομοπούλου, η Μίνα Χειμώνα κι ο Αντώνης Αντωνίου με την Ελληνική Θεαμάτων». Διότι «δεν μπορούν να συγκρίνονται σκηνούλες όπως το Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου με τις μεγάλες σκηνές της Ελληνικής Θεαμάτων»...

Ο κατάλογος των λόγων που απαρίθμησαν τη Δευτέρα, στο θέατρο «Αργώ», οι ιδιοκτήτες αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών θεάτρου, απ' τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο και την Ξένια Καλογεροπούλου μέχρι τη νεανική ομάδα «Ex Animo», τον Νίκο Διαμαντή και τον Νίκο Δαφνή δεν έχει τέλος.

Η αίσθηση ήταν ότι μάλλον σφίγγουν τα πράγματα για να επανενεργοποιείται η χαμένη τα τελευταία χρόνια συλλογικότητα. Διότι δεν είναι μόνο το άδηλο καθεστώς των κρατικών επιχορηγήσεων, που παραδόξως δεν εθίγη στη συνάντηση. Ολοι γνωρίζουν ότι με το νέο θεσμικό πλαίσιο που ετοιμάζει για τις αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες το υπουργείο Οικονομικών θα μπουν και νέα «χαράτσια». «Εμάς ποιος θα μας αντιπροσωπεύει; Ποιος θα τους πει στο υπουργείο Οικονομικών ότι δεν είμαστε Αλ Καπόνε;», αναρωτήθηκαν εκπρόσωποι του ζωντανότερου επιχορηγούμενου θεάτρου, επιχειρηματίες-καλλιτέχνες που έχουν να τα βγάλουν πέρα με την ισοπεδωτική λογική του υπουργείου και μια νομοθεσία που αντιβαίνει στην ίδια τη λειτουργία ενός θεάτρου. Κι ακόμη δεν ήρθαν τα χειρότερα.

«Δεν έχουμε υπόσταση. Υπάρχει η πρακτική ανάγκη να αποκτήσουμε», είπε ο ηθοποιός και θιασάρχης Φώτης Μακρής. «Είναι ώριμες οι συνθήκες να οργανωθούμε και να εκλέξουμε ένα νέο όργανο. Σε έναν κόσμο που, εν μέσω κρίσης, διαλύεται, δεν πρέπει να χαθούν οι δημιουργικές δυνάμεις. Χρειαζόμαστε ένα γενναίο ξεκαθάρισμα των εργασιακών σχέσεων που είναι προβληματικές και έχουν γκρίζες ζώνες. Οχι γιατί θέλουμε να διαλύσουμε τα πράγματα. Αλλά γιατί το κράτος οργανώνεται σε νέα φάση και δεν πρέπει να γίνουμε έρμαιά του. Δεν μας καλύπτει η ΠΕΕΘ και δεν μπορούμε να εξαρτώμαστε από το πώς ερμηνεύει τα πράγματα ο εκάστοτε εφοριακός!», τόνισε η Αιμιλία Υψηλάντη.

«Βρισκόμαστε ενώπιον σημαντικών αλλαγών στα εργασιακά. Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο όργανο που θα παρακολουθεί τις εξελίξεις και τους νέους νόμους. Και μέσα από ένα φόρουμ θα απαντά σε όλα τα ερωτήματά μας. Δεν μπορούμε να κρεμόμαστε απ' τον εκάστοτε εφοριακό υπάλληλο», πρόσθεσε ο Θοδωρής Αμπαζής. «Χρειαζόμαστε ένα νομικό σύμβουλο και ένα λογιστή γιατί χάνουμε ευκαιρίες κι αφήνουμε την Εφορία να μας τα παίρνει άνευ λόγου», είπε η Αννίτα Δεκαβάλλα.

Η συζήτηση κάποια στιγμή οδηγήθηκε και σε πολύ ειδικά θέματα που οφείλει ο νομοθέτης να «ξανακοιτάξει» πέραν της φορολογίας. Τα προβλήματα με το ΙΚΑ, την Επιθεώρηση Εργασίας, τον παραλογισμό της αργίας της Δευτέρας, ενώ οι περισσότερες σκηνές έχουν παραστάσεις Δευτέρα και Τρίτη κ.ο.κ.

Παρ' όλα αυτά προχθές έγινε το πρώτο βήμα και συστήθηκε 6μελής συντονιστική επιτροπή που θα επεξεργαστεί όλα τα θέματα πριν φτάσουν οι θεατρικές αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες στις κάλπες, για να εκλέξουν το προεδρείο του νέου οργάνου τους. Απαρτίζεται από τους: Αιμιλία Υψηλάντη, Αννίτα Δεκαβάλλα, Νίκο Χατζηπαππά, Αλέξανδρο Κοέν, Νίκο Χανιωτάκη και Ρόζα Κυρίου. Η επόμενη συνάντησή τους θα γίνει σε 15 μέρες.

Οι ζυμώσεις όμως έχουν ξεκινήσει από καιρό. Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει. «Αν ευοδωθεί αυτή η κίνηση, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι μια νέα ΠΕΕΘ ή ένα νέο ΣΕΗ», υπογράμμισε ο Πέρης Μιχαηλίδης. Στο διάβημα, που καλωσορίζουν, παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους, οι πάντες, από την Κίνηση Μαβίλη μέχρι τους φερόμενους «ιστορικούς» θιάσους, ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός σωματείου, το οποίο θα υπερασπίζεται τα οικονομικά συμφέροντα 10, άντε 20 θεάτρων, όπως είπε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. «Το ζήτημα είναι πώς "ανοιγόμαστε" για να μη γίνουμε μια λέσχη», τόνισε.*