- Κακουριώτης Σ.
- Η ΑΥΓΗ: 24/06/2011
Στην Πράγα βρίσκεται, προκειμένου αύριο το απόγευμα να παρουσιάσει τη μουσική παράσταση δρόμου Woyzeck, στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ Prague Quadrennial, η ομάδα μουσικού θεάτρου του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Με την ευκαιρία της συμμετοχής αυτής, μιλήσαμε με τον καθηγητή του Τμήματος Κώστα Βόμβολο. Ο Κ. Βόμβολος, που έχει συνθέσει μουσική για πάνω από 90 θεατρικές παραστάσεις, είναι μέλος των Χειμερινών Κολυμβητών και του τρίο «Tabako», ενώ το 1994 ίδρυσε το σύνολο «Primavera en Salonico» που εμφανίζεται σε όλο τον κόσμο μαζί με τη Σαβίνα Γιαννάτου. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί κυρίως με το ΚΘΒΕ, την Πειραματική Σκηνή της "Τέχνης", το Εθνικό, πολλά ΔΗΠΕΘΕ, τη Νέα Σκηνή Τέχνης, την Actors Touring Company του Λονδίνου κ.ά.
*Κύριε Βόμβολε, ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία της ομάδας μουσικού θεάτρου του ΑΠΘ;Η ομάδα μουσικού θεάτρου δημιουργήθηκε το 2009. Ανέβασε την παράσταση Επτά εβραιόπουλα της Κάρυλ Τσέρτσιλ , συμμετείχε στην έκθεση «Τουλούζ-Λωτρέκ» του Τελλόγλειου Ιδρύματος παρουσιάζοντας ένα αφιέρωμα στο γαλλικό καμπαρέ της Μπελ Επόκ, καθώς και στην ανάγνωση της Ραψωδίας Ψ της Ιλιάδας από την Όλια Λαζαρίδου, στο Εθνικό Θέατρο. Το σκεπτικό της δημιουργίας της ήταν η πρακτική εφαρμογή των μαθημάτων «Θεατρικό τραγούδι» και «Ομαδικοί μουσικοί αυτοσχεδιασμοί» και η έκθεση των μελλοντικών ηθοποιών σε συνθήκες κανονικής παράστασης, μακριά από ένα προστατευμένο ενδοπανεπιστημιακό μοντέλο.
* Πώς προέκυψε η συμμετοχή σας στο φεστιβάλ της Πράγας;Το Εργαστήριο Σκηνογραφίας του Τμήματος Θεάτρου συμμετέχει εδώ και αρκετά χρόνια στην Prague Quadrennial, στην τελευταία μάλιστα έκθεση η φοιτήτρια Ελίζα Αλεξανδροπούλου είχε κατακτήσει το πρώτο βραβείο. Η φετινή διοργάνωση έχει ένα μεγάλο αφιέρωμα στο θέατρο δρόμου. Έτσι προέκυψε η ιδέα, από τον καθηγητή και διευθυντή του εργαστηρίου Απόστολο Βέττα, να γίνει μια συνεργασία της ομάδας μουσικού θεάτρου με τους φοιτητές της κατεύθυνσης σκηνογραφίας προκειμένου να παρουσιαστεί μια ολοκληρωμένη παράσταση. Οι συγκεκριμένοι φοιτητές, άλλωστε, είχαν οργανώσει στο Φεστιβάλ Φιλίππων 2010 ένα άλλο ολοκληρωμένο θέαμα, αφιερωμένο στον Νίκο Εγγονόπουλο, με τον τίτλο «Και σ’ αγαπώ παράφορα...»
* Η παράσταση εμπνέεται από τρία στοιχεία: το κείμενο του Μπύχνερ, τη μουσική του Τομ Γουέιτς και την παράσταση του Ουίλσον. Πώς ισορροπούν αυτά; Ποιο ρόλο παίζει η μουσική;Οι προδιαγραφές της παράστασης (έμφαση στο εικαστικό και το μουσικό μέρος, σωματικό παίξιμο, ευελιξία στο στήσιμο και τη μεταφορά της, δυνατότητα παρουσίασής της σε δημόσιους χώρους) είναι απολύτως συμβατές με το συγκεκριμένο μουσικό και δραματουργικό υλικό. Η παράσταση του Ουίλσον δεν μας απασχόλησε, άλλωστε κανείς από τους συντελεστές δεν την έχει δει. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν η δυναμική της μουσικής και των στίχων του Γουέιτς και ο τρόπος με τον οποίο, μέσω της ελληνικής απόδοσής τους, μπορούν να δημιουργήσουν μια καθαρά θεατρική αφήγηση ενός εμβληματικού κειμένου, όπως αυτό του Μπύχνερ. Το στοίχημα ήταν να μην οργανώσουμε μια μορφή συναυλίας με τεχνικά άρτια εκτελεσμένα τραγούδια, ενδιαφέροντα κοστούμια και χορογραφίες, αλλά να επιτύχουμε μια πιο ολοκληρωμένη θεατρική ανάγνωση με τη βοήθεια όλων των μέσων που διαθέταμε (φωνές, σώματα των ηθοποιών, ήχους, σκηνικά αντικείμενα, κοστούμια κ.λπ.
* Δίνετε ιδιαίτερο βάρος στα σκηνικά και τα κοστούμια, τα αυτοσχέδια μουσικά όργανα κ.λπ...Η μουσική χρήση όλων των σκηνικών αντικειμένων και των αυτοσχέδιων οργάνων, μαζί με την παρουσία της ζωντανής μουσικής, αποτελούν καθοριστικό συστατικό της συγκεκριμένης προσπάθειας, γιατί προσφέρουν πολλαπλές σημασιοδοτήσεις, μετασχηματίζουν νοηματικά τα οπτικά και τα ακουστικά ερεθίσματα που προσλαμβάνει ο θεατής, αφήνοντάς τον να δημιουργεί μόνος τις δικές του «μικρές ιστορίες» και τις ερμηνείες τους, χωρίς να τον καθοδηγούν σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
* Πώς αντιμετώπισε το κοινό το εγχείρημά σας;Παρόλο που πρόκειται για μια αρκετά αιχμηρή λεκτικά και σκληρή στην ουσία της παράσταση, η αποδοχή της δεν περιορίστηκε στο νεανικό κοινό. Εκτιμήθηκε ακόμη και από ανθρώπους που αισθάνθηκαν αρχικά μια ενόχληση ή μια αμηχανία όταν βρέθηκαν τυχαία να την παρακολουθούν στις πλατείες και τους πεζόδρομους όπου παίχτηκε.
* Πώς θα αποτιμούσατε την παράσταση αυτή ως διδακτική εμπειρία;Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της όλης προσπάθειας είναι η συλλογικότητα, τόσο στο επίπεδο της δημιουργίας όσο και στο επίπεδο της αντιμετώπισης των πρακτικών θεμάτων που αφορούν την οργάνωση, τη διαχείριση και την προβολή της παράστασης. Η αίσθηση ότι το εγχείρημα αυτό αφορά προσωπικά κάθε συμμετέχοντα -οδηγώντας τον σε μια ενεργή λειτουργία στο πλαίσιο μιας ομάδας- αποτελεί την καλύτερη ανταμοιβή για τους διδάσκοντες που το πρότειναν.
- ΠΛΑΙΣΙΟ
- Woyzeck, μια μουσική παράσταση δρόμου.
No comments:
Post a Comment