Στη σκηνή με τις μνήμες από το Σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα

Επτά γυναίκες μέσα σε ένα σπίτι. Το κενό που δημιουργείται με τον θάνατο του πατέρα αναπληρώνεται από τη μητέρα Μπερνάρντα Αλμπα. 

Το «Bernarda Alba in memoriam» παρουσιάζει ο Γιάννης Τσορτέκης στο Θέατρο του Νέου Κόσμου»Η επιβολή στις κόρες της οδηγεί στον αποκλεισμό τους από τον έξω κόσμο, στον εγκλεισμό. Οι σχέσεις, πλέον, αναπαράγονται μηχανικά. Η μνήμη θα γίνει ξανά πράξη. Ολα επαναλαμβάνονται. Μια απεγνωσμένη τελευταία απόπειρα να διατηρηθούν όσα έχουν ήδη από καιρό καταρρεύσει, σε ανάμνηση μιας ευτυχίας που ποτέ δεν υπήρξε.
Βασισμένο στο θεατρικό έργο του Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα», το «Bernarda Alba in memoriam» παρουσιάζεται στο «Θέατρο του Νέου Κόσμου» σε μια εντυπωσιακή περφόρμανς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσορτέκη.

• Ενας νέος μύθος

Ο τελευταίος ανεβάζει το διάσημο έργο του Λόρκα, σαν μια σειρά από φωτογραφικά στιγμιότυπα, μια σειρά από μετόπες, όπου πρωταγωνίστριες είναι οι επτά γυναικείοι χαρακτήρες, που είναι πλέον εντοιχισμένοι στο σπίτι. Αναζητούν τρόπο να γλιτώσουν από την καταστολή της μητέρας, να βρουν την πολυπόθητη ελευθερία.
«Από το "Σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα" έχει κρατηθεί ο βασικός πυρήνας της δραματουργίας του Λόρκα, που είναι οι σχέσεις αυτών των έγκλειστων γυναικών μεταξύ τους. Αισθητικά η αναφορά μας εμπνέεται από τις μετόπες των αρχαίων ναών που ''γέννησε'' και τη σύνδεση για το πώς αυτές οι γυναίκες, ?εντοιχισμένες? μέσα σε έναν χώρο, έγκλειστες μέσα σε ένα σπίτι, επί της ουσίας μαρμαρωμένες και ανάγλυφες, αναζητούν τη ρευστοποίησή τους, την ενεργοποίησή τους, τον τρόπο να ?αποκολληθούν? από αυτό το μαρμάρωμα που βιώνουν μέχρι να μαρμαρώσουν εκ νέου στην επόμενη στιγμή, που θα είναι μια νέα μετόπη, ένας καινούργιος μύθος», σημειώνει.
Το δεύτερο συνθετικό του τίτλου «in memoriam» καταδεικνύει τις «μνήμες που εγείρονται σε έντονες βιωματικές στιγμές ενός ανθρώπου, με αποτέλεσμα το παρόν των συγκεκριμένων γυναικών να μπορεί να συντηρηθεί και να υπάρξει μόνο μέσα από αυτές τις μνήμες. Εκεί ακριβώς ορίζεται και ο συγκρουσιακός χώρος από όπου αρχίζει ο εγκλεισμός και ο αποκλεισμός και εκπορεύεται η καταστολή».
Η στόχευση του Γιάννη Τσορτέκη, όσον αφορά τη δραματουργική επεξεργασία της Μπερνάρντα Αλμπα, έχει να κάνει με ένα τρίπτυχο: τον εγκλεισμό των προσώπων, από τη στιγμή που επιστρέφουν στο σπίτι, τον αποκλεισμό τους από τον έξω κόσμο και ως επακόλουθο αυτών των δύο, την καταστολή που έρχεται από τη μάνα, την Μπερνάρντα.
Η μετάφραση από τα Ισπανικά είναι της Πολυξένης Σταύρου. Τη σκηνοθεσία/δραματουργική επεξεργασία υπογράφει ο Γιάννης Τσορτέκης, τη μουσική σύνθεση ο Σταύρος Γασπαράτος, τη χορογραφία η Νάνση Σταματοπούλου, τους φωτισμούς ο Σάκης Μπιρμπίλης και τα κοστούμια ο Κυριάκος Κατζουράκης. Παίζουν: Φ. Αποστολίδου, Ελ. Αρβανίτη, Δ. Ζαφειροπούλου, Ελ. Ρουσάκη, Ι. Πιατά, Ειρ. Τσατώβ, Ελ. Φορτώση. Εως 31 Μαΐου.
Αντιγόνη Καράλη, ΕΘΝΟΣ, 18/04/2015